Alle inzendingen over klein kereltje

geloof me echt beloof me Heel vaak zijn dingen oneerlijk Zo is het wereldje Mijn kleine kereltje…

Lief klein kereltje In je eigen wereldje Lief klein ventje Mijn grootste schat dat ben je Lieve kleine schattebout Waar ik toch zoveel van hou Blijf nog eventjes van mij Want je maakt me blij.…

Van verdriet is dat ik verdrink En dat om mijn eerstgeborene kind Een klein kereltje o zo fijn God wat was ik blij jouw moeder te mogen zijn Dit alles is mij na 26 jaar ontnomen Alleen omdat zij in je leven is gekomen Zij is het die bepaalt hoe alles moet En jij?…

Van verdriet is dat ik verdrink En dat om mijn eerstgeborene kind Een klein kereltje o zo fijn God wat was ik blij jouw moeder te mogen zijn Dit alles is mij na 26 jaar ontnomen Alleen omdat zij in je leven is gekomen Zij is het die bepaalt hoe alles moet En jij?…

kereltje Is, zoon van haar kleinzoon, Die vorige maand geboren is…

Een vader fietst door 't boerenland in de vroege ochtendmist en hij heeft achterop zijn fiets een kleine houten kist. Daar ligt de nieuwe wereld in waarop hij had gehoopt: zijn zoontje dat gestorven is voordat het werd gedoopt. Vader begraaft het kereltje in ongewijde grond.…

Nu je er bent maak je me heel blij jouw aanwezigheid zet alles op zij Jou in mijn armen mijn kleinzoon lief ik weet het nu al jij bent mijn kleine hartendief Eeuwig zal ik van je houden dat voel ik zo nou eenmaal dat kan ik wel verklaren maar dat is een heel verhaal Lief kereltje ik hou heel veel van jou ik zal je blijven volgen…

Het donker heeft Gedroomd in mij - Wolken, alleen Maar wolken dreven Voorbij - Nu is daar Uit het niets Het licht dat Zachtjes op mijn Schouder tikt waardoor Ik wakker word - Het is niet donker meer, De avond, de nacht zijn Voorbij…

er is geen pijn en nooit gemis je bent zoals een ander is jij hebt geen benen nodig ze lijken eerder overbodig en staan soms in de weg van jongsaf aan was jij het kereltje dat aangaf wat je wilde je schreeuwde niet of gilde maar zette de omgeving naar je hand stad en land heb je bezeild, je hoefde niets meer voetstoots aan te…

Er razen jochies door de straat op een skatebord heel gewoon Maar zo bij de tiende denk ik dat kereltje is vast een kloon…

Een zwaar, enigszins ingevallen dak dekt het kleine huis van Olle Kapoen, de wortelman, die woont tussen het groen van lieve vlierstruik en oude, kromme tak. Het kereltje is gesteld op zijn gemak, maar moet somtijds wat groots heldhaftigs doen, houdt zich daarbij vastberaden en koen; daarna verloopt het leven ongestoord mak.…

Het kereltje rijdt op zijn fiets vertelt trots dat hij al groot is Steunwieltjes vindt hij maar niets want dat is iets voor meisjes Het Joggerspad rijdt hij wel af dat komt omdat hij al groot is Zijn buurmeisje vindt hij maar maf zij rijdt nog met die wieltjes 'Ze is een meid en kan niet veel het gaat niet zonder die wieltjes ze fietst…

Willen de kleine knieën ineen zakken? Nee, het kereltje heeft moedige ogen, die alle moeite en gevaar inpakken.…

Flarden mist Heiige weilanden Een stille wereld Vroeg in de morgen Langzaam verschijnt een lichtpunt Kleurt de hemel In een zacht oranje gloed Verlicht de stille wereld De wereld ontwaakt Gaapt en rekt zich uit Kijkt nog slaperig om zich heen De stilte wordt langzaam verbroken…

Ik kijk naar een boom En ik zie god God is leven Leven is genot Als naar de kerk ga Voel ik mij goed Elke zondag morgen Priester aan mijn voet Soms zie ik het licht als ik de lamp aandoe Maar meestal blijft het donker Gordijnen zijn dicht Maar bomen zijn bedrog Dat is gewoon zo Dat zei mijn oma En daar de buurjongen van Niets…

Ik kijk wel maar ik zie niets De wereld is donker De lichten gedoofd Ik luister wel maar hoor niets De wereld is stil Geluiden verstomd Ik tast wel maar ik voel niets De tastzin verkild Vingers verdoofd Alleen het hart klopt nog De geest maalt Het bloed stroomt…

Oh ik had zo’n mooie droom Ik was de beauty van het feest Lieflijk, blond, bijzonder knap En met een oh zo slanke leest Ik was geliefd door elke man Men bleef maar naar mij staren Ik lachte blij en danste voort Al zwierend met mijn haren De prins, die ook aanwezig was Omringd door mooie vrouwen Hij had alleen maar oog voor mij Hij wilde…

En ineens zijn ze dan zo groot Dat ze je niet meer nodig hebben Hun eigen leven gaan leiden Niet meer thuis met het eten Niet meer zitten op de bank Vertellen van de schooldag Niet meer mopperen op broers Die er óók niets aan konden doen Want ineens zijn ze dan zo groot Dat ze zelf hun potje koken Hun wasje draaien Hun kamer stoffen en zuigen…

Na lange tijd begint dan weer de kraan Zachtjes te lopen En voor dat ik er erg in heb staat hij Weer heel ver open Een kopje vol, een emmer dan Een voetenbad vol woorden Met letterzeep en zinnenschuim Vormen zij weer akkoorden. Wat heerlijk is dit, eindelijk weer Gedachten te kunnen schrijven Die zomaar, in mijn letterbad Weer boven komen…

waar we samen krasten in oude notulen van voorbije nachten en vergeten passie nogmaals de dubbele oxer namen foutloos zwegen…

te laten bestaan Met alle veiligheid hebben we het gedaan En blijkt toch een kindje te zijn ontstaan Daar zit je dan met je goede gedrag Je gedachten bij de geboortedag Maar je bent pas 14 jaar Zo'n kindje is voor jou niet betaalbaar Straks moet je een abortus laten plegen Zelf ben je daar hevig tegen Helaas zit er niks anders op Het kleine…

Ik dacht vroeger dat ik al volwassen was, al was ik toen nog zo klein, groeide net uit de kleuterklas, en wilde zo graag zelfstandig zijn. Men denkt nu dat ik groot geworden ben, al is dat alleen maar schijn, 't verschil is dat ik mezelf nu ken, maar ik blijf nog altijd even klein..…

Kleiner dan klein Minuscuul behept Met simpele woorden Spring ik over horden Mag, neen, moet ik er zijn Want de groten der aarde Zijn helemaal niets Zonder mij En u, mijn waarde…

Als je het kleine niet ziet ontdek je nooit het grote geheel…

Zo klein, zo teer, zo mooi, Vol liefde, Ben jij gekomen en gegaan!…

mag ik alsjeblieft van jou houden…

Vannacht was ik opeens weer klein, een verjaardag met wat kleinen dingen, de school , eerst psalmen zingen. Een trommeltje met snoepjes drie dozijn, Toffees om heel tevreden mee te zijn, kinderen die vol verwachting zingen.…

Ik zou als in dat liedje Margootje willen zijn, zo miniem zo iel, zo ongelooflijk klein, in een lucifers doosje willen zitten, zo klein, zo iel, zo zonder ziekte, zo zonder dat waardeloze woord, wat bij die afgrijselijke ziekte hoort.…

lief hoe vertel jij mijn pijn in tijd vertel mij en verder gaat dit leven ooit lief ooit slaap straat aandacht dacht denkt stekt verder maar lief angst niet goed doen doe je het goed en snakt richting adem a a a adem weg en vergeten ooit lief misschien toen nu later beter laat later woorden tollen rond zekerheid…

Zo klein!…