Alle inzendingen over olivier

voor olivier jij bent zo ver ik zie je zo weinig waar is de passie? waar is het vuur? bij ons... als we elkaar eindelijk zien dan spat de spanning ervan af je zus ziet het zelfs ik mis je...meer en meer Xx..xenia…

Zij reisde wekenlang van kust naar kust verliet het land van apen en bananen van kettingbeer, gevechten met de hanen 't zat in haar bloed - nimmer verging haar lust Zij reisde in de tijd dat Slauerhoff zich in liet schepen op de wilde vaart naar Het verboden rijk van de Chinezen en 't Eldorado van de Portugezen vanuit het land waar…

De zeer bijdehande en wijze Tom Poes laat tijdens gesprekken met zijn vriend Olivier dikwijls een eenvoudige neusklank bij gesloten mond voor zich uit gaan die eentonig klinkt maar iets onvoorstelbaars mag bevatten twijfel na een kloeke uitspraak van de trotse heer Bommel dubben over een plan waarin wellicht gevaar schuilt tevreden…

ik kwam jou tegen in een donker steegje duwde je tegen de muur rond 2 uur de maan glansde in je ogen ik voelde de passie was nog high van de assie je naam wist ik niet alleen je vermogen…

Op slot Bommelstein is het aangenaam bekomen na wilde belevenissen heer Bommel en Tom Poes rusten beiden in de huiselijk ingerichte zaal de zware Olivier leunt behaaglijk in een grote zetel met gerieflijke steun zijn jonge vriend zit tegenover hem op een stevig zitkussen het geheven glas wijn weerspiegelt zacht maanlicht laat roerig…

Een langgerekte frase van violen Rijst boven pianissimo-akkoorden In blauw en goud-rood tinten zonder woorden Eucharistie en Kruis als God-symbolen Het zijn vergeten offers voor 't Geloof De Zonde roetsjt glissando in de kloof…

Na tegenslag, dan wel overwinning moet Olivier zich steevast afvragen: "Wat was hierover mijn vaders mening?"…

het eigen geweten doven gaan op het dievenpad de verlangde kunstwerkjes zijn al spoedig buit daad en belevenis van beide vrienden komen weleens door duister doen in boeken die winkels ingaan zonder toestemming van gezag het verhalentweetal en diens uitgevers hebben kracht en vernuft welke de schanddaden achterhalen tenietdoen Olivier…

Door een vergissing of eigen domme blunder belandt de goedhartige maar wat wereldvreemde heer Olivier Bommel in een naar kaal vertrek van de gevangenis de gebroken kettingboei en krassen op de muur zwijgen stug duiden tergend op gevaarlijke boeven die ooit hier verbleven geheel verslagen zit onze geliefde Ollie met gebogen hoofd…

Waar is mensen de tijd van pa Pinkelman van Olivier B. Bommel nou toch gebleven, daar genoot ik elke morgen steevast van nu lees ik vaak de ellende van het leven. In elkaar slaan, elkaar haten, naar het werk gaan geschrokken en gelaten.…

Olivier Bommel en Tom Poes bezoeken dikwijls Donker Bomen Bos bij Rommeldam, waar avontuur loert achter elke boomstam, hen roept naar onbekende wereldhoeken. Na griezelig wagen en onderzoeken komen de twee vrienden, vermoeid en stram, terug in dit rijk van schimmel en zwam. Hun belevenis bereikt de boeken.…

Een tovergrot maakt Olivier klaar en rein. De wilde wensen mogen rustig vergaan; opnieuw bestaat de baas van Bommelstein.…

Eén zet kan de betovering kraken: Olivier leest in zijn gezellig woonoord in alle rust een boek over schaken.…

Olivier vat de wenk der torentransen: "Bewonder 's voorouders hof, thans jouw deel. Zie de bloei, fijntjes toch onnoemelijk veel; mag iets ervan de salontafel kransen?" Hij plukt wat bonte, tere kroontjes vol geur, hoort niet Tom Poes' verre verschrikte gil; een ongenode bok nadert, eerst stil.…

Met kunstzinnig vuur, bescheiden en klein, scheppen Tom Poes en Olivier overvloed aan genot bij gastmaal op Bommelstein.…

getijden heen in het vergankelijke mee te trekken daar, buitenaf verbeeldt hij als minimalist het wezen van de schepping in eeuwige verwachting en vertelt ons vaak in turquoise of in opvallende gevulde leegte wat een almacht zou willen hij is daardoor een artistiek klankbord met grote achting (Olivier…

Onder mijn handen krijgen, In zachte klei verborgen, Haar vormen vorm, Vanuit mijn geheugenspiegel. De verhitting in de oven Maakt de beeltenis bestendig, Tot het valt uiteen In onherkenbare brokken, Zoals oude beelden verdwijnen Als in ’t geheugen, D’herinneringen langzaamaan Vervagen in de mist.…

vandaag 23 februari 2022 is bananenbrooddag aldus de AH nieuwsbrief die als eerste in mijn inbox kwam wellicht is er ook oorlog rondom Oost-Oekraïne wachten 190.000 troepen volgens betrouwbare bronnen een bananenplant is in werkelijkheid een kruid zegt Wikipedia en een banaan dus geen vrucht maar een groente vandaag kies ik voor een…

kijk ik terug en vraag me af hoeveel is dat? alles wat ik had kunnen worden de notaris blijft pragmatisch het vermogen is de bezittingen min de schulden wat een geweldige show! zo’n garageverkoop de spullen die me bezig hebben gehouden smelten langzamerhand in de lentezon het is toch lachen al de regels en clausules en dit bittere…

Zij staarde in de verre leegte, Ontging nabij haar wachtte, Zeer naar aandacht smachtte. Tijd verstreek zonder zij ’t merkte, Wijl ’t smachtend verlangen sterkte, Zonder dat het haar aandacht kreeg. Zo gingen al vele jaren voorbij, Smachten langzaamaan vliedt, Maar haar aandacht gaf zij niet. Het smachten naar haar aandacht, Is nu…

In gedachten teken ik jou uit, Kom je tot leven als mijn bruid, Vieren we het leven in liefde, Tot de realiteit 't beeld kliefde. Vergeefs tracht ik ’t te herstellen, Het verlies bleef me kwellen, Heb d’poging moeten staken, Kan jouw beeld nooit weer maken. Ga nu alleen zonder jou voort, In een eindeloze leegte, Niemand jou ooit weer…

In de herfsttij van het bestaan Dwarrelen de gedachten Als blaadjes naar beneê, Wordt vergeten wat, Ooit werd beleê.…

Jij bent te mooi om waar te zijn, Mooier dan het mooiste schilderij, Botticelli’s Venus valt bij jou in ’t niet, Neen, iets mooiers dan jij is er niet. Dat je mij naast jou tolereert, Dat jij mij met die plek vereert, Is voor mij nog steeds ’n wonder, Waar ik nimmer meer kan zonder. Dat jij ’s nachts zo dicht bij mij ligt, ’t Blijft…

De smaak van frambozen en meer Proefde 'k zij mij kuste elke keer. Een smaak ’k vergeet nooit meer, Die herinring doet mij steeds zeer. Toch roep ik die herinring steeds op, Al brengt 't me van d'regen in de drop, Voert 't me ook keer op keer naar de top, En daar verheug ik mij telkens weer op. Stel me er keer op keer aan bloot, Vervulling…

Ik droom met ogen wijd open, Dat jij wakker ligt in je bed, Mij jouw fraaie curven tone, Wijl geen barrière dat belet. Mijn verlangen laat zich voelen, Jouw ogen verraden jouw lust, Ogen als donkre diepe poelen, Lippen die willen worden gekust. Als ik dan mijn ogen sluit, Verdwijn je uit zicht, Is mijn sprookje helaas uit, Jij bent…

Waar een wil is, is een weg, Zei mijn moeder als ik iets niet wou, Want ‘kan niet’ ligt op het kerkhof, En ‘wil niet’ ligt er naast. Want er leiden vele wegen naar Rome, En Keulen en Parijs zijn Ook niet op één dag gebouwd, En evenmin op het ijs. Wie de schoen past, trekt ’m aan, Op elk potje past wel een deksel, Maar, als de kat van huis…

De aarde, zon, maan en sterren, Geven mij veel vreugd, Familie, vrienden en bekenden, Geven mij ’n fijn gevoel, Maar wat ik mis is ’n liefdesnest, Ik al zo lang ontbeer, Ik lig alleen ’s nachts in mijn bed, Elke nacht weer en weer. En toch ben ik ’n tevreden mens, Alleen dat ene ontbreekt, Verder is er niets ik nog wens. Als ook…

Dwalend door mijn gedachten, Zie ik jou daar wachten, Na al zo vele jaren dat je ging, Blijft die last niet gering. Niets is meer als was toen, Ben heel andre dingen aan ’t doen, Ook mijn sociale omgeving Geeft mijn leven ’n andre zingeving. Ik ben best gelukkig met mijn zijn, Wel geheel anders dan eer, En het is toch ook wel minder…

Ik zoek je, Ik zoek overal, Ik zoek je in stad en land, Ik zoek je overal. Ik blijf zoeken, Mijn leven lang, Ik zal je eens vinden, Ik zoek je overal. Ik heb overal gezocht, Ik heb je niet gevonden, Ik blijf je zoeken, Ik zoek je overal. Zal ik je vinden, Jou ik zocht overal, Degeen ik niet kon vinden, Degeen ik zocht overal…

Ik sta voor het raam, Ik blik in de tuin, haar tuin, Het laatste zij nog Tot stand heeft gebracht, Wijl ze wist ze er niet, Nooit van zou genieten, Maar wenste, hoopte, Ik er gelukkig in zou zijn. De tuinset, ’n heel grote pot, Die zij nog had uitgezocht, Heb ik later, zonder haar, Met mijn zoon nog gekocht. Nu, al twaalf jaar…