Alle inzendingen over piramides

De verdiepte Schelde loodst Egyptische helden met piramides strooizout aan boord.…

nog klonken uit de verte de schreeuwen van woestijn- kamelen en knarsten het door lucht gedragen zand tussen kies en spaarzame tand de wind was opgestoken daarom hadden wij de opgravingen onderbroken om in rustiger tij verder te gaan aan een nieuwe opening van het gangenstelsel wij proefden al de lucht die daar eeuwen in…

hij hapte zand in de woestijn liet toen zijn kamelen de toeristen dragen beantwoordde hun vragen over piramides en de koningsgraven maar even verderop staat op de rots zijn nieuwe huis in het groen van de oase zijn kamelen zien geen onderscheid alle mensen zijn gelijk hij hapt zand met dollars in zijn hand…

Dat ik neergelaten in jouw wei aan het gras de geur herkende als dat van mij en sporen ver voor gisteren die in verbeelding nog van liefde spraken en dat ik niet jouw liefdesheuvel herkende uit die ontelbare piramides die ik had bemind toch ontleedde jij mijn woordspelingen en dichtte mij terug naar daar vanwaar ik kwam maar desondanks…

ik zag je dansen op de zwarte lijn die de gouden glans als schaduw had alleen je ogen twinkelden in weerkaats het ongeziene priemden stralen zonder eind met jouw pirouettes bouwde licht zijn cirkels in piramides tot de hemel waar zij in ontmoeten het sterrenlicht begroetten in de blauw- gouden kleur die zonder zwarte…

er is een nieuwe orde in de maak jouw lach heeft al piramides in de woestijnen zachtjes geraakt geïrrigeerd door beloken ogen die de dood met warme tranen tot wederopstanding hebben bewogen waar zand weer groent tot een schitterend nieuw paradijs dat in lieflijke oases tussen eufraat en tigris gedijt nog schuurt hete wind…

de materie is geschoond mensen hebben het universum gekregen met zon maan en planeten om dit fenomeen intens te beleven piramides en amfitheaters catacomben en kathedralen curieuze paleizen om in te verdwalen staan aan de basis van dit samengaan in dans kunst en muziek draait alles alleen maar om liefde om met elkaar uiting te geven aan…

ik zocht je in het brandend braambos daalde met je af in stenen tafelen gaf je wat ik dacht ik zag de piramides zwoegde steen op steen om zo de hemel te bereiken maar Mozes vond de weg door alle plagen heen je orakelde de Grieken gaf Vestaalse maagden weer hun lach en in de dorische verzuiling kregen spelen steeds meer mensen…

Piramides van bloemen, pluimende fakkeltoortsen, brandende geuren gonzen mijn eindeloze nederlaag. Bloedzuigers werpen tongen, wespen steken zich krom. Zo wijzen alle wegen als assporen naar jou.…

Ik las je in Aztekenassen wandelde over besneeuwde passen in het Andesberggebied jij was mijn griet in poncho je donkere lach vereeuwigd in de kinderen die je bracht jij was de tijd als zand in eeuwig golvende woestijnen de piramides lagen zuiver op de lijnen die ik in de verre ruimte zag daar vond ons nageslacht een dood die leven…

mijn zwoel bloed beschimmeld beschuitafval van voormiddeleeuws stuifmeel; in de vlucht verborgen, verzwegen mijn altijd open ogen het versneld vallen volgens de voorspelde ballistische baan, van niet herkende vogels uit, nog te zien daarvan resten in hun vleugelslag, te hoog gebouwde nesten, sta ik ook vandaag oog in oog met zonvergeelde piramides…

Ik cancel mijn vakantie naar Egypte! Wat moet ik bij die piramidenpracht Gebouwd met grote onverklaarde kracht? Vergeet de sfinxerij en kill de crypte! Er is een nieuw mirakel in ons land: De Amsterdamse grachten! Im-po-sant!!…

Ontwijd gezicht De Sfinx in Gizeh weet ervan Voor de piramides gesitueerd Als wacht voor imposante tombes Trots bepaald. Warmte hier Dag van vandaag telt jaren van weleer Van dag tot dag.…