Netgedichten

netgedicht (nr. 56.119):

Aquariumbos

Je fietst er tussen leven en dood:
onder teder groen maar boven vale bladeren...

Dan opent zich
halleluja-ruim!
een vroeggeboren stadium:
je komt weer thuis.

Water klopt al in je oren,
je navel sopt, wier slaat
onaardig tegen je volgroeide ogen
terwijl het fietspad langs de beuken golft

Schrijver: K.Bladzij, 25 juni 2015

k.bladzij

outlook.com

Geplaatst in de categorie: biologie

Embryonaal

1.8 met 5 stemmen

481

Er zijn 4 reacties op deze inzending:

K.Bladzij, 10 jaar geleden

Ja, men stapt liever in een reuzenrad
dan in ons poëtisch universum.
Toch maar aan bewustzijnsverruiming blijven werken, Ton. Geven we poten aan de toekomst!

Ton Hettema, 10 jaar geleden

ik denk, beste K. dat weinig mensen
zich realiseren dat ons luchtreservoir
eigenlijk een enorme oceaan is waar
we als krabben op de bodem van lopen

K.Bladzij, 10 jaar geleden

Een embryonale ervaring tijdens een fietstocht.

Egbert Jan van der Scheer, 10 jaar geleden

Een toevoeging hier zou misschien wat opheldering geven Kees.

Geef je reactie op deze inzending: