inloggen
voeg je netgedicht toe

Netgedichten

netgedicht (nr. 27.631):

‘n Donderdag met raadselachtige honger.

Wind klinkt als een kletsende mep,
kolkend uiten scherende vervlochten wolken
en zelfs achter omheiningen van prikkeldraad
buitelen takken over ‘t asfalt van menige straat.

De wind rukt krachtig kanend als razend oog
hier buigt ’t getij bomen nederig tijdelijk tot boog.
Deze neiging , de dag overdekken met een laagje ijs
weerhoudt menig vogel olijk zonnig te zingen als sijs.

Wind striemt als lasso, als los koord van een giek
rustiek licht te vroeg duisterend met menig hogere piek.
’t Weer plukt kruiend kruinen eensgezind frisser gezwind
aanzwellend herfstig met deze allesoverheersende wind.

II

Nee vandaag antwoord 't getij niet echt gedwee,
‘t zwiept golvend klotsend zeewater wier mijlenver mee.
Gooit op grotere hoogte botsend zo oogt 't remmen los
draagt menig blad willoos op de thermiek als albatros.

Elzen en oude platanen waar gisteren nog vogels kweelden
zien ‘t vreemde gebeuren, zullen vast vallend blad betreuren.
Hoe nog onberoerd krom of recht bij dit weer stil te staan
het is thans op aard met sterke tred heel waakzaam gaan.


Stofdeeltjes landen, waaien met duivennesten weer op
dwarrelen tot ver over groengele pruiken van struiken
van hier tot zelfs aan de verdere verre verre overkant
verwaait dan vandaag ’t aardse, ‘t stof van ’t starre land.

Schrijver: annemieke steenbergen, 20 augustus 2009


Geplaatst in de categorie: actualiteit

3.0 met 7 stemmen aantal keer bekeken 295

Er zijn nog geen reacties op deze inzending.


Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)