Ode aan Driek
Er is geen dichter
in mijn vaders land
die mij nog troosten kan,
hoofdgetuige hier
mijn stil verdriet
dat streelt
en onder aan mijn kin kriebelt.
Ik zucht en hijg van Joris
die, door kattenluik gekropen,
daar zijn baasje vinden moest.
Bloederig in geest
en zo ineens
de helderheid verloren.
Zie ook: http://v-rijswijk.hyves.nl
Schrijver: Roel van Rijswijk, 21 mei 2010
Geplaatst in de categorie: overlijden