Alle inzendingen over metaforisch

Jij bent zo anders als De rest Jij bent Metaforisch broodnodig Als jij er bent is al De rest Letterlijk overbodig…

Als vriendendienst heb ik weer flink geschreven Het mooiste metaforische gerijmel Van dure woorden tot goedkoop gezwijmel Zo vinden zij hun liefjes voor het leven Bij elke lover lever ik kopij In eenzaamheid, want niemand dicht bij mij…

hoe kan ik heel zijn wanneer een helft zich niet vertonen mag als licht moet zijn dat immer danst luider dan het ruisen van regen of ingelijste sneeuwval hoe kan ik mezelf vervolgen wanneer ik de waarheid niet versta en me aan mezelf en aan jou moet voorstellen als een glimlachende zekerheid in een metaforisch hemelbed…

stoelpotten onder gebroken behoeftes terugzagen tot op de haarwortels proestend op gewaande paden denktemperaturen boven het minimaalste van één ultiem vertraagde centrifugaalflits daalt de trits in beschamende schalen van richting de verlichting bracht hemels zwarte mazen netten van wetten verkaasden bloemen verwelkomende tenenvazen…

'k was van de week nog even bij De Slegte tot mijn schrik en zag een dame met een hoekig boekig grauw gezicht zij droeg Homerus in haar armen, struikelde en dook de roltrap op naar boven, raakte daar toen uit haar evenwicht letterlijk bewogen en metaforisch uitgelezen zei ze, die klassiekers zijn ook veel te zwaar je moet eraan geloven…

Analfabetische emoties Plakken categorische woorden Aan metaforische beelden Wanneer ze parabolisch buigen Uit hermetische ruimtes Van mijn holistische ziel Ze draaien sofistisch in de rondte Met het cyclische weten Het dramatische vergeten Is euforisch zonder doel Zo is ongeveer Het fantastisch energetische Doch tragische verlies Van…

Ik was van de week nog even bij De Slegte rond aan 't zwerven in een groot gedicht en zag een dame met penelopisch literair gezicht ze droeg Homerus in haar armen, struikelde en dook de roltrap op naar boven, raakte daar toen uit haar evenwicht letterlijk bewogen en metaforisch uitgelezen zei ze: die klassiekers zijn ook veel te zwaar…

ik overstuur en jij vat vier seizoenen samen winter over leven ik vis lelies uit het donker jij kneedt waanzinschetsen metaforische zwaktes het zwart van diepte ontdaan zomervel transparant bevend nazuchtend stomend alle stilte stond verzameld in een hal stromend dubbelloops verlangen blies de herfst uiteen gespleten keerpunten…

Zie jouw plek in mijn hart als kunst metaforisch art. Alleen jij erkent mijn licht na het vallen van de nacht. Zal ik haar portret weerzien als de avondgloed die lacht. Ontastbaar maar zo dichtbij een oranje gloed tegen mij. Zoals de horizon in een boek komt mijn roman op bezoek.…

Elk metaforisch beeld brengt mij in het Zen. Iedere golf wat uitstrekt over mij heen. Het geruis van de deining tegen de kust. Deze schat is een ervaring van het heelal. Waar ik lichamelijk en mentaal van uitrust. Mijn schat! Iedere blik die jij tot mij richt. Is het juiste balans in de toon van de muziek.…

'k Controleerde leven tot aan dit bepaald moment Sterren doven, het licht flakkert Beheersing valt abrupt weg Schijn grimast om het hoekje realiteit drijft reeds in de plas Al gestold, donkerrood elkaar opvolgend in een fase van verwarde lijnen Metaforisch gevloeid bloed hoewel dader-DNA aanwezig achtte de magistraat ongegrond Op…

het leven in de ban van angst termijnen geselen het besef dat de tijd onze verleden doet vergeten en dat de hemel ook blauw kan wezen doch met jou aan mijn zij en jouw hand verbonden met mijn nerven is mijn steeds aanwezige herfst minder kil en heb ik door jouw liefde voor mij niets meer te vrezen de woorden ik hou van jou, metaforisch…

kruimellicht en eenzame straten bij avond, loodzwaar om het bedrog dat uitlekt in de wispelturige waarheid van een steen die langs zijn bestaan tekent te midden van zaad en zon maar nimmer zijn schaduw beweegt, links en rechts, oog in oog misschien zou ik jouw gedicht uit het hoofd moeten kennen maar ik durf niet langer kijken uit angst om de metaforische…

over het water naar het stille dodenrijk zijn boot zal je brengen, daar waar je zal rusten in nabijheid van haar, je geliefde Venetië dampende mist, de sfeer van stilte dragend het water, de tijd, licht en donker heden en verleden, verlangen en vervulling steen en vlees, liefde en afscheid taal en zwijgen, leven, de onvermijdelijke dood het metaforische…