Alle inzendingen over nachtwoud

Met iets dat er ontroerde in verdriet misschien in schemerlicht iets anders leek in Amsterdam Oost, in een mistroostige eetgelegenheid brak zij het brood en schreef in het avondschrift woorden over het nachtwoud: Bomen van het nachtwoud staan in duisternis samen onder sterren van de nacht jonge takken spruiten naar de hemel onder het…

een foto gemaakt van jou en mij bij een boom om het moment te verstillen voordat je wegging in de kalmte van duisternis naar het nachtwoud van het oeverland om de woorden weer te horen van het alleen zijn in de nacht.…

Onze huid is gewild bij papieren tijgers hongerige weduwen spelende kinderen en masturberende ambtenaren we zitten niet stil maar verdwalen in het nachtwoud waar je steeds zegt dat het regent in het nieuwe verhaal achter gesloten lentegordijnen waar ons hart ligt voor consumptie en de maan schijnt met jaren van heimwee in de binnenwereld…

De dagen, verloren geen schoonheid tussen eiken, beuken en wilgen groeide ik uit mijn hemd en uit mijn dromen in rookwolken nachtwouden speelde ik indiaantje met mezelf tegen blanke betweters ik verbond mijn geest met vrede in deze wildernis van ziel liep ik weg uit de stad van de dwaasbeschaafde mensen om in het wilgenwoud…

zonder pas zal ik gaan rond de aarde in haar baan onherkenbaar onbesproken herondekt samen met slag en snaar vol moed heeft ontmoet lichtjes in de lucht als parels vallen in hun vlucht omhoog als terpetine dat verdamt zij heeft mijn hart verlamd o lam o lam o tijger in de nacht nachtwoud ik huil om het zilver maar kreeg goud…

Vertel het niet aan iedereen er is geen noodzaak of urgentie om de twijfel te verdragen alsof ratio aan erosie onderhevig is de prille gedachten over liefde veranderen in intense emoties alleen in de nacht van het zwoele nachtwoud een nieuw hoofdstuk uit een oud verhaal redelijk verstand getrouwd met dwaalgeesten beschrijf me hoe de liefde…

Het nachtwoud draagt mijn stem nu verder dan ooit terug, naar binnen, over de grens, zoekt daar in mij naar geluiden die niet gedragen worden door pijn, verwarring, brandend, geen branding.…

Eenzaamheid had een te diepe wonde in zijn ziel geslagen verlaten in zijn droefheid baande hij zich een weg in het nachtwoud waar hij fantaseerde over erotische dwergen kabouters hielpen hem met het opruimen van zijn verpauperde uitgewoonde woning de huurschuld werd betaald door een stinkrijke mecenas die begon te kwijlen bij de neurotische…

Ben jij nog wakker nu ik mijn zielgezicht spiegel aan de horizon of een diepe vijver in het midden van het nachtwoud adem jij die stille nacht vol begeerte in mijn dromen blijf je bij mijn nakend lijf?…

Je ziet ontheemde bloemen tijdens de regenzomer ontzielde wezens treurig mooi en er lijkt een schoonheid in het verdriet te huizen de mooiste bloemen proeven regendroppels de tranen van wulpse goden vallen neer op het nachtwoud je gaat zitten op het mos laat nu dwanggedachten los ruikt aan die ene zwarte bloem je ziet de tranen…

Weergaloos klinkt de echo van liefdesvriendschap wanneer de eenzame mannen elkaar ontmoeten in het bedwelmende duister van het Russische nachtwoud donkere vlinders dwarrelen in dronken buiken een baard houdt de wodkafles hoog in de lucht illustere wolken bevloeien intimiteit met regen en in het eenvoudige van de ochtend aan tafel met oma…

De dagelijkse voeten dwalen, reizen af naar ondoorgrondelijke wegen daar in de verte, intimiteit verlegen buigen de bomen weerbarstig tussen de spanning van emotie en frustratie, de stille winddag neemt bijna afscheid loopt over het oude bospad van het duistere nachtwoud het grote bos nabij de stad grote nachtuilen roepen van onrust…

Ga maar, vlieg weg laat maar dagen wereld vriendelijk door het deinzend deuren dragen, vragen in kleine alledaagse dingen hoor ik soms de liefde zingen maar, stonden wij niet samen toen je naar mijn levensadem vroeg achter de bomen uit het nachtwoud mijn lijf weer naar bekisting droeg kom je bij me met die hand maak je mij nog wakker…