Netgedichten

netgedicht (nr. 56.062):

Aquariumbos

Je fietst er tussen leven en dood:
onder teder groen maar boven vale bladeren...

Dan opent zich
halleluja-ruim!
een vroeggeboren stadium:
je komt weer thuis.

Water klopt al in je oren,
je navel sopt, wier slaat
onaardig tegen je volgroeide ogen
terwijl het fietspad langs de beuken golft

Schrijver: K.Bladzij, 25 juni 2015

k.bladzij

outlook.com

Geplaatst in de categorie: biologie

Embryonaal

1.0 met 5 stemmen

325

Er zijn 4 reacties op deze inzending:

Naam:: K.Bladzij
Datum:: 6 juli 2015; Ja, men stapt liever in een reuzenrad
dan in ons poëtisch universum.
Toch maar aan bewustzijnsverruiming blijven werken, Ton. Geven we poten aan de toekomst!

Naam:: Ton Hettema
Datum:: 5 juli 2015; ik denk, beste K. dat weinig mensen
zich realiseren dat ons luchtreservoir
eigenlijk een enorme oceaan is waar
we als krabben op de bodem van lopen

Naam:: K.Bladzij
Datum:: 26 juni 2015; Een embryonale ervaring tijdens een fietstocht.

Naam:: Egbert Jan van der Scheer
Datum:: 25 juni 2015; Een toevoeging hier zou misschien wat opheldering geven Kees.

Geef je reactie op deze inzending: