Alle inzendingen over lasso

vang ik misschien een lezer met een lasso blijkt hij warempel ziende blind voor hem is het gedicht niets meer dan een lege fles met hooguit iets aan statiegeld verder zijn het loze woorden... ja de dichter moet soms heel wat slikken…

vroeg mijn vader als ik iets wilde dat niet kon wilde me binnen zijn perken en ik was te horig aan hem aan de gemoedelijke lasso van zijn ogen en zijn stem zo lang doe al vaker wat niet kan nu ik bijna zestig ben ---------------------------------------------- uit: 'Brieven motieven & juffrouw Vonk', 1987.…

Stel nou dat je tegenliggers in je achteruitkijkspiegel kunt zien alsof alles dat je tegemoetkomt tegelijkertijd al is geweest maar bezig is om jou opnieuw te achterhalen en weer terug te komen als een lasso vanuit een zwart gat in oneindige herhaling geworpen door een cowboy die de tijd boekstaaft - een natuurkundige koeienjongen…

Hij bracht de kleuren van de papegaaien en de regenbogen onder woorden, soepel als een lasso, hij zalfde ons met de zachte golven van zijn geurige lichaam, terwijl aftakeling hem tergde als een gifslang in zijn bloeds- omloop, bleef hij tot zijn laatste adem poëzie halen uit het diepst van zijn longen, de gouden blaasjes naast het gouden hart…

Galop in kalkstenen lasso's. Ik heb ze eerder gezien. Bij jou, glanzend in de graal van de filosofen. Tunnels naar het huis van de verbeelding, spiegels van de zoektocht. Kijk mijn vriend, dat wat we gemeen hebben, is wat we ontberen. De paden die we bewandelen, zijn de mythische muren die we slechten.…

wilde lasso's van ontladende kracht, bliksems die zich in verten kruisen, drijven dreundondersalvo's tot druisen voortrollend in de ijldiepe nacht rukwinden wreken zich op iedere kruin bladerloof juttend over veld en wegen over land gutst de hevigste regen beken zwellen tot wildkolkend bruin uit krakend en bonkend hemelgeweld wordt ijsloden…

Als kind al zocht ik u, mijn aarde, en wou ik U kennen heel, uw hemel met zijn vieren, Uw oceanen waar uw winden gieren, Uw blank-zeilende wolk, zwerk zwart en rouwig; Uw landen waardoor zilvren stroomen zwieren, Uw bergen waarop hoge pijnen razen, Uw weiden waarop wilde kudden grazen, Die Mexicaan aan lasso medeslieren; - En 'k zag u heel,…

waar je toch altijd de gereserveerde tafel kunt krijgen, die je graag wilde nu kom je er achter, dat die moeilijk te vullen is zijn wij kuddedieren met een meeloopinstinct zijn we dus trendies rennen we overal achteraan we worden marketingtechnisch bedot met open ogen trappen we er steeds weer in ja, we worden om de tuin geleid wordt de lasso…

Wind striemt als lasso, als los koord van een giek rustiek licht te vroeg duisterend met menig hogere piek. ’t Weer plukt kruiend kruinen eensgezind frisser gezwind aanzwellend herfstig met deze allesoverheersende wind. II Nee vandaag antwoord 't getij niet echt gedwee, ‘t zwiept golvend klotsend zeewater wier mijlenver mee.…