Onvermijdelijk onverwacht

Mijn allerliefste lieveling,
Ik houd zo ontzaglijk veel van jou,
Dat het pijn doet in mijn hart,
Al ben je slechts mijn herinnering.

Die herinneringen zijn zo fijn,
Maar steeds gemengd met ’t venijn
Van het verschrikkelijke afscheid,
In een reeds ver verleden tijd.

Wij waren zo lang zo gelukkig saam,
Dat toen ’t afscheid kwam nabij,
Wijl jij onverbiddelijk dood zou gaan,

Ik het zo lang als kon wilde rekken,
Jij ’t niet tegenhouden kon,
En uit ’t leven moest vertrekken.

herinneringen

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

Er is nog niet op deze inzending gestemd. 7