Alle inzendingen over oermens

Mijn dochter weet niet beter dan dat ik altijd heb bestaan. Geboren in een verre oertijd en nooit meer doorgegaan. Zij gaat met anderen parallel, ze gaan van klein naar groot. Zij weet niet beter dan dat ik van altijd ga naar dood. Maar nee mijn kind, ik ga niet dood, ik heb het eeuwige leven, ik ben van oertijd tot vandaag altijd hier…

ik graaf in oud grind de spade stoot op een scherf die herinnert aan de ijstijd ik borstel de bewijzen bloot snippers houtskool van een gedoofd kampvuur de morzel van een schedeldak de splinter van een bekken omkranst door geitenhoorns uit de resten doemt een edele aap op met een spitsbijl van vuursteen in de vuist zijn grote neus…

Het was natuurlijk nooit zijn laatste wil, Maar bij een oermens telt geen codicil.…

De oermens die een mammoet had geschoten Dacht dat hij zijn gezin een dienst bewees Met honderdduizend kilo mammoetvlees Dat hij trots meebracht voor zijn echtgenote. Maar zij sprak: “Dat ga ik niet bakken, man, Want volgens mij krijg je daar kanker van.”…

De oermens die ijskoud zo gaaf bewaard is Blijkt door een stenen pijl te zijn doorboord. In koelen bloede is hij dus vermoord, Een misdaad die natuurlijk wel verjaard is. Ook wordt geen nader onderzoek verricht Omdat de dader op het kerkhof ligt.…

Zijn zakken vult hij graag met gaatjes vullen Al is het saai het levert flink wat op Maar af en toe dan spookt het in zijn kop En slaat de oermens in hem aan het brullen Hij schudt wat bloedgeld uit zijn ouwe sok Hij schiet een leeuw en daardoor ook een bok…

Linguïsten hebben zich het hoofd gebroken Over de vraag hoe oertaal is ontstaan Door vergelijking van het spraakorgaan Bij mens en mensaap heeft men licht onstoken: De eerste mensen zeiden “burp” en “grump” Nee “grumpf” en “grunt” – nou ja, het lijkt op “trump”…

de ereboog met 'welkom thuis' voor soldaat W terug uit Indië die niet kan aarden in het dorp naar Korea vertrekt en sneuvelt dat de mens zich ontdoet van z’n dunne beschaving even snel als van z’n kleding bewijst elke oorlog hij valt terug op de oermens en primitieve rituelen rond overleven wie de naakte mens ontmoet valt terugkeer…

zaterdag Christus is dood en begraven Maar ik mag al weten Er is hoop Passie is pase Er is hoop voor nieuw leven Vernieuwd leven Als de frisse groene blaadjes In hest vroege voorjaar Van de Pasen krulwilg Die zich stevig wortelt uitgroeit tot een boom van een plant Hij Christus was geen vent van een kerel Hij was een naakte man een oermens…

vijfduizend jaar oude jager ingevroren in het Alpenijs teerlongen van ‘n zware roker door bosbranden, vulkanisme grotten vol rook, ‘n oermilieu we evolueerden in zure regen in mijn lijf en leden ontstaat in korte tijd reumatische pijn en roos die wijst op droge huid ik denk aan de moderne mens oermens en verstoorde balans herstel…

heg gans kaal gegeten tussen de bomen gloort thans de horizon in de verte kauwen hooglanders op de bosrand mijn huis staat nu in psychisch vaderland rust valt versterkend in mijn vermoeide hoofd was ik door oprukkend kapitalisme verdoofd rust uit de oertijd verkend door mijn hersenstam vertaalt zich onnavolgbaar in mijn hersenpan de oermens…

Er brandde een zon in de straten, die hem week maakte en toen hij viel over de zoveelste steen, pakte zij hem beet, want ze zag voorbij de vervuilde jongeman een groot dichter, een oermens, een lyrische Romein.…