Alle inzendingen over parabool

geplant langs steile paden van ravijnen of in uitzinnigheid te bloeden in de fata morgana van woestijnen, waaruit uitgestoken handen groeien en tranen en geluk over wangen vloeien om in een melancholisch verlangen te verzanden, beweegt het telkens als ik het betast, vult de schroom, om door de mij gebonden spiegels heen te kijken, parabolen…

ik blijf hoopvol gestemd en sla mijn kreten bewust in voorbije dagen is mijn wolk blijven hangen na versnelling volgt korte gewichtloosheid dat past bij stukjes kaas en late avonden laten we geleidelijk in gewoontes terugvallen daartoe zijn onze riemen reeds vastgemaakt kom, blijf gewoon dezelfde voordat alles wijzigt…

In een langgerekte parabool verlegt een flonkerend stuk gruis zijn baan. De traag rondwentelende aarde brengt zijn wilde zonneval tot staan. Een neertuimelende fakkel wordt ontstoken, hij boort zich lichtend door luchtlagen. IJle rooksporen verdampen in mistende vlagen.…

Zodat 'k vergat, wat 't leven was geweest En zijn zou, als 'k weer naar de wereld ging; Weer zag 'k de toekomst, die 'k als kind mij dacht, Verwerklijkt, licht in vreemd welvende nacht; Weer zag 'k, zelf jong, jong die 'k had liefgehad: Tot me uit mijn grot joeg met heersende gong Mijn regisseur weetgierigheid, en 'k sprong De parabool…

O, de spannende smart van de menselijke boog, de pijl-parabool, grote vlucht van mijn hart. Maar God is hoog. Vaarwel, vaarwel, het bruine bos; het was wel liefde, geen zonde dat ik God schoot de zuivere wonde: boog, boog, gij zijt nu krachteloos en los.…

En als 'k op sneeuwige kometen neer- duizel, de helling af van parabool, Of, fonk'lend, met Orion defileer Langs macht'ge onzichtbaarheid van stille pool, Dan raken we uit de baan door al jouw praten, Én tijd vergetend, én coördinaten. --------------------------------------------- dit sonnet is het 1e in de cyclus: Bevrijding…

Aurora Borealis aureool Waar is die gouden zonnegloed gebleven De heerlijkheid, de glans die haar omstraalt Aurora Perestrojka parabool Ze noemde hem haar kleine man, idool Door supermaan bezeten, idolaat En dwangneurosen, lichte paranoia Geobsedeerd en manisch-depressief Sprekend en publique in 't offensief Gedreven, voortgejaagd door…

Dat roek'loos rodeln op kometenslee Langs steile parabolen brengt gevaar, En deft'ge mars van sterrendéfilé, Hoe geeft het jou genot, niet-militair? Neen, sluit je baan, en laat je veilig denken Om mij, je zon, in vrome cirkel zwenken.…

een werkwoord kan zijn Zo zijn er veel meer, laat ik rustig beginnen Aai je een katje, dan hoor je hem Spinnen die hebben vaak veel geduld nodig Daarom lijkt een hobby niet erg overbodig Nu is er een spin die tussen de dissen Zijn draad aan een tak plakt en lekker gaat Vissen die zwemmen gedwee in een school Pythagoras, breuken een dal parabool…