Alle inzendingen over oudjaar

De maskerade is voorbij ja dat kost tijd ik ben weer helemaal bij Een mooi vuurwerkpakket gekocht hoefde niet te kiezen Vuurpijlen moesten het zijn en waarom dat wordt me gevraagd Ik kijk hem aan en probeer niet te lachen heel serieus zeg ik daar hang ik kaartjes aan En waarom is dat, vraag je me met vraagteken ik denk was gewoon thuis gebleven…

“De lucht voor ons zal pas zijn opgeklaard Als wij als boa´s wapenstokken krijgen, Zodat ze ons met oudjaar niet bedreigen. Juist dan zijn eerste klappen daalders waard. Want reken maar dat dat goed gaat bevallen: Wij willen met oudjaar ook wel eens knallen.”…

In een holle weg - nagenietend van 'Oudjaar' - een vos met pluimen...…

Oudjaar uitgezwaaid in een zee van waas en mist sjok ik Nieuwjaar in…

Oudjaar op de wip Nieuwjaarke zoete checkt in party wereldwijd…

heb je kunnen houden houd nog steeds van jou jij bent oudjaar maar ik blijf bij je ook in het nieuwe jaar houd ik van haar…

broze tijdgeesten zwevend in hun stralenkrans brengen ze liefde op de drempels van oudjaar hopen mensen op vrede…

het werd november de eerste winter zonder een oudjaar zonder een nieuwjaar zonder een mistig januari zonder een wit februari zonder de eerste verjaardag zonder jou…

Was het de Oudjaar-vuurwerkgekte of een bliksem die hen plots nekte ? Volgens een bericht betreft het wellicht een zelfmoordende merel-secte.…

Buur viert oudjaar met een kelder vol vuurwerk. ‘Die knallen, daar doe je het allemaal voor.’ Rotjes, kanonschoten, oorsmeerverkruimeling. Ik heb een vuurmuur, daar komt echt niks door.…

Al is het jaar straks officieel voorbij Voor velen was het eerder afgelopen. Daarom sla ik de krant eerbiedig open En zoek naar de portrettengalerij En sta nog één keer stil bij al diegenen Die dit jaar uit het wereldnieuws verdwenen.…

noch wijzer gedachte door de ander werd gehoord verdoofd door droesem, drank te zware spijzen wordt de nieuwe norm alras verleden en rest slechts de vorm der alledaagsheid in dit heden hoe troosteloos werd schoon hemels vuur toch prijs gegeven, al te voorbarig reeds het kruit verschoten een oprecht verlangen kortstondig schitterend in oudjaars…

oudjaar, het is over het is bijna gedaan er resten je nog enkele uren afscheid doet lijden mijn hart doet pijn velen hopen reeds op het nieuw laten het oude onterven ik kan het niet meer aanzien zoals bij alles in het leven is het ook voor jou zo… alle schoonheid moet sterven vaarwel … tweeduizend zeventien!…

Wat maakt dat men zich met oudjaar altijd te buiten gaat aan megavuur en knallen, hetgeen helaas in veel te veel gevallen tot schade, letsel en excessen leidt? Extremen geven het gevoel te leven. Wie wil daar niet een lichaamsdeel voor geven?…

dat hij nu moet beginnen nieuwjaar leeft oudjaar is dood het kleintje zucht moet nog zoveel leren er dreigt voor hem zoveel gevaar laten wij hem niet te veel bezeren geef hem en ons een gelukkig nieuw jaar…

daags na de laatste kerst van zijn lange leven vroeg in de morgen gleed hij van ons weg begeleid door het geknal van vuurwerk dat niet kon wachten tot aan oudjaar de dag dat we hem wegbrachten, vader en zo zonder te weten heb ik toch voor hem gewaakt…

Kerstmis en Nieuwjaar twee zandlopers met ballen - boemerangs der tijd Hoe ontzettend mooi, hoe zij de kerstboom versiert en naar mij glimlacht Oudjaar op de rails? Dan strand jij binnen het jaar, in het nieuwe jaar!…

Dan blijkt dat met oudjaar in elke hoek de mensen vuurwerk knallen bij de vleet. Die avond is een klare promissoir van al het schietwerk in de rest van ‘t jaar.…

Edoch toen hij de inhoud had bekeken, bespeurde hij een niet te stuiten drang om toch voortijds een klapper af te steken, want wachten tot oudjaar duurde wat lang. Het lontje bleek te kort, de klap kwam aan . . . Voorgoed zijn hem de lichten uitgegaan .…

En straks komt dan het knallen van oudjaar. De tussenfase kabbelt vredig voort. Dat de commercie nooit die rust verstoort!…

Nu de eerste dode weer gevallen is - bij een grimmig feest - Is alles weer gewoon, is Alles weer zoals het hoort, Is de angst voor het nieuwe, Voor het onbekende, al weer geluwd En is het oude jaar Zonder ook maar een zucht Opnieuw begonnen Inspiratie: Oudjaar, Moordrecht…

Zo tussen Kerstmis en Oudjaar dan is het buiten stil. Over de velden ligt een sluier alsof die mij zeggen wil: bedek, vergeet wat is geweest en til gedachten op naar nieuw, toe kijk nog eens, probeer het, vol verwachting, als een kind naar al het nieuwe wat nog komen gaat. -----------------------------------…

Het vreugdevuur met oudjaar was te hoog, De toren die vervaarlijk stond te fikken, Bleek deze week fataal voor mevrouw Krikke, Op beeld sprak zij een trieste epiloog. Nu zoekt Den Haag dus naarstig naar een ander, Maar alsjeblieft, toe, níet die Alexander.…

Wij moeten blijven hopen, landgenoten, Hetgeen wij met oudjaar vast zullen doen; Dan hopen wij op minstens 1 miljoen Als rendement van onze dure loten. En is het oude jaar daarna voorbij Dan wordt het nieuwe weer een loterij.…

Een nieuwjaar is aangebroken maar ik zie geen verschil afscheid nemen van het oudjaar was voor mij maar een afscheid nemen van een dag vuurwerk en dergelijke zorgen maar voor ellende het veroorzaakt maar pijn en rotzooi Het enige waar ik dankbaar voor ben is dat mijn dierbaren nog leven en niet voor pijn en rotzooi in mijn hoofd zorgen.....…

Wij moeten blijven hopen, landgenoten, Hetgeen wij met oudjaar vast zullen doen; Dan hopen wij op minstens 1 miljoen Als rendement van onze dure loten. En is het oude jaar daarna voorbij Dan wordt het nieuwe weer een loterij.…

De wolken waren nog nooit zo opgewonden Als magere zwarte honden doorploegen zij de nachtrivier. Er staat een sterke stroom van dwarreltijd naar klokkentijd, naar eindtijd. Maar er is nog zoveel adem over dat men van alles afsteekt in dit laatste uur dat naar hoogten reikt, even wacht, uit grote ogen kijkt, zich kroont met vuur. ----…

Het jaar is al oud; uiteenspattende lichten luiden het stervensuur in…

Nog even, slechts heel even dan is je 8 voorbij, verwisseld voor een 9 maar maakt dat mij ook blij? Als een gedwongen afscheid aan ’t einde van de dag, een laatste groet verstopt de tranen in mijn lach. Je tijd kruiste mijn pad je dagen zijn ontmoet, vergeten doe ik je niet meer vaarwel, het ga je goed.…

in wat je zegt het onuitgesprokene nog verborgen het nieuwe jaar voorspel je met een gemak waarmee mijn moeder vroeger boontjes brak lekker makkelijk fluister ik zeg me liever of de dagen die ik achterlaat vrucht zullen dragen…