Alle inzendingen over kwijt

enig verweer Blijkbaar kan dat echt wel ik ervaar het iedere keer Nog nooit zo'n heftig gevoel voor iemand, als ik nu ervaar Maar zonder genoeg respons helaas, helaas, maar waar Na herhaaldelijke decepties geef ik de moed nu maar op En dwing ik mezelf nu maar tot een definitieve stop Mijn gevoelens protesteren en willen je niet kwijt…

Ik wil je kwijt, uit mijn hoofd, uit mijn gedachten, uit mijn dromen, en slapeloze nachten...…

Zie ik andere mensen om me heen, die gelukkig zijn en niet alleen. Dan denk ik weer aan hoe het was, samen stampend in die grote plas. Of samen genietend van een ijsje, ik mis je zo mijn kleine meisje. Je kleine handje in de mijne samen kijkend naar de treinen. Lekker op pad met z'n twee in een eerste klas coupé. Lekker lang genieten in…

ik zal altijd van je houden, en ik wil je nooit meer kwijt.…

Zo kort geleden Zo'n korte tijd Ik kan het nog steeds niet geloven Maar ik ben je echt kwijt Als ik 's ochtends opsta Kom ik uit bed met verdriet Dan wil ik bij jou zijn Maar ik weet, jij bent er niet Nee, je bent er niet meer En je zal er ook nooit meer zijn Nooit meer zal ik in jou ogen kijken En die gedachte doet me pijn Ik denk…

Te vroege lente de bomen en de vogels zijn het noorden kwijt…

Ik ben het kwijt, had het voorhanden ben het zoeken zat, leg het aan banden. Zoek naar geloof wat er gisteren nog was. Ben het kwijt maar geloof me als ik zeg, ik geloof in mezelf, dat is niet verloren. Ik geloof in m’n eigen al ben ik eigengereid Ik ben het geloof in mezelf in elk geval niet kwijt.…

Nu nog schrijf ik later om mij te ambachten in je dromen, mijn torso verfijnd bij deze gedachte maar hoe kan ik je raken wanneer mijn poriën de scherven schreien van achteloze daden waarmee jouw bloemmotief verwelkte in en wolk die kleurloos langs de hemel zwerft…

Eerst is er ‘onwetendheid’ dan is er het ‘weten’ maar na de ‘alwetendheid’ komt stilaan het ‘vergeten’. Wanneer ook ‘t niet meer weten in de vergetelheid is verdwenen weten we, dat waar ooit onwetendheid bestond alles nu vergeten is.…

Wanneer raakte ik je kwijt kwam er stilte diep in mij de trein van het bestaan raast steeds sneller voort. Heeft geen oog waarom ik jou voorgoed verloor elk station wordt aangedaan steeds blijft hij even staan. Dan zoek ik naar sporen van een weg waar ik vrij zal zijn van de oude pijn die mijn ziel zo heeft verwond.…

gezwicht voor niets een zeggend gedicht alleen woorden zeggen iets en die komen er te zijner tijd ik moest dit even, kwijt.....…

Terecht sprak vader op het nieuws: zo is mijn dochter niet, die springt niet zomaar voor een trein, dat geen mens dat nu toch inziet. En dan komt de redder in de nood: in de vorm van meneer van de Goot. De patholoog gaat uitzoeken waarom, het meisje daar voor die trein sprong. Het is voor nabestaanden niet te begrijpen, waarom een…

Ik ben kwijt Wat ik ooit had Ben vreselijk op Mijn hart getrapt. Ik was zoekende Naar het verlorene Maar besloot te stoppen Met het zoeken naar: Het onvoorspelbare…

Ik ben je kwijt. Ik kan niet meer in je geheugen treden. Elke vorm van herkenning wordt vermeden. Ik ben je kwijt. IK ben je kwijt. Het heden is niet meer het verleden. Wat we doen is niet meer wat we deden. Ik ben je kwijt. Ik ben je kwijt.…

Het gaat snel in de tijd van corona. Wat een maand geleden nog waar was, is dat vandaag niet meer. Wat toen nog onwaarschijnlijk leek, klinkt vandaag als de logica zelf. Wat gisteren nog een rariteit was, is vandaag als de logica zelf. Wat een bron van spot was is nu het nieuwe normaal: Het mondmasker. Benieuwd hoe snel de sociale druk zal…

Dát wilde ik even kwijt.…

Zo kwijt als dood mag je niet gaan. Hoe ruim ik op, als ik niet eens kan bellen, vragen of je onze foto nog wel wil? Dan blijft het eeuwig stil in huis en ben je niet eens weg, maar dood.…

wilde weten en hoopte in haar versleten tas te vinden, wat ze was vergeten haar geheugen leek compleet gewist zij wist niet waar of waar naar toe haar hersens hulden zich in mist zij voelde zich opeens zo moe en niemand die het wat kon schelen niemand vond heel even tijd om haar zorg een moment te delen wij zijn net als zij... iets kwijt…

We zijn ze kwijt, Wij allebei. We hebben spijt, Het is voorbij.…

Mijn hoofd is leeg, mijn hart verdwenen Ik denk aan het ontbreken van gedachten Voel het missen van gevoelens Ben als een robot, maar dan zonder taak Dobber in de leegte van mijn hoofd Op zoek naar een glimp, een flikkering Iets dat duidt op leven Iets dat me zegt dat ik nog besta En niet als mislukt uit het boek ben gegumd Waar ging het mis…

wat hij wilde weten En hoopte in zijn oude tas Te vinden wat hij was vergeten Zijn geheugen leek compleet gewist Wist niet waar, waarvan, waar naartoe Zijn hersens hulden zich in mist Voelden zich opeens zo moe En niemand die het wat kon schelen Niemand vond heel even tijd Om zijn zorg een moment te delen We zijn net als hij... iets kwijt…

mijn grote verdriet Het is zo eenzaam en angstig stil En jij lieve schat jij ziet het niet Ik voel me zo door jou verlaten Zelfs vriendschap kan niet meer Tranen die maar blijven stromen Herinneringen aan jou elke keer Ik heb zo intens van je gehouden Gaf je mijn ziel en zaligheid Wilde zoveel samen met je delen Maar raakte je in alles kwijt…

Ze genoot nog van het leven, maar is nu alles kwijt..…

afgelopen avond, na tienen heb ik de vuilniszak buiten gezet in de wetenschap dat ik de volgende week weer met dezelfde rotzooi zit opgescheept…

Mijn broek is kapot Mijn schoenen versleten De wind die langs mijn wangen giert Ik ben je al vergeten Je verstikte me Zo mooi, onherkenbaar Een ongewild gebaar Ik geef het terug Je bent me heel even kwijt Uit elkaar gedreven Voor altijd…

Ik ben mijn meisje kwijt kan alleen maar hopen dat ik na verloop van tijd de band weer kan knopen nu is harde werkelijkheid ik ben mijn meisje kwijt.…

zo doorga raak ik mezelf kwijt.…

Geschilderde onmacht Vertelt het verhaal Van de dingen Die niet mochten zijn Verscheurde herinneringen Dwarrelen om ons heen Gevangen in de ochtendzon Schitteren zij nog een laatste maal Al snel rest niets Dan duisternis en ben ik De vraag op alle antwoorden Voorgoed verloren…

als ik je kwijt ben zal ik je missen en overal zoeken tot ik je vind maar waar moet ik zoeken als jij me niet mist ben ik je kwijt…

Ik had alles Alles Maar wist niet alles Dus vermoordde ik me in dat alles Maar nu ben ik alles kwijt En dat spijt mij van alles.…