reis naar de eilanden

ik reisde naar de eilanden
blind stof aan de voet
over geschakelde vlekken aarde
kwam daglicht mij tegemoet
langs de hele horizon
werd het licht gespleten
door kreten van meeuwen

aandachtig bestudeerde
ik de omtrek
een gekartelde inham
de los lopende lus van
een wegbuigende kust
en als genadige inval
de witte rand
van het strand

ik becijferde geen grotere
afstand dan de zee
neemt tot het land
een stille kring
steeds aangeduid
met ruisen door
altijd aanwezige
onbeperkte ruimte

ik wist waar
de pakketvaartlijnen kruisen
op weg naar
het warme zuiden
schuine schoorstenen
op rij langs
de beeldrand volgens
een groot plan

ik kon liggen
in het zand
licht de afdruk
van mulle warmte
er was een grens
tussen lucht en land
maar ik voelde
geen belang

de blauwe hemelkoepel
was groot genoeg
om de aarde te dragen
of ik machtig was
over een reeks verbonden
eilandschijven
rakelings naar de zon
stijgen

er was geen partijdigheid
vergissingen onbedoeld
een verloren schoen
de sferen regeerden
kustlijnen beneden
goed gevulde continenten
de kop van een leeuw
maar veel sneller de meeuwen.

zomer reis

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

1.0 met 3 stemmen 81