Alle inzendingen over schaterlach

(Ivoren wachters II) Gelaten telde ik de jaren die ongetwijfeld zouden volgen op de kwarteeuw van nagenoeg stilstand slechts ambitie-loos in bitterheid 't Tij keerde, lach verscheen opnieuw bitterheid resoneerde in een schaterlach die tot op de dag van vandaag in de toekomst zal klateren…

Als gelach, schatergelach het gesprek overstemt wordt de inhoud ondergeschikter!…

Een schuddebuikje is het doorgeefluikje van de schaterlach!…

als ik daar eindelijk lig met mijn wit gezicht gedrukt in een nog witter kussen dan zou ik willen dat ik een mop vertel en vervolgens, zonder zelfbeklag sterf met een schaterlach…

Nare dingen zullen immer langer op het netvlies achterblijven dan de schaterlach.…

Zacht zingt m'n hart Je naam Een regenboog Tussen traan en schaterlach...…

hooghartig is je blik je schaterlach is snerpend echo's rollen van de trap schaters sterven lachend af daal maar naar de hellepoort ik open hem voordat de stank je smoort en werp een blik in het woeste vuur zij krijsen hard venijn en koude spot om de lange duur herkenbaar zijn ze nog als tijdloos smeulend wangedrocht hun…

dichter danst pennenstreken kleurt witte lucht tot regenboog lezer plukt pennenvruchten voert zwarte dag tot schaterlach…

Ik beken: dat binnenpretjes me doen lachen, en beken nog eerlijker, dat ze doen schaterlachen, dus binnenpretjes of niet: wanneer je me lachen ziet, dit echt aan de buitenkant zit, en ik GENIET!!!!…

Zolang je mij ontroeren doet raken kan zodat ik huiveren moet huilen en beven schaterlachen of vervuld met verontwaardiging verleen je mij soms even een gunst…

het rondelet 't is een schavuit, een nar, een vlerk het rondelet geen schaterlach maar binnenpret het vlucht voor 't zingen uit de kerk verdwijnt dan in het blauwe zwerk het rondelet..…

poedel je nat in de bekken van een rivier vlieg de wind na met al je plezier laat je schaterlach klinken over de hoogste bergen van mij mag je want je weet voor mij hoef jij je niet te verbergen…

zou zo graag weer liefde voelen haren om door heen te woelen zou zo graag weer kunnen lachen en dan misschien schaterlachen om iets om niets zou zo graag weer gelukkig zijn heel nederig en klein…

Jouw schaterlach geeft me een lekkere schok Ik hoor het dubbelconcert van Bach en krijg onverwacht een stijve stok. Twee strijkers die smachten moeten niet langer wachten. Wij willen noten kraken waar stemmen staken. We zijn er hard aan toe: samen entre nous…

ik zie ze lopen over je wangen wat heb ik je aangedaan laat mij wat ik fout deed toch vervangen laat mij niet in het ongewisse staan ben ik het echt die zich schuldig voelen mag ik zag ze stromen branden van verlangen tot ik beter keek en zag dat het een voorbode bleek van een onderdrukte nu voluit losbarstende gulle schaterlach…

Ik hoor nog steeds jouw schaterlach.…

Het lachen was voor hem een serieuze zaak Waarvan hij goed de ernst inzag Dus nooit, nee nooit een schaterlach Want lachen is een diep sociaal–emotioneel beleven Dat lachen voor je lol, die pret Dat doe je beslist niet zo maar even Een glimlach om de mond was al een uiting van zijn innerlijke pret Maar deze zonder argumentatie in een schaterlach…

Zacht klatert nog de schaterlach.…

Schaterlach, rode blos, piekerend haar lot. Gezagvoerder in chaos, humor en genot. Integer, warm en mooi, zwaarmoedig binnenin. In leven haar eigen prooi, nietsvermoedend niettemin.…

Daar staand, overuigd van de waarde schaterlachen om hem, de ander doneer mijn ziel en maak een god in bleke dromen over zand breken stormen door in mijn wil wetend wat ik kan geef ik niet mee niets meer dan mijn ziel ik ben het, de zoon, de redder.…

mijn innerlijke glimlach ontvang ik door deemoed, inkeer van het hart mijn schaterlach golft door mijn buik naar buiten als humor mij raakt mijn derde oog schouwt ellende van medemens in driftig zoeken naar liefde…

Soms schaterlach ik van plezier en zie ik geen obstakel. Maar meestal ben ik ingekaderd begeef mij dan binnen grenzen. Dan blijft die stoomwolk in mijn hoofd verborgen voor de mensen.…

Een mens met zijn schaterlach is er één zonder gemaakte opsmuk en niet oprechte trouw. Een schaterlach die lijkt te willen zeggen: 'ik wil met jou lachen, omdat ik van jou hou'. Dat kan de kracht zijn van blijdschap en vreugde. Een goede eigenschap. Twee begrippen als erkenning voor één van onze betere deugden.…

De schaterlach van Zalm klonk door de zaal: 'De politiek zal het wel weer niet snappen Maar kijk eens hier, een koffer vol met flappen Een tonnetje voor jullie allemaal Meer bonus is helaas nu niet voorhanden De groeten van de Staat der Nederlanden.'…

De tover van het pril begin van boom en tak waaraan het versieren van 'n te lang zwijgende winterdag Wie herkent niet de schaterlach .........van specht Het is lente.... echt zichtbaar aan de huid van aarde.…

Het hele jaar zit vol speciale dagen De warme truien of de knuffeldag Dag van de baard of van de schaterlach Vandaag was echter nog niet voorgedragen Dus 30-een, bepaalde ik zo net Wordt vanaf nu Dag van het Snelsonnet!…

Niet om iets of iemand uit te lachen Maar om met elkander te lachen Te schaterlachen, dat het goed gaat Dat het veel beter zal gaan en blijven gaan Met Nederland binnen Europa gericht op de Wereld Wat een wereldwijf Wat een wereldspeech Wat een wereldpartij: VOLT…

Op een keer stond ik met mijn fiets voor het voetveer van Woudrichem nu schaterlach ik steeds meer bij de oversteek terwijl ik afrem het kost geen kapitalen maar die eerste keer zag ik op een houten bordje op de pont wat er opstond "heen motte betaole en weer weer"…

Want ik heb een lach na verdriet, een lach bij pijn, een glimlach bij woede en een schaterlach na eigen lijden. Het is mijn lach, die me van mijn zwaarmoedige kant om het leven te benaderen, Godzijdank, wist te bevrijden.…

Schommel in de wind ogen sluiten in herinnering 'n kind smoezelige handjes schaterlach en schommelend touw om planken wiebelend zo licht kleine voetjes in de wind kinderzolen die de hemel raken losgelaten wieg dag kind…