Alle inzendingen over saffraan

Arme jongen van saffraan wie heeft jou dit aangedaan wiens hand heeft je gecreëerd voor iets dat inspireert welke kwast heeft je beschreven als iets met een stil leven?…

Doorzichtig, sierlijk gedragen door de golven van de zilte zee Ik droeg je in mijn gouden medaillon versiert met een randje van puur saffraan Daar lag je dan gestrengeld met een ander Brak het medaillon en de saffranen dansten in het rond Je tentakels prikkelde venijnig, giftig Jij onsierlijke o zo doorzichtig kwal…

Een zalm had van een kok geleerd: "als men zichzelve nu pocheert met een druppeltje citroen, (je kan er iets saffraan bij doen), wordt men bijzonder gewardeerd".…

Bittere borrels of melk en saffraan! - Vegertje, bind mij mijn schaatsjes eens aan. - 'k Heb het voor grotere lui wel gedaan. Leg reis aan! Bittere borrels of melk en saffraan! - Vegertjelief, hoe leg ik het aan? Vegertje!…

zoals van koper naar okergeel als van groen naar donkerbruin zijn verhoudingen onevenredig saffraan overhellend naar links goudbruin grofweg naar rechts en in het midden helt er één bevallig over tot die zachtjes het water kust…

niet zijn toegestaan onderdrukking houdt ze doof Met saffraan valt veel binnen te halen hoge opbrengsten om in Mekka mee te pralen vraag is wel of meldraden plukken zonder te veel kwaliteitsverlies kan lukken Onze tuinders vrezen voor hun te vieze handen oorlogsvuiltjes die projecten doen verzanden…

Vandaag heb ik voortreffelijk gegeten: Naast met saffraan gekruide kaviaar Stond er een bord met truffels voor mij klaar, We moeten -godzijdank- veel duurder eten. De krab en kreeft zijn hier niet aan te slepen, Of heb ik het misschien niet goed begrepen?…

Mijn handen rieken van uw reuk waar ik uw steel en blaren kreuk, o gulden Afrikaantjes, en 'k hou van u zo veel en teer als straks uw parkskens gloeien weer saffraan-goud in de laantjes; ik riek u dan zo bitter-fris, onaards en vol geheimenis.…

ik zie je lichtblond vlassig haar de bleekgele kleur van het paard de geel gevlekte velden de zonnebloem in je hand het suurlemoengeel van de sterren het amarillo van de wilde bloemen ik voel het okergeel waarmee je ons lijven schildert in doffe goudgele tinten ik proef de honingsmaak van het gele saffraan de gele kleur van zwavel…

de morgen tooit zich bleekgroen gesluierd een haag fluistert tegen glimmende grassprietjes een lentemorgen kan er alleen maar zo en niet anders uitzien…

de morgen tooit zich bleekgroen gesluierd een haag fluistert tegen glimmende grassprietjes een lentemorgen mag er alleen zo uitzien…

Leg je hand maar in de mijne En wees niet bevreesd Voor wat zal gebeuren Of wat is geweest Ik schenk je het licht Van de zon en de maan Van duizenden sterren In goudgeel saffraan Ik schenk je de geest En de ziel van de aarde Die schoonheid en gratie Met wijsheid vergaarde Ik schenk je hun kracht Die je hart zal verwarmen En al wat…

saffraan kleurt de oogst van zonnebloemen de geur van nootmuskaat doet je naar huis verlangen ver weg in warme regens van salamanders, zeg je dronken van het land, het koren de bloemenhuid in Pruisisch blauw in de toppen van de bomen zie ik je wolkenkruin je voeten dansend op de golven ga oogsten, het koren is rijp kinderen…

zachtgeel en karmozijn Doemt langzaamaan een silhouet, amorf Van honingbijen zoemend rond hun korf Turquoise indigo aquamarijn Dan kleurt het tafereel in ambergroen En een dame blanche, gedoopt in chocolade Wordt sepia, een zomerfloriade Die hij, Pygmalion, smeekt om een zoen Haar brons getinte huid gehuld in goud Smaragd saffraan…

dreven Hier zijn stenenbakkers sterk als hun vaders stille kracht zij die met kretek in de hand de wereld zoet konden vergeten ploegen dapper de karbouwen door hun akkers, dode geesten zijn de vrouwen van de theepluk weer op terugweg van hun land hun rieten manden volgeladen op een dokar meegereden Heeft de pasar van de kampong weer saffraan…

Koorddans en ironie, van tegels lichten Lyrisch, dat is waar ik naar verlang Maar wie niets heeft met raadsels en geheimen Niet ook in woordkunst is geïnteresseerd Op schoonheid neerkijkt of die is verleerd Past een bezoek aan 't woordenboek vol rijmen Quo vadis, vraag ik mij dan weer eens af Rood, geel en blauw zijn toch primaire tinten Saffraan…

Tot plotseling hij rijst, als door furiën gejaagd Zie ik hem omziende staan, Wijl diep in het Oosten de morgen daagt, De ochtend in 't kleed van saffraan. Als iemand die schrik overmande, hij staat, Rillend van vleugelen licht, Doch eer hij verruist en verder weer gaat, Drukt hij de oogleên mij dicht. 1884…

rode linten dansen in de zilveren armen van wat lome golven, blozend aan hun borst gevlijd leveren franjes avondrood zich zachtvrijend uit aan hun kokkelende waterpartijen uit de gespannen nachtboog langs de schemergordel tuit dorstig langend scharlaken zonnegloor haar schone lippen landinwaarts waar boven duin een saffranen maan als luchtbaken…

Loom de lichamen in een crème van saffraan, dobberende plekken in de zomer. Vergeten het visbestek. Amuse-gueule. Wij wentelden om, in bouillon van grijze garnalen maakten wij er honderd tachtig graden van, spoelden aan.…