Alle inzendingen over ontduiken

Wetten zijn de strakke lijnen van ijskristallen netten wevend van de dood Leven is in ontduiken van wetten vechtend ontkomen aan vernietiging ------------------------------------ uit: 'Verzamelde gedichten', 1991.…

eindelijk woon ik op een woonwagenkamp slechts om de belasting te ontduiken met drie procent leek alles in kruiken maar door kamervragen is het echt een ramp woon asociaal en betaal me straks blauw door armoede ook nog gedumpt door mijn vrouw…

in de nacht komen de beelden van geweld gesloten ogen kleverige vlieg op je vel sla ze weg vind labyrint naar overdag daar komen beelden met open ogen ontduik geweld vlucht in dromen…

Hij was laatst in ’t Belastingparadijs Toevallig liep er ene Eva rond: Ontduik je mee? ’t Is financieel gezond ’t Circuit is wonderschoon, hoewel wat grijs’ …en hij ontdook… maar werd toen after all Verzwolgen door een multinational…

Er is een grot gevonden op de maan Zo’n ruimte is om straling te ontduiken Wellicht als uitvalsbasis te gebruiken Neil Armstrong liep er ooit niet ver vandaan Beeld in hoe anders het toen lopen zou ‘Een grote stap voor…’ Hé, waar issie nou?…

we bleven cirkelen rond die ene blik waar ogen keken in weten van elkaar zag ik jouw warmte in een pril ontluiken raakte jij mij die de eigen kou wilde ontduiken nam ik gaf jij of zochten wij van binnen naar een gelijk in raken kunnen wij wel de liefde maken die onszelf overstijgt die blijft in houden van een nieuwe mens…

Er wordt geschat dat 17 biljoen Gestald wordt in belastingparadijzen Maar sluitend kunnen ze nog niet bewijzen Naar wie ze 'foei' en 'schande' moeten doen 'Gelukkig', denk ik stilletjes dan maar 'Wat zeg ik nóu toch,.. nee geen commentaar'. ------- Een kleine elite van superrijken hield in 2011  17 biljoen…

gedicht-en-dag, de jas gehavend geschouderd, tegenspraak ligt op het leesgebeuren dat zich scharniert in ruime zinnen, het publiek buigt geërgerd en scharrelt door de zaal op zoek naar begeerte bevolken ze de flanken om schuchter de vlamboog van de waarheid te ontduiken gedegenheid is het antiek van zorg en vertrouwen, nu stoffig en schraal…

Ook ik heb dus 'Off Shore' wat zaakjes lopen Mijn versjes in een Trustfonds afgedekt Maar toch is een en ander uitgelekt En ging in Panama de beerput open Mijn brievenbus BV wordt aangepakt Ik heb de klep alvast maar dichtgeplakt.…

Dit schouwspel mag even ontluiken, weer snel vergaan bij vluchtige onweerskuur, wil duidelijk beeld steeds koppig ontduiken.…

het zijn een paar grote hazen geografische kennis verbreden daaraan moest ik mijn kostbare puberteit besteden maar ik ontduik de woorden, aan mij gericht omdat de ware aardrijkskunde in de wijde wereld ligt daar waar een spreeuw de wet van de natuur krees de schoonheid van de lente bewees deden twee schimmen mij verbazen wat is het?…

Straalt je afgestofte lach Je kwam, je zag Je zit in me In meer dan al m’n lagen Na al het bungelen aan je touw Van onrendabele trouw Was ’t aantrekkingskracht Zwaartekracht in kwadraat Mislukte pogingen tot elkaars ontwenning Chemie van universele elementen Die ons bracht daar Tot meer dan een zelf bedrogen daad Om verder te gaan dan ontduikende…

Ik heb de Here God een voorstel gedaan En hij heeft het zonder pardon overgenomen De goddelijke titel Christen Is u, bestuur, uw partij per direct afgenomen U weet ik ben heel vergevingsgezind Omdat ik alles weet, wist en zal weten En ik weet nu, u verandert niet U blijft volharden in zonde U blijft volharden in een attitude Waarvoor ik…

Toch zijn er wel vreemden, die staag in ons land Met hopen logies komen zoeken, En die zelfs, al wijst men hen nors van de hand, Ons toch zonder vrijpas verkloeken; Ze ontduiken het oog van kommies en douaan, Gesteld om hun intree te stuiten; Ze nemen brutaal hier het burgerrecht aan, Trots alle ministers-besluiten; Ze komen te beurs,…

Beschouw dees violen, Nog even ontscholen Aan ’t worden der lucht: Op ’t steeltje gebogen, Ontduiken zij de ogen En geven een zucht. Dees dorrende heester, De winden nog meester, Beschutte’ ’t nog kort: Daar slaat hem het weder Op ’t plantje ter neder, En ’t bloempje verdort!…

Beschouw dees violen, Nog even ontscholen Aan 't woeden der lucht: Op 't steeltje gebogen, Ontduiken zij de ogen En geven een zucht. Dees dorrende heester, De winden nog meester, Beschutte' 't nog kort: Daar slaat hem het weder Op 't plantje ter neder, En 't bloemtje verdort!…

Daar nu de zuil ’t gewelfsel stut, Dook eertijds, in zijn rieten hut De visser, die met list van fuiken De gauwste Amstelvis bedroog Daar Koopliên, onder uwe boog, Nu zon, nu regenbui ontduiken. Mistrouw dan vrij uw Koopfortuin. Carthago leit bestulpt met puin, En waar is Tyrus? waar de muren Van Sidon, en zijn koopmansstraat?…