Alle inzendingen over literatuur

Uw literatuur is literatuur. Waar is uw Lied, dat beeft van hartebloed? Het goud wordt gelouterd in louter vuur. En het Lied in Gods grote gloed.…

Toen ik verloofd was met René die zoveel hield van Hemingway, las ik het werk van Hemingway omdat dat werk me zoveel dee. Maar toen het uit was tussen ons toen kreeg ook Hemingway de bons. Daarna was ik met Guus verloofd en kende Ibsen uit mijn hoofd. Later, met Peter, hield ik zo enorm van Valéry Larbaud. Maar ik ben nooit verloofd geweest…

Eindeloos doolhof waarvan je wenst dat je nooit naar binnen vluchtte...…

Ik heb de Nobel- prijs voor de Literatuur alvast geweigerd...…

Boekenbal is boeken met zijn allen Lekker bij de schrijvers met hun ballen Over lekkerder en lekkerst kallen Carnaval van katten, muzevallen Terwijl de oude druk nog veel te duur Er honger, het oorlog, literatuur Zie ook: http://www.omroepbrabant.nl/?news/1148761183/Boekenbal+ernstige+literatuur+op+sterven+na+dood.aspx…

Woutertje Pieterse En de Max Havelaar Worden gerekend tot Literatuur Dekker schreef niet voor de Espressodrinkenden Want onze koffie die Vond hij te duur…

Elk gevoeligheidje bij 't uitgeverijtje in literatuur wordt nu gladgestreken er rest taal noch teken door de zelfcensuur. (Vrij naar Jacqueline van der Waals)…

Mijn brein leest boeken Mijn lichaam eet koeken Twee gescheiden werelden Komen zich niet bij elkaar melden Deze Windows kraakt mijn hersenpan Literatuur is iets wat ik niet aan kan Deze lerares is des duivels over mij Met mijn cijfer zijn wij beiden niet blij Engels is een geweldige taal Maar literatuur is echt een kwaal Deze toets kan…

(Nooit meer slapen; W.F. Hermans - 1966) Zoeken naar de zin, de reden van ons bestaan hier op aarde Gelijk aan speuren naar sporen nooit uitgelegd Vergeefs, dus serieus zonder zin als 'geoloog zonder waarde' Onafgebroken slechts op zoek doelloos gevecht In een speurtocht zonder kansen nauwelijks respect niets vergaarde Slechts…

Jammer dat de dwaze jaren niet voortduren, want dat doet de literatuur weinig goeds.…

Ik nomineer daarom Regilio Tuur voor de Nobelprijs voor Literatuur.…

Mijn tweede ik Wil literator zijn Geheel opgaand In de literatuur Mijn alter ego Verletterd tot in De kern van mijn Leven* De mooiste woorden Tot mijn mooiste zinnen Voor altijd Voor even Voor onbepaalde duur *vrij naar Van Heugten…

Wat in een tijdperk maakt een dichter? Als plotseling een door het slichte Gelijke hout breekt, en de ruimte zoekt, dwars door de christelijke gebeden vloekt, Maar in de avond is te vinden op de knieën Van stilte en schemering, en 't zoet Dat hij verwierf, afgeeft, en boet.…

Hoewel ik nog nooit proza heb geschreven Ben ik het voor de toekomst wel van plan: Wie weet schrijf ik een prachtige roman Die als het meezit ook wordt uitgegeven. En voor mijn aanstaand literair talent Is mij reeds de Nobelprijs toegekend.…

Zo niet de bron van Helicon de dichtkunst, ja, de Literatuur daarbij helpt het amalgaam van gammastudies niet…

Het licht dat Je door de paters Werd aangereikt Schiep in jou de Liefde voor taal En literatuur Het licht dat voor jou Begon te schijnen Door de Griekse mythologie Die voor jou oerbeschaving is Die nooit uit ons oog Mag verdwijnen…

Het zijn de literaten niet die onze erfenis beheren literatuur maak literatuur en je bent binnen praat over koetjes en kalfjes op een originele manier gouden ruggen en groene staarten hemel en muilkorf alles rustig in maart en 's nachts achterberg-heimwee in driehoeken cirkels en grote gaten god wederom oude god met een baard en afzakkend…

Hij schrijft vers na vers In een hectisch tempo Woord na woord Zin na zin Woorden worden zinnen Zinnen worden teksten Hij is erg ijverig Maar die hoop literatuur kan ie eigenlijk beter naar de Maan sturen……

Het mes dat de Meester Van de Literatuur bijna Had gedood, maar dat Hij gelukkig overleefde De Duivelsverzen zijn Waren en blijven aanleiding Ook in de zomer Van 2022, NB na 33 jaar Een nieuwe poging, de Meester van de Literatuur De onmiskenba- re Meester om zeep te helpen Wederom beslist, maar Geenszins (on)gelukkig, schrijft,…

De titel zet het licht op groen. De spatieregel die volgt drukt een gaspedaal en scheurend rukt de eerste regel mij volledig weg uit het fatsoen. Hier maakt de taal mij snel en licht, een carrosserie van voortbestaan: gelast, genageld en gedicht.…

Geruime tijd had hij in voorbereiding de titel Roomslurfje & Pondje Poep, maar hij leek wel veranderd van beroep. De nieuwe Wolkers voelt als een bevrijding. Die zit ik nu te lezen in de trein. Wat kan het leven soms toch heerlijk zijn.…

Van de grote drie zijn er twee nu dood, “Heroes don’t come easy”. Vanavond is ‘t een van de avonden waarop mijn tijd zinloos wordt gedood. “De avonden” zijn gisteren gestorven, om onsterfelijk te zijn. In toekomst en hiernamaals zijn zij niet voor niets gestorven. In de doka van het absolute zijn leven zij voort over het versteende bruidsbed…

En al deze vrouwen, hun lachen, de witte villa in een avondtuin van wandelen langs purperen struiken en bomen. En al deze vrouwen drinken zware wijn en gloeien op het voorhoofd van de jongen zo vragend.…

We moeten de woorden platslaan de zinnen in stukken hakken de wilde gedachten ketenen de kleuren in betonijzer vlechten. Laten we vooral niet overdadig zijn en zeker geen champagne over onze polders spuiten, laten we bepalen wat èchte poëzie is: een kaalgeschoren idioot in een dwangbuis een kwijlende mond boven een kotsbak het litteken…

Geen navolger ben ik, die Zoals zovelen van zijn tijdgenoten De woorden van een Byron Tot zijn voorbeeld heeft gegoten. Ik creer mijn eigen werk Ik barst van inspiratie Ik wens niet te verworden Tot dichter van een natie. Ik prijs hierbij den dichters onvermogen Om te komen tot verwoorden van gevoel En niet in beelden wil ik spreken…

het liefst zou ik kort willen aanmeren tussen de leidraad van haar oeuvre poëzie waar het barst van schone volzinnen tot stiller stilte als een tijdgenote dat dromen kruidt voor de ’eigen haard in tekens van taal als een open boek zonder schaduw stil lees ik, jouw licht blijft achter de stilte van iedere dichtregel hangen in mijn hart…

Hij wilde een dynamisch leven leiden. Te vermoeiend. Toen wilde hij een wijze zijn. Te tegenstrijdig. Toen wilde hij toch minstens een ´minor poet´ worden. Te goed. Te slecht. En toen wilde hij de meest ongepubliceerde dichter van Nederland zijn. Gelukt.…

het gewone vraag me niet wat het is ik weet het wel maar als ik dan een meisje zie met een strikje en ze huppelt de pont op en aan de andere kant de pont weer af tussen iedereen en zo alweer uit het zicht raakt denk ik aan haar met haar strikje voor ik het weer vergeten ben en nu nooit…

ARS LONGA, VITA BREVIS Waar alles hier op aarde Tot vergankelijkheid gedoemd is En elk gebouw door mensenhand Gebouwd ooit verkruim'len zal Is het beeld dat ik in mijn verzen Met eigen hart geschapen heb Bestemd voor de eeuwigheid - het Gaat duurzaam met mij mee de hemel in En geeft mij een vreemd gevoel Van onvergankelijkheid…

ze smste mij ik zit weer te studeren ik ben moe en wil slapen dat lees ik dan van haar met een beetje kippenvel denk ik daardoor aan Joyce en de oneindigheid van het heelal sneeuw die over het land valt 'all over Ireland' ging ook over een vrouw…