Alle inzendingen over pecunia

Ik pluk je uit de boom stop je in mijn rugzak sleep met slingerbenen overmoedig geworden verloren weldaad achter mij aan waar het muntje pas valt aan het eind van het gelopen pad…

Ach, eigenlijk wist hij het wel: geld stinkt, geld stinkt vaak als de hel. "Maar ja," zei hij dan met een zucht, "ik ben verslingerd aan die lucht."…

Wanneer ze jou als bondgenoot beschouwen (De grote megadeal is bijna rond) Dan kan een onverwachte blote kont Een onverhoopte kentering ontvouwen Dan kun je strijden voor pecunia Of op de posters van Veronica…

het lijkt er op dat eenieder bang is de slag te missen hedgefunds harken pecunia politici bemodderen elkander zorg bezwijkt onder de kaasschaaf enerzijds miljarden anderzijds een dubbeltje minder onze kinderen betalen de rekening er is niets meer om voor te strijden alle schepen lijken verbrand…

ik was mijn handen weer in onschuld ook parelen mijn tanden in de mond hun lachend ongeduld ik wil wel spreken jou mijn zwarte piet toesteken maar je bent te lief om dief met mij te zijn ik was niet wit wat zwart moet wezen ik grijs in geld om daar te zijner tijd nog iets van op te steken ik rook pecunia altijd al…

Hij was zo zielig, zo alleen en sjofel gekleed Echt in alle steden kom je ze tegen 't Uitschot en de minderwaardigen, door vele zo gedacht Vaak mensen met verleden Zonder twijfel wekt dit geen jaloezie Zonder uitzondering wil Iedereen gelukkig zijn In/Op de beurs met Voldoende pecunia 't Absolute geluk De Swiebertjes vertegen- woordigd…

Een classicus doceerde oude talen Oud was hij niet, doch eerder jong van geest Want wat hij leerde was nooit weggeweest De bron waar alle wijsheid valt te halen Pecunia non olet, geld stinkt niet Of neem nou pater noster, stabat mater Van 't onze vader kreeg hij nooit een kater Alleen van asterix, die kent hij niet Persoonlijk, want…

“ ’t Is waar dat je een zeer riante baan had maar denk eens aan de achterklap, laat staan dat de oppositie zo’n affaire aanvat voor openlijk protest, dus je moet gaan schat. Als troostprijs bied ik je dan twee ton aan wat ik vlot uit de gemeenschapskas vandaan jat”.…

er zijn weer zangers zangers op het plein liedjes cirkelen langs gevels de melodie verdwijnt als tonen in de straat vervliegen de groep is licht wanordelijk een dikke enthousiast de rest is mee- en leegloper gelokt door het refrein snel rijk te zijn bussen met pecunia gaan rammelend langs de menigte de armslagen van de dirigent…

Links de Grachtengordel is een ietwat zure biotoop bevolkt door 'kameraden' die met stelligheid beweren dat zij niet de pecunia, doch waardigheid begeren men noemt ze gut- of linkschmensch, ze zijn anti-xenofoob principes gaan er nimmer (nimmer!)…