Alle inzendingen over lacht

Zinnen oplaaiend door minnende zon Lijf en leden geprikkeld, totaal ontwaakt Het hart dansend van puur jolijt Zin te zwemmen, fietsen, springen en sjansen Ik tel mijn zegeningen Dorstig ziltig en gulzig tot aan de einder Intens warm geluk koesterend en strelend Song Despacito zindert in cadans door het ijle hoofd Een schattige sms van zoonlief…

in het holst van de nacht komen wij samen wij vragen geen kroon wij krijgen geen troon wij hebben gewoon een weekloon in het holst van de nacht schrijft zij nog eenmaal zij spreekt zo zacht de macht O Inanna in het holst van de nacht vliegen wij gekozen en de wereld lacht in het holst van de nacht kracht…

Graag leg ik mijn oor te luisteren naar het stille om me heen geloof dat bloemen op de tafel tot me willen spreken ze zijn wel open doch ik kan ze niet verstaan zie nog teveel vervalste kleuren van het leven in de schaduw over de grenzen van het leven die banden van geliefden breekt noem het zielenpijn soms denk ik dat uit zwijgen…

Hij is ouder maar hij is dezelfde man die altijd naar me kijkt alsof hij schaamtevol zijn woorden zoekt en hoopt dat ik hem begrijp als hij hulpeloos lacht en ik dankbaar teruglach. Dan is hij weer mijn vader die me leert wat ik zal verliezen maar niet vergeten zolang ik blijf lachen.…

Ik lachte niet,maar hoorde alleen het harde dichtslaan van de deur wat achterbleef waren alleen de krant een paar oude pantoffels en zijn geur. Ik lachte niet, maar keek naar buiten en voelde de tranen in mijn ogen en vroeg me af:waar ging het mis waarom heeft hij me voorgelogen.…

(n.a.v. beroemd fresco van Giotto) De duivel danst, vliegt en trekt Op graven, voorbij en soms Vaker dan ooit vermoed lacht hij schizofreen En profil: morsdood vanuit alle posities donker Grijs zonder licht Gelaatstrek onaange- naam In wolk boven gepeu- pel Gebracht, de laatste groet Fresco vol van haat zijaanzicht niet…

De grote zanger zwijgt, maar wie nog horen kan, luistere naar zijn stem. De wijze dichter schreef, maar wie nog lezen kan, leze zijn gedichten. De grote ziener zag, maar wie nog kan kijken, ziet. Wie voluit durft te leven, dooft zijn eigen vlam.…

zij lachte op die manier van pak me dan als je kan zij lachte van ik speel met je speel je mee? verlangens zij lachte omdat zij wist dat ik zou happen dit aas te mooi te laten liggen zij lachte hemelsbreed einde van de avond ik was weg van haar zij was weg van mij en toch wij vonden iets maar niet elkaar…

Want als je lacht waaien er sterren door mijn hart.…

als je lacht zou ik de glinstering in je ogen willen vastleggen op onverwoestbaar papier bewaren als een kostbare schat tevoorschijn toveren op momenten dat het je even wat minder gaat als bewijs dat jouw wereld niet alleen uit duisternis bestaat…

Nooit weer lachte ze hierna ooit meer.…

zij legt iets in haar lach wat ik niet weet maar lacht alsof ik weet wat men niet met woorden deelt…

Je danst op de maat van je voeten die je volgen naar jouw wens en de wereld ligt even in jouw handen als je lacht. En ik neem het waar dus je lacht.…

ik fluisterde het is nooit of nu toen wij onder de paraplu in het gutsend regenwater huiswaarts liepen je keek me aan zag je ogen voorzichtig heen en weer bewegen gevoel nam ratio eens goed de maat in doorslag geven je lachte ja suste mijn gefluister met een kus die het hele universum sloot toen ik dieper in je mooie ogen dook…

Hij lacht, heeft zijn gebit niet in maar de humor ligt er bovenop hij heeft het weer naar zijn zin als vertelde ik hem een leuke mop.…

Een laagje verf maakt meestal alles beter Het houdt ook nog eens langer op den duur Een dameslach, spontaan en puur natuur Is voor de man concreter en completer Zo'n lach is gratis, eindeloos en echt Dat kan van al die smeersels niet gezegd…

als jij naar mij lacht voel ik me even zonder zorgen, jouw huid zo zijdezacht mooier dan het begin van een nieuwe morgen als jij naar mij lacht lach ik altijd terug, wetend dat ik je nooit zou krijgen slaak ik ook tegelijk een zucht jouw lach, mooier en feller dan de felste ster al het goud bij elkaar straalt nog minder ver, met jouw…

Wat is het mooi een lied te zingen als de zonnehemel lacht... Maar een kunst, een lied te zingen Als het duister- op je wacht... Want na het duister van de lange nacht is er weer die aantrekkingskracht van de nieuwe, nieuwe morgen, als de zonnehemel lacht...…

Ik breek de nacht die op me wacht en naar me lacht ongeacht dit tijdstip...…

Ik zou je kunnen zeggen dat het ging, toen ik na 45 uur uit die hel van een coma ontwaakte kortetermijngeheugen gebombardeerd, ge- devalueerd trainen, trainen en nog eens trainen; per- fect wordt 't niet maar verloren daarentegen eveneens geenszins duivels lachten sardonisch en trokken zich terug terwijl de andere kant zegevierend lachte…

Toen god de mens geschapen had lachte zij…

de vrouw, die hier woont is vaak toch zo dwaas vooral vandaag in de lente wat vogelgekweel, een zonnestraal ze rent als zot naar buiten lacht naar elke bloeiende bloem die dag sta ik, grasmaaier nog steeds nietsdoend te wachten en zij, zij droomt daar in haar hof…

in nevelen gehuld trap ik de dauw met loden schoenen de dood wacht er is niets nieuws onder de zon nu ik beschutting zoek de dood lacht rond middernacht een Happy Hour in café 't Vage Vuur ik word verwacht met hemellichamen bedekt, sterf ik wel duizend doden in de nacht…

Wie mij kent danst met mij Wie mij kent lacht met mij Wie mij kent huilt met mij Wie mij kent houdt van mij Maar, wie kent mij?…

Donker scheert vaak langs de ruiten, honger komt er dikwijls muiten, maar als 't kleine jongske lacht vliedt die ganse duivelsmacht. Moeder zal 'n hempje naaien, laat het wieltje lustig draaien draaien, draaien, draaien.…

Kom, de liefde wacht naar u, Blijf niet langer binnen; Kom, de liefde lacht naar u, Zing van 't zoete minnen.…

De leugen houden zij in hun houding mooi Slechts om de waarheid te verbergen Uit angst schromen zij Bang voor hun innerlijke Echt beklemd tot-en-met Zij leven leugens tot EERLIJKHEID zegt STOP Vanaf nu gaat recht zegevieren Van angst schreeuwen zij Slechts bang voor gerechtigheid In waarheid ingebed…

op 15 maart gaan alle bussen open en iedereen mag kosteloos naar binnen de spanning stijgt: wie gaat er nu weer winnen of is de race in feite al gelopen de lachende partij opnieuw van Rutte? zal hij weer zoveel jaar gaan lopen trutten?…

Ik lachte niet om de dichter, of om zijn vurig betoog. Er werd niemand uit gelachen, ik lachte om het schilderij boven het hoofd, van mijn vriend. Ik lachte om liefde. Ik lachte om ziektes. Ik lachte om nu. Ik lachte om toen, en lachte mijn tranen. Ik dronk nog wat drank en ging toen naar huis, alleen naar mijn huis.…

wanneer het licht zoekt naar bekende ogen lijkt het in het donker zoveel mooier alles in de nacht is zo vreselijk zacht als je niet alleen bent zie, je lacht tranen vloeien over wangen uiteen op zoek naar het derde been…