Alle inzendingen over rene diekstra

Kijk terug op Leegte die mijn Leven heet En ontwaar louter Rotspunten en Onmeetbaar diepe Spleten waarin al Dat leefde moeiteloos Verdween En constateer Dat ik nooit Bestaan heb…

Ren maar weg van je eigen, ren dan, zo hard je kan ooit kom je jezelf eens tegen waarom ren je zo hard weg dan?…

je maakt geluid boven het gekraai uit nu en nooit heb ik alles wel gezien geloofd mijn hoofd boven het water en onder mijn lichaam dat zwemt afgeremd door de stroming van de wind…

De wolventanden van de tijd Hebben genadeloos het kind Uit mij weggevreten, Het levend karkas Dat overblijft levert Voortdurend strijd met De weerspannige werkelijkheid, Waarvan niet veel meer overblijft Dan een groot vierkant in het zwart Dat mijn wereld verbeeldt, En een grote zwarte zon Waaruit licht gezonden wordt Vanuit…

ik ren ik ren vluchtend voor het gevaar ik ren ik ren ik kom niet vooruit ik ren ik ren ik moet sneller sneller ik ren ik ren hoe lang nog? ik ren ik ren vluchtend voor het gevaar ik ren ik ren ik weet niet waarom ik ren ik ren een deur gaat open ik ren ik ren…

Wat is de hel, Vraagt men zich Voortdurend af, Ervan uitgaande Dat de hemel Daadwerkelijk bestaat, Het antwoord kan kort En simpel zijn, zegt De filosoof die Wetenschap bedrijft - De hel is niet meer, Ook niet minder, Dan de plaats waar De mens liever wil zijn Dan in leven hier op aarde Dagelijks tot uitschot Verklaard te zijn…

Een zure beul doolt in mij Hij broeit op een geheim plan, verscholen in de grotten van mijn lijf. Twijfels. Het onderzoekt mijn strengen, spiralen, de vorm van een erfenis. De beul betast het gebinte, geraamte van mijn tempel. Kalken schilfers vallen door mij. Hij beitelt spreuken in mijn schedel. Pijnscheut. Ik hoop, smeek: O beul,…

Vannacht in mijn droom heb ik je dan ontmoet Je kuste me zacht bij wijze van groet Je raakte me aan streek zacht door mijn haar Je hand langs mijn wang de passie was daar Je lippen zo zacht kusten mij intens Je stralende ogen zochten naar een grens Ik geef me over verlangen doet pijn Vertel me, allerliefste wil jij mijn minnaar…

ik ren en ren en ren iedereen voorbij en alles en iedereen die stilstaat wordt gepasseerd door mij ik ren en ren en ren en als ik bij de finish ben realiseer ik me dat ik win maar ook dat ik weer sta aan het begin * *voor de duidelijkheid voor sommigen, dit is natuurlijk een metafoor voor het leven, ‘the circle of life’.…

------------------------------------------------------- Rens vroeg mij via zijn moeder, of ik hem helpen wilde met een gedichtje over de Kinderboekenweek, Rens woont in Geleen en speciaal voor hem schreef ik dit! Hij heeft het voorgedragen in de klas en goed ook! Chapeau Rens!…

Ren je rooooot! De spelregels zijn alleen ietwat gewijzigd, bij Martin was het een spel dit is de naakte waarheid.…

Weer eeuwenoude wonden openrijten Door het gebrek aan tederheid bij lust Het stelt La Deuxième Sexe niet gerust Al weet die soms wel van zich af te bijten Nog altijd hoor je vele vrouwen krijten Wie troost ze, door wie worden zij gesust? Weer eeuwenoude wonden openrijten Door het gebrek aan tederheid bij lust Het is vaak aan…

Waarom ben ik mijn hele leven al depressief? Waarom helpt God mij niet? Waarom vind ik geen uitweg? Waarom leef ik? Waarom leer ik niet van fouten? Waarom begrijp ik de Bijbel niet? Waarom snap ik de reden van het leven niet? Waarom is God in mijn ogen niet liefdevol? Waarom blijf ik hangen in het verleden? Waarom zou ik nog verder gaan met…

Ik ren en ren voor de pijn maar jij komt me achterna doe me geen pijn! laat me met rust! ik wil alleen zijn! maar ik val neer en sluit mijn ogen ik voel de pijn maar ik kan niks meer doen jij gaat gewoon door met pijn doen…

Loom loop ik Door de late Avondzon aan Het einde van Wat een dag Is geweest, Een dag in mijn Leven waar ik Moe maar voldaan Op terugkijk - Boven mij het Ruisen van Blaad'ren die Zachtjes zwijgend Mijn waarheid Fluist'ren van Eeuwige geborgenheid…

Ren de liefde na, ook al wil ik jou niet meer -- of vlucht jij voor mij.…

Ik heb twee gezichten Één is altijd blij Ik lach, ik ren en ik spring Maar dit is maar een deel van mij Je zegt dat ik zwak ben Dat ik mij aanstel Voor confrontatie weg ren En dat klopt ook wel Dat komt door de andere helft Die met pijn en verdriet Die is alleen van mij De helft die jij nooit ziet…

Bonbons Als een zoete stroom van liefde Door onze ad'ren gespoten Mijn blik verraadt lief- de voor jou Oprecht en Gemeend Volhardend. Onverdroten…

Ik ren me rot en hou mezelf amper op de been. De wind in al zijn kracht sterkt aan Ik krijg een angstig gevoel dat alles eraan kan gaan. Ik blijf bij mijn positieven en denk aan mijn grootste liefde. Dan ren ik nog harder dan ik kan en zie dat dit de enige mogelijkheid is om te overleven.…

ren ren zover je ken kan kunnen krullen…

Zoals ik het Leven zie - Geloof het of niet - Zien de and'ren Het meestal niet…

ik sta stil, en kijk ik voel de donkere wolk ik ren naar het licht…

Wij kennen je net één jaar Je prachtige glimlach Onze Geweldige Judoleraar Samen één met je kleine meid verbonden door liefde tot alles toe bereid Nu is jouw lichtje uitgegaan zijn we overmand door ongeloof en verdriet ben jij naar een andere wereld overgegaan Je bent en blijft een prachtig mens zijn in gedachten bij je vrouw en dochters…

wanneer wij je zullen uitgeleiden met zijn allen De muziek speelt al maar voort zie ik je in gedachten staan Al glimlachend bij de hemelpoort Lieve René het ga je goed ik ga je het nu brengen mijn laatste groet ~ LL ~…

Er zijn nog altijd wond'ren, al zie je ze niet elke dag. Je moet er oog voor hebben, zodat je ze beleven mag. Soms kun je maanden tobben, terwijl je nergens uitkomst ziet en eig'lijk wordt je leven een weg vol angsten en verdriet.…

O die dans van ons Suster! Eers oor die bergtop loer sy skelm, Eh haar oge is skaam; En sy lag saggies. En van ver af wink sy met die een hand; Haar armbande blink en haar krale skitter; Saggies roep sy. Sy vertel die winde van die dans En sy nooi hulle uit want, die werf is wyd en die bruilof groot. Die grootwild jaag uit die vlakte, hulle…

Lawaai, gejaagdheid, spanning, agitatie ... Door social media wordt alle rust in onomkeerbaarheid vaarwel gekust. Ik snak naar een moment van contemplatie. Opnieuw een mail, shit, nét nu ik pauzeer. Het is die drommelse retraite weer.…

'k zat gist'ren te dichten als op elke andere dag maar gist'ren was 't anders ik rijmde op jouw lach Geen gedachten in woorden geen woorden op papier maar dromen van je ogen glinst'rend van plezier Toen schreef ik dus mijn dromen gevangen uit de lucht maar net voordat 'k ze opschreef zijn ze dus gevlucht…

snel ren ik er naar toe voor mijn kerstfoto…

Zou ik jou ooit nog eens kunnen beminnen zoals ik jou gist'ren beminnen kon, zou ik beginnen waar'k gist'ren begon, mijn buik zou met vlindergefeest beginnen.…