16 resultaten.
buizerd
hartenkreet
3.5 met 2 stemmen 
446 voorname bruine pracht
je vleugels bevrijden je
moeiteloos van de aarde
je hoort wentelend
wiegend en wendend
in de blauwzilveren
voorjaarsluchten vol beloftes
stijgend en rijzend
boven de sluimerende
zachtgroene lentebossen
tot je bent opgelost
in de hemelkoepel…
feest
netgedicht
5.0 met 2 stemmen 551 als de maan ons pad verlicht
bomen tot
zwartkanten knipsels tovert
en onze door tedere nevels
besluierde wereld
tot een feestzaal maakt
zien we naar elkaar
en naar omhoog
wij voelen ons eregasten
van een bovenzinnelijk feest
onder de oneindige hemelkoepel…
schoonheid
netgedicht
4.2 met 5 stemmen 730 onaangekondigd en toch
te verwachten
verkleurt onze wereld
eens waren we
pril en bloeiend
loom in de zon
dartelend in
zachte lenteregen
onze tijd rijpt
als roodgouden lanen
en najaarsplafonds
onder de hemelkoepel
mooi en onvergetelijk
zo onvergetelijk mooi
ben jij
met het goud
van jouw herfst
op je gezicht en
in je hart…
Een daglang
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 227 Wat was de dag weer mooi
Ik heb er van genoten
Van ’t nog groene veld
En van de herfsttooi
En ook van de vers geoogste noten
Dan was er ook zo nu en dan
Zonneschijn tussen het wolkendek
Hield ons het luchtruim in de ban
Tussen het grijs een lichte plek
En nu in d’ avond zie ik
aan de hemelkoepel bij toeren
de flonkerende sterren staan…
dood, ik ben niet bang voor jou
gedicht
3.3 met 33 stemmen 15.598 De hemelkoepel,
de sterren,
de flonkering
ze hebben het me verteld.
Ik geloof in onsterfelijkheid.
Negen kinderen met negen diploma's.
Zoals mijn moeder rotsvast
daarin geloofde,
zo geloof ik in de onsterfelijkheid.
-------------------------------------------
uit: 'Wakker het vuur niet aan', 1994.…
dood, ik ben niet bang voor jou
gedicht
2.7 met 36 stemmen 10.756 De hemelkoepel,
de sterren,
hun flonkering
ze hebben het me verteld.
Ik geloof in onsterfelijkheid.
Negen kinderen met negen diploma's.
Zoals mijn moeder rotsvast
dáárin geloofde,
zo geloof ik in de onsterfelijkheid.
-----------------------------------------
uit: 'Wakker het vuur niet aan', 1994.…
Verleden en heden
netgedicht
2.5 met 4 stemmen 262 Oorverdovend is de stilte
Oogverblindend ’t smetloos wit
Eeuwig groen de verre bossen
Stralend blauw de hemelkoepel
En mijn hart is vol verlangen
Naar de tijd dat ik zwierf daar
Over dat uitgebreide ruime veld
Daar zwierend over bevroren water
Van sloten, vaarten en het meer
Genietend van de rust en vrijheid
Van zuivere lucht en helder…
Alle wonderen en gaven
netgedicht
2.5 met 2 stemmen 190 Wie heeft nooit de zon gezien
stralend aan de hemelkoepel?
Wie heeft nooit het groen gezien
op een stralend zonnige dag?
Wie zag nooit het water
kabbelend over vlakke meer?
Wie zag nooit de horizon
scheiding tussen hemel en zee?
Wie heeft nooit gezeten
in schaduw van bomen in het bos?…
koepel
netgedicht
2.7 met 3 stemmen 371 de eeuwige kringloop
die ons bestaan bevestigt
is een snoer van wonderen
de blauwe hemelkoepel
jubelkleuren van de herfst
fonkelende sterren
in zwart winterfluweeel
met daaronder een verstilde
witbevroren wereld
dan de jonge lente
met ijlgroene bosranden
witgewolkte luchten
met de zon
die ons langzaam
levenswarmte teruggeeft
we…
1001 Nacht
netgedicht
2.0 met 2 stemmen 254 Al genietend groeien de dromen als bloemen
en leven de menselijke fantasieën
koesteren de dagen zich in licht en zonneschijn
tot 's avonds de maan samen met sterren
de hemelkoepel bezaait met beeldend romantiek.…
Droom
gedicht
2.3 met 83 stemmen 21.168 Languit in het gras
Zag ik de blauwe hemelkoepel trillen,
De sterretjes nog steeds oneindig klein.
Een wind stak op. Het gras begon te rillen.…
Droom
gedicht
2.7 met 6 stemmen 5.657 Languit in het gras
Zag ik de blauwe hemelkoepel trillen.
De sterretjes nog steeds oneindig klein.
Een wind stak op. Het gras begon te rillen.…
reis naar de eilanden
netgedicht
1.7 met 3 stemmen 201 ruisen door
altijd aanwezige
onbeperkte ruimte
ik wist waar
de pakketvaartlijnen kruisen
op weg naar
het warme zuiden
schuine schoorstenen
op rij langs
de beeldrand volgens
een groot plan
ik kon liggen
in het zand
licht de afdruk
van mulle warmte
er was een grens
tussen lucht en land
maar ik voelde
geen belang
de blauwe hemelkoepel…
de zee heeft de meisjes gered
netgedicht
2.0 met 1 stemmen 177 de zee heeft de meisjes gered
van de hitte en het warme zand
van de blakende hemelkoepel
met de blinde zonneschijf.
de zee bruist om hun ranke leden
als een onbezonnen liefhebber van
jong vlees en de korte navelknopjes
ravot met de bruine slanke benen.
met blauwe prentjes beplakt
zijn ze de dochters van de zee.…
de oude stopt met drinken
hartenkreet
3.2 met 8 stemmen 4.145 wetten van de messen
aan de hemel tergende dodelijke lessen
aan het doorknippen van dunne draadjes
aan het verkrachten langs smalle paadjes
hij gaat naar meneer pastoor
voor biecht en wederhoor
vraagt om pijnverlichting
door schuldbewuste taakverrichting
door charitatieve schuldverplichting
maar meneer pastoor is niet soepel
te krap die hemelkoepel…
Een lieve dans
netgedicht
1.0 met 1 stemmen 321 Ach hemelkoepel wanneer gaat het regenen?
Wij dansen op tenen voorzichtig in het donkere bos.
Daar waar de naalden en de sparrenappels vallen en we de ransuil en de oehoe horen.
Daar waar elke snavel van de zangvogel zwijgt.
Waar de dagmuziek ten einde is.
Het lied van de nachtvogel ons verlamd.
Waar we samen zijn.…
Bezig met laden