inloggen
voeg je netgedicht toe

Netgedichten

netgedicht (nr. 1.087):

iets kwijt

met van die grote kinderogen
stond ze midden op de straat
terwijl mensen om haar heen bewogen
op weg naar iets, altijd te laat

in de zakken van haar oude jas
zocht ze naar wat ze wilde weten
en hoopte in haar versleten tas
te vinden, wat ze was vergeten

haar geheugen leek compleet gewist
zij wist niet waar of waar naar toe
haar hersens hulden zich in mist
zij voelde zich opeens zo moe

en niemand die het wat kon schelen
niemand vond heel even tijd
om haar zorg een moment te delen
wij zijn net als zij... iets kwijt

Schrijver: Jeroen Swaan, 23 oktober 2002


Geplaatst in de categorie: ziekte

3.6 met 18 stemmen aantal keer bekeken 2.511

Er zijn 5 reacties op deze inzending:

Renate, 22 jaar geleden
Het raakte me erg. Echt heel mooi en waar. Zo ga je nadenken over jezelf. En over de ander. Een goeie wereld begint bij jezelf. Dank je wel voor zo'n mooi gedicht!
nymphea, 23 jaar geleden
Heel erg mooi! Ik dacht in eerste instantie dat het over de ziekte alzheimer ging...en dan dat laatste stukje ..gaaf en waar!
IK, 23 jaar geleden
Erg mooi...
Fy SiK, 23 jaar geleden
Ja, vooral de laatste regels houden mij ook bezig.
Gelukkig gebeurt het ook wel eens anders, maar het lijkt wel of men tegenwoordig geen oog meer voor elkaar heeft.
Mooi verwoord, trouwens.
Suus, 23 jaar geleden
Ontroerend...
Ik vind het een heel mooi gedicht.

Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)