Alle inzendingen over knus

Een merel blijkbaar knus gezeten serveert alweer zijn hoge C bij 't krieken van de dag een schetteren van jewelste een wedijveren een concerteren een salueren een hooglied voor de zon…

winterwitte warmte lakens op een hoop broek over een leuning armen in de knoop hoofd diep in het kussen kussen op het hoofd maken zachtjes wakker doen wat werd beloofd…

grijs getinte heuvels tekenen zich af op de ramen van mijn doorzonkamer ook al is de zomer reeds lang op zijn retour en de dag allengs meer bekort is het stof nog kraakhelder zichtbaar op mijn vinylen vloer en dressoir de hoge zetels hebben, door het oktoberlicht beschenen, nog niets aan waardigheid verloren het gobelin bloeit als nooit…

Wanneer het donker zich knus naast mij vlijt voel ik me licht zweef hoog in de lucht zing gedichten voor mijn prins breek uit de gouden kooi kom terecht in donderwolken grijparmen van de zee laat me door storm omarmen doorbreek de tijd bevrijd de woorden nooit gebruikt voor mijn vermiste doden en als het licht de beelden uit…

ogen breien knus als een warm zittende trui liefde om ons heen…

De ballon zakt neer; schapen rennen angstig weg, grazen dan weer knus.…

zij lag in zijn armen speelde met de krulhaartjes op zijn borst verzaligd dromend hij had zo zijn gedachten ver weg van haar…

Niets is rozengeur en maneschijn niet alles is warm en knus soms is het leven groots, soms klein ik vind alles maar een zware klus. Zon en maan ik neem ze beiden het is nu eenmaal zo gesteld, eentje minder dat kan niet leiden want dan ben ik uitgeteld.…

Een kannetje thee van bosbessen deze keer maar het leuke is dat bolletje rond made in China knus in de hand…

op de televisie kijken oude kinderogen hongerig in de knusse kamers van de welgedane verveling de kijkdichtheid was groot…

is de kachel aan 't geven warm en knus in huis de kat ronkt... en ik met de voetjes op de stoofbuis!…

Hazelnoten hebben zoiets aan zich dacht ik haar ogen nog halfopen haar wimpers trillend knus gezeten lekker wiegend in de oksel van de wind…

Herbergzaam huis, dat wel een eeuw daar ligt de landweg langs die leidt naar verre steden, hoe velen hebt ge, als tot een gastvrij sticht, uw uitgesleten dorpel op zien treden. Wie moe zijn stap de avond tegenricht en loomheid zwaar voelt wegen in zijn schreden, groet blijder hart van wijd uw lampelicht, waar zoete nachtrust wacht zijn matte…

Elke winter die valt is als een huis dat smelt wat we moeten vasthouden en iedere vorm van spel Gelaarsd en gepakt gaan we de boer op spreken we van nestwarmte en een nieuwe dracht Koperen onderleggers, smaragden vazen elke kast heeft recht op haar uitzet O u kan niet tegen knus het maakt u wee en naar Dat u dat dan uitlegt aan die man…

Ik herken die geur daar staat mijn vader old spice s'ochtends jenever s'avonds samen met de KRO en dat zo elke dag natuurlijk de Gelderlander behalve zondag kerk en heimat films op de ZDF mijn vader lacht het voetbal wacht.…

Een nagel in je vel, U kent dat wel, Niet echt knus. Ik kan u wel tippen: die dingen niet te kort knippen.…

Alles is knus hier alles gaat zoals het hoort. De buurman gaat voorbij je kijkt even, gaat dan weer ver- der met lezen, alles is knus hier, alles zoals het hoort. In Iran zijn opstanden, in Kanigistan worden mensen opgeknoopt. Olifanten nog steeds gestroopt in Afrika.…

Fatboy met nieuwe taak: Masturbatorium Knus in de huiskamer Wat een gemak!…

Wij zitten knus bijeen, lekker met zijn drietjes alleen. Buiten is het koud, binnen is het warmer. Wij zitten knus bijeen, en jij, jij zit daar alleen. Buiten is het koud, binnen is het warmer. Wij zitten verdrietig bijeen, want we missen er een. Buiten is het koud, binnen is het warmer.…

Het tentje van die grijsaards zo lieflijk en zo knus zo spottend en gedrochtelijk, die oliebollen dus. Tandertergende meute allen om het tentje teveel betalend voor dat vette olliebollen-krentje.…

Een poëtische inktvis met veelpotig schrijftalent Schreef eens: een hele belevenis die zijn weerga niet kent Als ik met je vrij is het heel knus Alleen mijn armen ontwarren is altijd zo’n klus…

Het rijmt op 'knus', maar meer op 'mordicus'.…

In gedachten ben ik bij je Dus kom in bed en vlij je Tegen mijn warme, zachte lichaam Dat zich naar je vormt Het is hier heerlijk knus Ik voel je adem en je keiharde Buikspieren Wat een weelde Om zo te liggen genieten Alleen en toch samen.…

ik heb je gedronken als een spons, je opgeslorpt tot al mijn poriën van je verzadigd waren en koester je nu teder in de knusse geborgenheid van mijn cellen je leeft in mij onlosmakelijk als een koningin op een troon van koralen heers je over het paradijselijk rif in mijn droomwereld…

We zitten knus op ons balkonnetje, genietend van het voorjaarszonnetje. Het deuntje uit het carillonnetje creëert een muzikaal kordonnetje. Niks mis mee, toch, als men een tonnetje in ’t zwart verrekent met een bonnetje?…

Het is er knus maar waar ik wel van baal: Het uitzicht daar is ook niet optimaal.”…

Even mijn armen om je heen even samen en niet alleen even mijn warmte aan je geven in dit rommelige leven heel even samen knus en op je wang heel zacht een kus…

Ik had ooit een droom hij was niet zo groot gewoon iedere ochtend een afscheidskus die nooit gaat vervelen en een tuin om in te spelen dat leek me wel zo knus ik had een droom en met jou is hij uitgekomen wat is een mens zonder dromen.…

Je ligt hier Knus naast me We kijken elkaar aan... Ik kus je Ik streel je Maar verder mag ik niet gaan.. Ooit geliefden Nu vrienden Maar telkens als je bij me bent... Verlang ik naar je Wacht ik op je Het lijkt wel alsof het nooit went..…

Maar wat bij ons niet mag, kan dáár weer wel: ze komen knus met velen in één cel.…