Alle inzendingen over nu het nog kan

Het Groenlinks meldpunt vuurwerkoverlast Heeft na een week al dertigduizend klachten Heel spannend maar het is nog even wachten Of ons de einduitslag nog erg verrast Vandaar vandaag...a serious request Op naar de honderdduizend...doe je best!…

Wat heb ik toch mijn eigen draagkracht overschat! Ik had zo graag dit leed geplaatst zo zonder te verpinken maar ’t heeft me diep geraakt, ik kon haast niet meer ademhalen en de zon zien, heel de lieflijkheid van dit bestaan. ’t is goed zo, ’t maakt me klein en doet me voelen hoe heel dit tijdelijk er zijn getekend is door lijden, soms heel…

De taille van een wesp, de ogen blauw Een lelieblanke huid, het haar hoogblond De benen lang, zo zoet als suikerklont Om zelf te kleden: een toiletjuffrouw Zij die van ‘knappe’ Barbievrouwen houwen: Ze kunnen nu eens echte schatten schouwen…

Wie kan haar nog tegenhouden nu ze al vroeg wakker wordt en de vogels doet fluiten? Wie kan haar nog tegenhouden nu ze de krokussen kleurt met licht en doet reikhalzen naar groen? Wie kan haar nog tegenhouden nu ze mensen doet groeten en blij gezind doet stappen? Wie kan haar nog tegenhouden nu ze nestjes wil bouwen en blaadjes en bloesems…

Een ambitieus jong schrijvertje Beklaagt zijn zwak geheugen "Niet één vondst blijkt een blijvertje Mijn brein wil maar niet deugen" "Gelijk een zeef, zo voel ik mij Helaas, maar 't feit dat ligt er Wel heb 'k er een ambitie bij De wens te worden: dichter." Warempel, na een hele poos Schreef hij zijn eerste liedje Over een lelie en…

Het is niet meer zo bar en boos dat het laat is, is niet het probleem dat het geen bar is, ook niet Het is gewoon een tafel met gasten met teveel onderwerpen door elkaar middel X kan je niet vermengen met Y of Z Gasten komen niet uit de verf presentatoren ook niet jammer van hun talenten Het format is mat, futloos en een riedeltje muziek…

De allergrootste woningcorporatie geleid door halfmiljoentje-Erik Staal hangt aan een zijden draadje. Het verhaal? Het komt door domheid-hoogmoedcombinatie Wat hadden toezichthouders in de gaten? De directeur deed ‘iets’ met derivaten…

Op het drukke marktplein klinkt nog altijd het gerinkel en geritsel van geld naast de kleine flits, die bliksemsnel vermeldt: "Het vereiste bedrag ben je al kwijt." Een vraag, wezenlijk allang uit de tijd, luidt soms bij wie zeer op zijn beurs is gesteld: "Niet te hoog? Mag de prijs iets lager versteld?" Ergens vindt men een kraam tot ruilen…

Was benieuwd of ik bij jou toch ergens sporen van mezelf nog terug zou vinden. Ik vond ze niet en zag dat ik voor jou dus echt nooit had bestaan. Ongezien en ongemist kon ik weer verder met mijn leven. Alleen ikzelf weet nog wat ik toen zei en dat geen mens ja, zelfs niet jij mijn roepen heeft gehoord mijn woorden, die…

Oorlog zonder uitzicht hoop raakt de tel kwijt gevaar loert overal. Bommen uit de lucht mensen op de vlucht er is geen weg terug. Woorden lopen gevaar het woord 'oorlog' kost je vijftien jaar.…

Piepje: ze antwoordt me met een emoticon -- alsof ze niet zwijgt.…

Het was vandaag een catastrofe. Het is traditie geworden, dat de wekker mij stilletjes laat ontwaken, zodat ik met een diepe zucht mijn armen kan strekken in de kamerlucht. Vandaag schrok ik me rot de wekker die luid zingend mijn oren geweld aan deed. Niet eens wakker nam ik dat ding stevig beet. Een klop op zijn kop maar dat onding zijn…

Jaren is die kast in ons bezit. Oud is ze, maar wijs. Haar lichaam kan ik verplaatsen zoals ik wil. Zij geeft warmte aan mijn bezit. Als we huwden was zij de eerste die ons huis sierde. Ze werd door mijn hand gestreeld voor het stof. Ik hou nog steeds van die kast. Waarom weet ik niet, ze houdt mijn verleden vast. In mijn eerste huisje was…

Met voetbal, sjoelen, schaatsen als het vroor, Mens Erger Je Niet, pesten, Pim Pam Petten, Met dammen, Monopoly en kwartetten Hij deed niet mee omdat hij steeds verloor Maar landjepik, daar was Vladimir Putin Als jonge knaap al vroeg behoorlijk goed in…

Bleek kwam mijn huid van angst. Het bloed was weggekropen hangend aan een geluid. Bibberend stelde ik de vraag welke dag zijn we vandaag? De wirwar in mijn hoofd was half verdoofd. Moest weten wat het was na al die moeite dat ik had vastgepind aan de helderheid van glas. Verzonnen had ik het niet. Ik voelde de koude rilling veredeld…

Na de vernietiging van stapels vee Volgt nu, grootschalig, de komkommerslachting Welk voer verdient nog onverdeelde achting? Elk soort brengt onderhand een ziekte mee Maar geeft 't 'n komkommer nou meer baat Of ie in één keer of in plakjes gaat?…

Een pastoor uit Kerkrade. Ging bij zichzelf te rade. En had door dat hij op jeugdige jongens viel. Hij was, zo gezegd, tevens een pedofiel. Maar ook de eerwaarde kreeg genade.…

Hoe dikwijls al die ramen ingetrapt... De telefooncel die vlak bij mijn straat staat En hele dagen soms voor niets paraat staat Wordt vaak vernield. En straks vast ook geschrapt Want in een tijd die slechts mobiel gepraat veelt Verdwijnt vanzelf zo'n tijdsbeeld uit het straatbeeld…

Wanneer mensen, van zichzelf leren houden, beseffen ze, dat ze minuscule deeltjes, van een immense kosmos zijn. Wanneer mensen, elkaar beminnen ervaren ze, dat ze samen mensheid vormen. Wanneer een mens, al wat leeft waardeert, dient hij ons aller leven. Wanneer vrouwen ophouden, met mannen volgen, vallen schellen van alle ogen.…

Ons leven lijkt vandaag af te hangen van zoveel mogelijk winkelen! En dat terwijl ons leven af hangt van: een coronadraadje! Winkelcentra’s staan overvol, iedereen moet en zal: nu nog shoppen terwijl in dit geval: verstand zou moeten zegevieren?…

Het is zaterdagmiddag geworden. Laten doe ik wat ik laten kan. Kijken doe ik om me heen. Mensen lopen door onze winkelstraat. Van daar, naar hier en verder. Hier blijf ik waar ik ben, totdat ook ik zin krijg, om op weg te gaan. Mijn geest reist me al vooruit. Mijn lijf wil naar huis toe gaan. Mijn ziel met schepen mee. Wil veilig zwerven…

De meeste Kamerleden ratelen Gaan daardoor af als de bekende gieter Maar Omtzigt niet, bravo voor onze Pieter Verheven boven hen die zwatelen Als Pieter doorbijt, wordt men zeer nerveus Hij neemt z’n Kamerlid-zijn serieus!…

mooi Alkmaar: ferme stad die werd ontzet waardoor ons land zijn vrijheid heeft herwonnen. de Spanjaard dacht: was ik maar nooit begonnen, dit taaie volk houdt niemand lang bezet al zoekt hij Lebensraum in Oekraïne, ook poetin zal straks ‘spanjaardachtig’ grienen…

Ik vrees dat ik vandaag geen versje maak Want mijn verstandskies is zojuist getrokken Verdoofd en suf zit ik nu met de brokken En met een dikke zwelling rond mijn kaak Ik wil best lijden voor de poëzie, hoor Maar daar heb ik nu echt geen energie voor…

Heb ik een gaatje kunnen maken in de dikke donkere kabel van mijn leven. Mijn levensdraad werd verzuurd. Opgelost in bijtende tranen De ogen lieten hun water als watervallen over mijn wangen stromen. De dekens waarin ik ze opgevangen heb zijn nu droog. Het kleine lichtpuntje in de verte komt naderbij. Zou het toch eindelijk waar zijn,…

De moeder van Mark Rutte is overleden ook dus van onze Minister-President eveneens de aanvoerder van de VVD maar vooral de moeder van het kind haar jongste zoon Mark Rutte ze is niet overleden aan Corona ook niet aan de dood, maar aan ’t leven dat kan je gerust zeggen met 96 jaar haar zoon de politiek leider van dit land is weer even kind…

Klimaatverandering, een groot probleem Dus laten we de auto vaker staan Om dan maar met een bus of trein te gaan Terwijl ik zelf de fiets wat vaker neem Maar vliegen voor een appel en een ei Daar staan we weer massaal voor in de rij…

De nieuwe dageraad biedt zich aan in rood- oranje zonnegloed de leeuwerik haalt de lente binnen een emotie op zichzelf die schoonheid weerkaatsend tegen het hemelgewelf ik slaak een zucht, het voorjaar leeft geeft lucht aan het gemoed en ruimte in het hart om dát te kunnen dragen waar mijn kind de kracht niet meer voor heeft Parkinson…

Kriebels in de onderbuik en een on- verdroten passie slaan hun vleugels uit. Onderwijl leggen woorden het af tegen driften die nauwelijks zijn te vermijden. Ongebreidelde transpiratie van warme lichamen tegen elkaar. En waar communicatie is gestoeld op een andere leest. Want onder de gordel telt het meest...…

De vogels huilen, ze zijn treurig. Tranen van vissen vermengen zich met het water. De bladeren van de bomen verbleken. Wij komen later...…