Alle inzendingen over pelikaan

Zelfs na al die lange maanden Spook je nog steeds bij mij Zelfs na meer dan honderd weken Ben ik nog niet van je vrij Kan je me niet alleen laten? Met mijn boeken en muziek Of zal je eeuwig blijven spoken Tot ik weg kwijn van verdriet? Ik heb toch zo genoeg Van mijn herinnering aan jou Ach! wanneer weet ik toch zeker Dat ik niet meer…

amos zag een vogel in de wolken zich verwonden en de wonde was de zon die dalend in zijn bloeden ging vertolken wat hem als kind reeds zo ontstellen kon ik dool opnieuw door donkerholle zalen waar spiegels voorhistorisch licht ontvingen en in ’t gebinte stil de hymnen hingen – wat dwingt mij hier alsnog verhaal te halen ? op de dorpel naar…

Het testament van mijn gevoel vergeeft jou aan het goede doel; passeert het samen schrijven. Ofschoon ik vlek en vloeiblad hou, zal van de inkt die linkt naar jou, het zwart zo zwart niet blijven.…

De pelikaan lonkt naar de vangst van een visser laat de tijd rijpen als het getij over het strand stormwind raast woester dan woest kille lucht waait de schelpen naar een nieuw getij als ooit op een dag vandaag is geworden en later ontluikt tot in het einde van de tijd…

De lucht glijdt de avond met behulp van draaiende aarde in een vredige nacht Titel verdedigt geenszins de waarde van dit meesterwerk 't Veertje drijft in de plas Tevreden schijnt de maan wolkennacht met in schijnsel de schaduw van schitterende verenpracht Pelikaan op de voorgrond alleen kijkend naar de schilder Ziet kracht van zijn…

Een grote vogel zag ik in de wolken zich verwonden en de wonde was de zon die bloedig rood al dalend ging vertolken het beeld dat ik niet meer bevatten kon. In het donker dwaalde ik door zalen waar hymnen slapend in 't gebinte hingen en spiegels licht van dode sterren vingen. Nergens was er nog verhaal te halen. Op de drempel van de morgen…

herfstmiddag in de dierentuin het is er beestachtig druk een kleine Europese uil leert kinderen schreeuwen een kameel drinkt water uit een Amsterdamse sloot Tropische vissen zwemmen in kleine onderwater schilderijen insecten krioelen rond de rode dood de wolven slepen met gevleesde botten een pinguïn bedelt om een stuk nat brood een pelikaan…

wat ik kan krijgen desnoods eet ik uit uw hand ik ben een blauwe reiger en verschuil me in het riet ik kijk heel diep in het water maar veel blauw zie ik niet laatst had ik per ongeluk een piepkuiken in mijn bek dat werd me niet in dak afgenomen nu vis ik op een andere plek ik ben niet moeders mooiste ik lijk niet op een flamingo of pelikaan…

uiltjes geven het vertrouwen in een netwerk om te onthouden zorgt de boom voor nieuw leven om het aan elkaar te geven kettingen zitten vast aan de pelikaan toch vliegt hij rond wie kan zes in plaats van vijf kaarten delen en dan vertellen in een luisterend verhaal omdat het gaat zoals het gaat we spreken dezelfde taal die er…

medogenloze zon ben ik de mankepoot die struikelend en dansend naar ebbenhouten heupvleiende geoliede vrouwen haar melkwitte stijfgeslagen lichaam in stinkende stoffige stad de ruimte laat terwijl sabar en djembee onbehouwen opzwepend ritme naar de hemel slaan talibee aalmoezen bedelen in leeg conserveblik overwinteren klapwiekende pelikanen…

Je hoort me niet, maar 'k lach en brul en gier Als pelikaan, het breedbek-kikkerdier Ik geef jouw snelsonnet maar géén chapeautje Jij neemt de lezers immers in het ootje!…

hem tegemoet niet echt zijn favoriete smaak maar honger maakt echt alles zoet hij nam zich voor om deze keer zijn kans toch echt niet mis te lopen het beest sprong heftig heen en weer en zou zijn huid wel duur verkopen de ooievaar bedacht een list en sprak de kikker ernstig aan ik weet niet of je het al wist maar achter je staat een pelikaan…

zie hoe hij daar aan voorbij gaat de wereld die zich kenbaar maakt in een poel van smaakverschil en hoe hij zich daar bloot gelegd in voelt het decor van het leven dat zuigt aan de netvliezen de dingen die razen voorbij een plastiek venster met een stukje pellicule hoe hij er niet kan instappen het lijkt hem te doorlaatbaar in een te…

Ook pelikaan en wrattenzwijn, luipaard en baviaan sloten zich na kort beraad bij de zebra aan. U begrijpt wel dat de gnoe nu elk beest hem belaagde. Zich enkel nog in stamverband over de steppe waagde. Hooi op de vork van De Partij: "Ze zullen het nooit leren. Zie hoe de gnoe, dat kuddebeest, zich niet wil integreren!"…