Alle inzendingen over isolde

is, blijft voor Tristan verborgen achter een rad Tristan neemt deel en wint en vraagt zich af wie is dat toch achter dat gespint Isolde lacht hem toe vanachter haar veil maar niet voor lang want helaas brengt de strijd Tristan geen heil die heil is voor zijn broodheer de heer Marke die trouwt namelijk Isolde en zorgt voor haar kroning want…

je daarmee naderbij kan krijgen dat heb ik ook met Maxima gedaan maar die vertikt Willem te verlaten wat ik een zwaktebot vind ik deed het ook met Carice van Houten maar die geeft geen sjoege vindt zichzelf te mooi en te belangrijk net als Astrid Joosten en Diewertje Blok Soms fluister ik Donald Duck en Catweazle Guinevere en Isolde…

heelal, Naar de aarde wierp clematis paarse klokken; 'T leek of apotheozen samentrokken Om ons, brandpunt van dubbel hol kristal: Want weer droeg ons het luchtschip; en we speelden, Twee zaligen, vangbal met sterrebeelden, Dat Cassiopeia op je scheiding viel; En toen ekstatisch vuur en donder rolde, Keek ik naar jou, mijn Brünhild, mijn Isolde…

Achter wolken schijnt de zon het hiernamaals lonkt me: kom en vereeuwig jullie band ..........Bretagne (Tristan en Isolde)..........…

Je hoge hoefdierhakken snakken naar een wilde stier van je eigen leeftijd, Cleopatra, Julia, Eva, Isolde, of wie dan ook, ik ga je echt niet nakken, schat. Mijn kunstgebit ligt 's nachts te verwateren met een XTC-pil en laudanumdruppels.…

Het is mijn lot een riddervrouw te zijn ontwaakt in een duistere tombe trekt mijn ziel druppels diepzee omhoog uit de aarde tot een fontein van liefde die mij optilt en laat zweven naar het licht Het is mijn lot een riddervrouw te zijn, jong zonder smetten op mijn ziel die in mij hangt te wachten op berichten van nood die te erg is…

Persvrijheid neem ik genoegen met een duinrups in kameelwoestijnen Vlinders, wolven werden er tien jaar zelden gesignaleerd Voor 'n goodwill dwaalgast was 't de laatste tijd oneindigheid Het lichaam dat het leven van grootmeester Paul gedragen heeft Vers le sud - verhaal dat nimmer eindigt met woestijnkamelen Was voor Tristan en Isolde…

waar overdag het najaar de wereld kleurt met bont palet verrassen in herfst vakantie-uren op avonden het Kralingse Bos met een magisch schouwspel de hemel feeëriek verlichtend toveren mens en techniek met wonderlijk licht en geluid een mysterieus landschap waarin bomen geheimen delen onzichtbare handen weven een sprookjesachtige tocht…

Chrétien de Troyes als je zegt van Cligè: wie het hart heeft moet ook het lichaam hebben, jouw hart behoort hem en je hebt het hart dat niet alleen te beweren, je leeft er naar of je wilt er naar leven en geven maar hij wil het niet, was je maar een heks dan kon je hem eerst te drinken geven de liefde tot stervens toe laten drinken en dan als Isolde…