Emma Petronella

Hoe kan je zonder gedachten bij me zijn
onze wellust als een woeste rivier
onze bedding het verstilde landschap
en als je wegebt rode wijn

hoe kan ik je niet voelen
als zwijgen lust oproept
onze lijven in liefde herinneren
de berg is bij ons, wij zijn de berg

we horen in het hemellandschap van dromen
waar niemand praat over het leeftijdsverschil
of het simpele feit dat jij mijn hospita bent

we komen in dit dromenfeit door daden
voorzichtig laten we de liefde weer los
jij gaat naar Parijs voor werk bij de krant
en ik zorg voor Frits de aanhankelijke kater

ik mis je, maar echt praten kunnen we niet
je bent slechts bij me in herinnerde lichaamstaal
waar mijn onzekerheid verdwaalt in de rivier

o Emma Petronella was je maar hier.

vrouw hospita

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

3.0 met 3 stemmen 149