Alle inzendingen over kin

Jij krijgt ieder jaar een kin erbij Ach liefste, daarmee ben ik blij Want ben ik later kreupel, blind Dan weet ik waar ik houvast vind.…

ik heb je hand niet laten harten in het kaarten reiken tranen in je stem konden mij voor even niet bereiken in de dossiers herkenden zij en jij tal van gelijken jouw eerlijkheid is troef en godzijdank nog overal te ijken speel geen haast in het kaartspel van de azen geven breekt te vaak de glazen loop met opgeheven kin de grote…

Sui ci Ling heeft het geweldig naar haar zin gevangen in de klauwen van haar ‘leuzenspin’ op het pretparkplein van je win win win Sui ci zweef Sui ci vlieg Sui ci Ling klim klim in het touw van je wirwar en spring spring spring uit de tralielilaklauwen van je ‘leuzenspin’ op het pretparkplein met je kin kin kin Sui ci zweef Sui ci vlieg Sui…

Je vraagt "heeft dit allemaal nog zin" En ik kietel je kin Het is nu nacht Slaap zacht…

Het hele lijf iets opgelift men zoog haar buikje plat er zit een kuiltje in haar kin dat ze voorheen niet had.…

De tranen die zich een weg baanden langs m'n kin en verder neer droogden onderweg zodat ik telkens weer dankbaar omhoog keek. Ze kuste m'n hoofd, wangen en kin 't was de wind, die: de tranen opving.…

Want hij is op zijn kin wat harig......…

Het overwerk was behoorlijk heftig vannacht merkte m'n vrouw op Je shirt binnenste buiten en de Hema onder je kin…

lipstick op haar kin mascara op haar koontjes mormeltje van vier - hoe vaak nog zal mams meisje buiten de lijntjes kleuren…

een ding is zeker ze heeft niet de baard in de keel maar op haar kin een vrouw met klote zingt als een kanarie op TV klinkt haar lied uit volle borst…

zo ontstond het knopje op haar kin wanneer ze gedachteloos aan het friemelen gaat kirt ze het uit het tintelt fijn na zo`n liftresulaat blijkt het lekkerste wat bestaat…

ik zie je dwalen, dolen dalen tot in de kraters van je bestaan je zoekend zijn met het water tot aan je kin trappelen en happen ik omzwachtel je achillespees en vloek verbeten tegen de wind in…

Druppel uit mijn oog Over mijn wang Langs mijn lippen die toch maar weer zwijgen Langs mijn kin Naar mijn nek en keel waar de ingeslikte woorden zich tot een brok vormen en aanleiding tot een nieuwe traan...…

Het zoete beleg, was niet te versmaden, druppels aan de kin bewezen, dat smaakpapillen aan het werk waren, kwijlend liet ‘t zich vervolgens raden, dat ‘t ondanks de leeftijd, wijzer was, een slab te dragen!…

bij het maken van je portret viel op hoe vaak ik in details het bijzondere kon uitvergroten van het kuiltje in je kin tot je ogen met als uiteindelijk resultaat dat wat Picasso had kunnen maken ik alleen volbracht in de tijd het oorspronkelijk beeld voor ogen…

ik zie je niet maar je bent wel bij me voel je in de druppel regen op mijn kin hoor je in het vlagen van de tegenwind jij zet mijn stappen naar jouw huis je blonde lach bereidt me al een warm thuis…

Zijn hand peinzend op zijn kin, gedachten kronkelen in en uit. Het dichten heeft voor hem weer zin, sterke woorden zonder geluid.…

Zo komt er dan weer een te overlijden Van wie je al een tijd niks had gehoord Succes is roemloos aan de hemelpoort Daar kun je je alvast op voorbereiden Maar toen Petrus maar wreef langs z’n kin Riep ze: zeur niet en laat me d’r in!…

Aan een ander heb ik al mijn trouw beloofd En daar tot vandaag ook echt in geloofd Maar als je je ogen in de mijne zou boren Zo dichtbij dat ik je hart zou kunnen horen Als je me aan zou raken, je hand onder m'n kin Met jouw adem in de mijne, sta ik niet voor mezelf in…

Vanaf mijn tenen tot mijn kin.. Moet ik wel van jou houden.. Is elke keer mijn vraag.. Jij kiest haar.. Niet mij.. Dan is het over en voorbij..…

mijn armen om je lijf zuchten traag de nacht omver m’n kin rust op jouw rug, mijn adem vlecht de warmte tot een zachte naam ik vraag voorzichtig: blijf? en wens meer lichtval door het raam…

Wel honderd piercings bij zijn mond en kin Is meer dan wat een douanier kan velen. Frappant hoe zo ‘n commies die zaak bekijkt: “Ik vind echt dat de grens hier is bereikt.”…

Momenten van waanzin wanneer ik mijn kin recht op wil houden om te herkennen voor ieder als je stil wil zijn en welwillend rechtop staat en je over het punt gaat van spanning en duisternis naar het Licht, sta je open voor een geheel nieuw zicht.…

Nekspieren tillen boodschappen het nest in waar vrouw en kittens met honger wachten Hijgend bezie ik hun feestmaal Lik het bloed van mijn kin en klauwen geeuw en ga slapen als het ochtendrood verschijnt…

Mijn kin steunt op mijn hand Rodin’s vereeuwigd beeld is elke dag te zien maar ogen zien dan niets het brein tast in de nacht actief als het niet weet de voorhoofdrimpels zijn na jaren diep gegroefd en kennis schaamt zich rot…

Er is geen dichter in mijn vaders land die mij nog troosten kan, hoofdgetuige hier mijn stil verdriet dat streelt en onder aan mijn kin kriebelt. Ik zucht en hijg van Joris die, door kattenluik gekropen, daar zijn baasje vinden moest. Bloederig in geest en zo ineens de helderheid verloren.…

Diepe tranen altijd stil en versluierd nooit uitbundig slechts weemoedig introvert ingetogen opwellend in een enkel spoor omlaag weglopend op de wang onwillig de kin verlatend geborgen in de hand die de ogen wist…

Wervelwind in mijn hoofd Echo van het verleden Van zoveel moois beroofd Terug in de tijd gegleden Donkere wolken vullen mijn ziel Regenbuien veranderen in stromen Langs mijn kin zout als de zee Verdronken in vervlogen dromen…

Knippen en scheren in Bagdad, Irak Schuim in hals, op kin en wangen Ook mensen in d' Oriënt hebben dat verlangen Schoonheid, reinheid en bovendien gemak Nu zijn er, net als in Afghanistan, mannen met baarden Die denken te kennen, de normen en waarden…

Een kleine traan rolt langs je wang langzaam verlaat het je kin en spat uitelkaar De zon is anders gaan schijnen wees niet bang voor het donker ik kom er aan Geef het aan mij al je zeer laat mij vanaf nu jouw engel zijn…