Alle inzendingen over hospita

Mijn hospita is weduwe Van Duitse middenstand, - Zij zellef komt uit Schwabenland, Haar man kwam van de Veluwe. Mijn hospita heeft twee spruitjes: Het meisje dat is blond, Het jongetje is ongezond En heeft twee dunne kuitjes.…

Alsof ik haar met mijn laatste adem liefhad intens was het spel der liefde, adembenemend tot in de poriën van haar ziel hield ik van haar ik had mijn hospita met haar bedrogen in een vrijage in het hotel aan de kust terwijl tijd ons nauwkeurig in het vizier had er nooit meer een einde aan de nacht zou komen had ik mij met haar hospita…

Mijn hospita brengt mij mijn avondeten en veegt het vloerkleed aan, terwijl ik eet. Ofschoon ik liefst de waarheid maar niet weet, vraag ik haar schor of zij iets weet van Greetje. Zij laat de schuier rusten op het kleed dat, op de rand na, in de volle breedte haast al zijn bloemmotieven heeft versleten.…

Hij is doof - vertelde ze waarna zij grijnzend verdween achter haar blauwe rookgordijn likkend aan een grote envelop voor een volslagen onbekende Mijn lieve woordjes waren tevergeefs evenals haar oude koffie - zure melk en haar gedroomde Nachtwacht die zij ooit had geborduurd op stille avonden van het eenzame verlaten met naald - garen…

toen ik jonger was droomde ik dat er niets van me terecht zou komen twaalf ambachten enzovoorts alleen blijven zou ik op honderd huurkamers wonen bespioneerd door Duitse hospita's en zie vierenvijftig ben ik ál mijn dromen werden ten volle bewaarheid wat wil ik nog meer?…

Waaiende winden ontsnapten uit een droomslaap die mij lichter maakte en beter verteerbaar zoals herinneringen die ik voorheen was vergeten onrustig in mijn verlangen sliep ik verlegen en denkbeeldig naast mijn hospita Emma Petronella ik borduurde verder op liefde terwijl ik snurkte verrijkte ik mijn geest.…

wellust als een woeste rivier onze bedding het verstilde landschap en als je wegebt rode wijn hoe kan ik je niet voelen als zwijgen lust oproept onze lijven in liefde herinneren de berg is bij ons, wij zijn de berg we horen in het hemellandschap van dromen waar niemand praat over het leeftijdsverschil of het simpele feit dat jij mijn hospita…

Hoe lust het vlees van de vrouw proeft in haar zwoele mystieke gebaren bij nacht, wanneer hunkering zich openbaart in openingen hoe het vlees ontvangt en in genieten rondslingert nog maagdelijk als pagina maar met het hele alfabet met mijn hospita in bed zij hunkert door mijn streling geen moment van verveling hoe de vrouw de lust van…

dertig was ik (in 1963 was ik niet lelijk) de vrouw die me fotografeerde zei: nu moet je aan mij denken ontspan je lippen een gescheiden vrouw met vier aardige katten maar even dominerend als mijn Duitse hospita dus hield ik flink afstand ze had een donkere kamer waarin ze mij heeft ontwikkeld zelfs uitvergroot (later ingelijst hoelang…

Hosz pitá Aggou jehosz pitá Dikkesgommelmettuntoet Hosz pitá Tibesz tehosz pitá Di debedde vóron sdoet Segge seffe, worruwáck kurdán Mottu nogwa tvan debáck kurdán Mottu melluk, mottekág gullán El ke óg tente sél lufte dön. Hosz pitá Aggou jehosz pitá Prut tult saggies inpro teszt Hosz pitá Tibesz tehosz pitá Assun fön wattisz gepeszt…

Zondags, uit de kerk zag ze hem nog lopen niet wetend dat hij de dag ervoor een touw was wezen kopen Samen hadden ze vijf kinderen nu woonde hij bij een hospita Verbaal kon hij zich moeilijk uiten maar, moet gedacht hebben: Ik Ga...…

Ik fotografeerde de woning, waar de manische dichter Gerrit Achterberg zijn bevallige hospita had doodgeschoten. De huidige bewoner dacht erover om via 112 de politie in te schakelen. In de toen nog De Slegte meende ik geesten van beroemde schrijvers te zien, maar ik dronk zelfs overdag whisky, dus neem mij niet kwalijk.…