Alle inzendingen over moeilijke weg

Soms wil je de makkelijke weg nemen, omdat alle moeilijke wegen doodlopend blijken te zijn. En soms moet je de moeilijke wegen blijven nemen, omdat je weet dat er vast wel een moeilijke weg naar de oplossing leidt, want via de makkelijke weg kom je elke keer weer op hetzelfde punt uit.…

ik zou wel kunnen genieten van deze zomerse herfst die nog volop bloemen draagt als ik anders was ik zou wel kunnen aanvaarden de moeilijke wegen die ik nu bewandel als ik anders was ik zou wel kunnen blij zijn met de vrienden die ik heb niet zo vol verdriet als ik anders was…

Ik leen je mijn schouder leg je hoofd er tegenaan dan zal ik samen met jou de moeilijke wegen gaan. Neem dus mijn hand of pak de telefoon je weet dat ik er ben ik wacht wel gewoon. Ik wil je steun zijn in moeilijke dagen en zal een stuk met je meegaan je hoeft het maar te vragen…

de dood heeft niet het laatste woord de verwerking hiervan een zeer moeilijke weg toch komt een moment AKKOORD wat was ook alweer de droomwens van de overledene het positieve plan bedenk zou het mogelijk zijn dat ik dit ook kan blijf jij hangen in dit genadeloos verdriet of ga je verder met wat jij NU helder…

Dingen, die men dan zoal hoort iets wat een ander vaak stoort dat, houdt de natuur niet tegen het bewandelen van de moeilijke wegen! Ken jij die wegen dan heb je geluk vriendschap, waarom ging dat stuk jij lachte, sprak hoopvol fijne woorden stilte,geen lach of blik, ik heb je verloren!…

weg te gaan en vlak voor het bereiken van het eind wisten ze elkaar weer te vinden en de poort naar de overkant in innige overgave samen door te gaan…

Op den moeilijke weg naar U, Hoort Gij alleen ons gaan, Als toen we stapten over de sneeuw Met onze rubberschoenen aan.…

ze brak die dag van al die dagen dagverblijf ze haalde aandacht weg van al die blank gekleurde witte jassen we spraken over gebouwen en gedichten het dagelijkse uitzicht over Rotterdam over de verborgen bacterie achter de driedraads icd, het dagenlange wachten we keken samen tennis voor ze weer vertrok “bittere pillen slikken moeilijk…

Jeruzalem Via de weg der drie wijzen Geroepen door hemelse stem Nadat wij Zijn ster zagen reizen Wanneer komen wij in Bethlehem Hoever is die moeilijke weg naar Bethlehem Wanneer komen we daar eindelijk thuis Geroepen en gelokt door kinderstem Via Golgotha en het kruis Hoelang nog is die weg naar Bethlehem.…

en niet afgerond Voor kinderen en dierbaren Alleen nog maar het wachten Op verlossing van de geest Van eindeloos ver staren Met ’t hart nog zo gezond Verwondde ons het meest Momenten van herkenning Als stippen op een leeg papier Gaven soms hoop Was zij slechts even hier Bij ons zal zij nu blijven ’t allerstond haar moeilijke weg is…

sterker Inziend dat je wel in ‘t diepe dook ontsnapte je aan een levenskerker Haar spiegel lichtte haar zelfs in, die weg die jij vond moet jij gaan Volg je hart, ‘t is een nieuw begin nu zelfstandig in je leven te staan _________ Voor een meisje dat een erg moeilijke weg moest gaan..…

witte vogel vliegt weg…

Het is allemaal weg, meer dan ik voor ogen had. De voor beiden zo moeilijke weg, zeker die band die je zo hecht. Voor hem zeker, zijn vaderland, Dat is wat hij volgens mij alleen heeft verlangd. De familieband die hij daar heeft, Geeft hem het vertrouwen dat hij zo nodig heeft.…

Ik ben op weg, op weg naar huis, echter wanneer kom ik eindelijk weer eens thuis? Ik voel een koude wind langs mij gaan, zie mij eenzaam voor een lege etalage staan.…

Waarom moet je nou zo moeilijk doen? Waarom maak je me zo moe? Geef me toch gewoon een zoen Ik stik bijna als je met iemand anders praat Ik kan het ook niet helpen Ik weet me gewoon geen raad Voor mij is het ook maar behelpen Ik wil je voor mezelf hebben Waarom ben ik niet de enige die jij moet? Zul je me nog ooit liefhebben?…

Schaduwen bewegen In een kamer zonder licht Hoe moet ik in godsnaam Met al deze dingen in de kamer Me in rechte lijnen wringen En iemand een mes op de tong leggen Als ik de spreukentegels in mijn hoofd Niet meer kan lezen Opgesloten in mezelf Zoek ik naar de muren van vrijheid Om zonder een woord te zeggen Te vluchten voor haat en ergernis…

Jouw sterven is zo moeilijk te verwerken het doet nog zo veel pijn te moeten leven met de gedachte dat jij nooit meer bij me zult zijn Jouw sterven is zo moeilijk te begrijpen afscheid nemen ging niet meer te weten dat ik jou voorgoed moet missen dat doet zo verschrikkelijk veel zeer Ik had je nog zoveel te zeggen nog zoveel dingen uit…

Moet ik nu wel of niet Een vaatwasmachine Glascorrosie loert om de hoek Begraven worden wordt Steeds duurder Wel goed voor een bezoek Stop mij dus maar niet in de grond Financieel gezien behoorlijk ongezond En, indien u mij werkelijk mist Ik ben weg, geen glazen kist.…

Moeilijk is het niet? Om alles goed te doen, zoals het hoort, niet opvallend en ongestoord. Zou het moeilijk zijn? Geen vrienden om je heen? Helemaal alleen? Uiteindelijk ga je toch. Je kwam alleen, je gaat alleen. Moeilijk hé?…

In categorieëngedeelde habitat, Je creëert een onbeseft blokjespatroon. Ik ben die niet-reële waarneming zat, Ik wil niet zien als een icoon. Ik zoek met aanduiding van taal naar object, Naar een juiste bewoording van mijn aspect. Maar mijn zogenaamd apriori taalvermogen Heeft mijn objectivatie alleen maar voorgelogen. Patroon, jouw voorgeprogrammeerd…

Met geen pen te beschrijven, 'n wir-war in m'n hoofd, onmacht, verdriet en een oplossing zie ik niet. Niemand kan mij helpen, ik vecht maar verdrink in woorden, gedachten zelfs medelijden, met jou en om mezelf. Je kunt er meestal niks aan doen, maar vaak ook wel, soms aardig, voor even...dan weer onherkenbaar in boosheid gehuld. We kunnen zó…

Een schip vaart op zee met huizenhoge golven. Alle hens aan dek.…

zo moeilijk zonder jou Ik vind het zo moeilijk, met die andere vrouw Ik vind het zo moeilijk, mijzelf in bedwang te houden Ik vind het zo moeilijk, want er is nog zoveel wat wij doen zouden Het is gewoon zo moeilijk zonder jou Toch is het tijd, nu de juiste weg te vinden Nooit zal ik jou vergeten echter, jij zit diep in mijn hart Jij was…

Zelfmoord plegen is niet zo moeilijk: wat vastberadenheid en één daad, en je bent weg het vraagt meer van mij en doorzettingsvermogen voor de mooie weg, die ik al levend afleg.…

De telefoon in mijn hand, je nummer in mijn hoofd. Ik durf je niet te bellen, ik hoop dat je me gelooft. Ik durf je niet te zeggen dat ik je wil zien. Kriebels in mijn buik ik bel je zo, misschien.…

Zo moeilijk te zeggen.. Je snapt niet wat ik bedoel... ...Zo moeilijk uit te leggen... Ik kijk je strak aan, ...Moeilijk genoeg... "Schat, ik moet hier vandaan"... "Ik ga wel moeilijk doen,...in de kroeg..."…

Ik wandel in de bergen langs steile rotsen, diepe kloven, maar immer over 't gebaande pad door vad'ren uitgesleten, door velen reeds betreden, zoek ik naar boven en beneden, turend op de rand: het gat waarachter werk'lijk dingen zich verbergen en ik mijn bedoelingen kan zeggen: te moeilijk is het om iets bloot te leggen.…

Het is moeilijk, om in een rijm, of een gedicht. Het iedereen naar de zin te maken. Soms denk ik om ermee te staken. Mijn gedachte is, hou het simpel, hou het leuk. Anders krijgt de ene lezer rimpels, en de ander lacht zich een deuk.…

ik heb het de laatste tijd heel moeilijk met de almachtige god, die volgens de bijbel de mens met vrije wil geschapen heeft om zijn schepping te vervolmaken. moderne potentaten hebben daar geen oren zij vernielen meer dan ze opbouwen sommige dictators helpen die naar de bliksem. en god kijkt toe,terwijl mensen radeloos bidden.…

Open je ogen en zie open je oren en hoor open je armen en verwarm open je geest en denk open je hart en geef open je deur en ontvang. Open je geweten en vergeef open je gevoel en ontvang. Geef liefde en krijg terug Sluit je mond en zwijg stel je wezen open voor geluk.…