Alle inzendingen over miezert

de takken grijpen als heksenhanden naar jagend wolkengebroed naakt en ontbladerd glimmend, de regen gutst, miezert en plenst deze tijd van het najaar doet mij, meer dan ooit, verlangen naar de lente…

hier en daar iemand die beweert dat het vandaag allerzielen is alles gaat verder zo zijn gangske de krielen zijn van slag omdat reinaert de vos ronddoolde en het miezert ikzelf ben meer uit mijn doen omdat het gat tussen jou en mij nog steeds niet gedicht is na dit gedicht..…

' t Miezert vandaag, Hier en daar wat Regen, verder op Een bui - maar Wat voor weer Het is in mijzelf, Hoe de bovenkamer Er bij staat, nu, Is afhankelijk Van veel, maar Vooral van de Vraag hoe ik Naar mezelf kijk, Vandaag, een in zichzelf Gekeerd rupsje dat Moeizaam voortbeweegt, Of die prachtige Vlinder die in al…

wolken scholen samen het miezert hemelwater steeds groter wordende druppels die willen raken stuiteren op het wegdek ook in het gras waar vers ontloken sneeuwklokjes het hoofd buigen zelfs narcissenstengels dansen op het ritme van tot er gedonder klinkt de meerkoet duikt onder…

het miezert in de vroege avond als ik boven het hoge duin uitkijk lamsoren liggen goed verborgen tussen paarse blommekes, zeekraal en winde staan in de luwte te wuiven er klinkt een lichtelijk gejammer vanachter enkele duindoornstruiken stillekes ga ik nader, zie en huiver dedju, het is de vos die daar zit als hij mij ziet spitst hij…

na een eindeloze nacht van schrijven en van lezen wacht ik op een morgen die enkel mist brengt het miezert wolken regenen uit als moest het zo zijn toch laat ik me niet kisten ik trek mijn wandelschoenen aan zet er stevig de stap in vriezeganzen vliegen over wind bijt rode wangen maar als ik thuiskom sla ik kille handen om een kop…

het is de regen die me parten speelt ze drupt in regelmaat al mijn gedachten stuk haar monotone vallen schept toch een paradijs voel woestijnen weer bevallen na hun godvergeten zijn juich de bloemen toe in een voortvarend bloeien droom de rijke oogst voordat de droogte hen zal snoeien hier miezert het in somberheid en nostalgie ja…

de aarde dampt en doomt weer heeft vorst het gras met rijm en wit getooid de nevelkou blijft hangen de lucht miezert grauw de zon valt niet te zien de hard gevuiste winterman liet zich deze maand al vaker zien met koude lucht die bijt en straalt maar ik sta vandaag onkwetsbaar achter glas en denk dat ik maar binnen blijf…

Zojuist werd het net Opgehangen Schilderij van dode paling En stikkende zoutwatervis - Eerder een collage, eigenlijk - Weer uit het water In de lucht, boven De boot waar het al weken Regenachtig miezert Getrokken als zoutwaterthee vissen over boten vliegen Vogels onder dekken duiken En de visser zeker weer Gedwee naar zee?…

Als miezer neerdaalt En hij dwaalt In achteraf contreien Waar een zweem hangt van ketterijen Het is er niet pluis Bomen verworden er tot gruis In onsamenhangende rituelen Zwammen verderfenis uitdelen Diep in dit Veluws woud Waar schimmigheid z’n spel opbouwt Dood hout verstopt in krochten Stammen zwieren in allerlei bochten Hier miezert…

deur staat op een kier, Ogen moeten even wennen, lekker donker hier Blonde haren op het kussen Dekbed lekker hoog Buiten miezert het een beetje Binnen is het warm en droog Alle spieren goed ontspannen Lekker warm en loom Ogen schieten heen en weer bezig zeker met een droom Ik kus je zachtjes op je lippen die zich vormen tot een lach…

Het is alweer voorjaar en toch voel, het miezert, eventjes geeft de hemel uit het wolkendek zon op rantsoenbonnen. Alsof daken van huizen opeens zwart bekleed met duizenden kraaien en kauwen de tijd mensen een heftige oorveeg geeft.…