Alle inzendingen over simon

Lieve Simone, Waarom moest jou dit nou overkomen? Waarom kon je niet hier bij me blijven? Ik mis je elke dag steeds meer. Die mooie tijd die wij samen hadden, elke dag doet het weer zeer. Ik moest afschijd van je nemen, Dat deed ik met heel veel pijn. Ik kon altijd op je vertrouwen, En blijf altijd van je houden! xx IK MIS JOU ZO!…

je wilt het toch niet wagen een In Memoriam een dichter deelt royaal met taal geschreven zijn eigen wereld uit wordt dan gelukkig opgenomen in de eeuwigheid…

Silvana Simons? Kuzu, Öztürk en gevolg? ik denk het van niet! [senryu]…

Simon is hij? In mij, levende adonis, jouw liefde, een blik die buik injaagt om daar voorlopig kwaad te rechten. Eén dagje stad op meers gesproken lichamen, geur en de wonderen stil naar de grootse metropolen van ver.…

De reis naar Antwerpen menig jaren terug. Achter de rug Van engelen Huist geen wetenschappelijke Verstrengeling Van oud zeer Noch wederkeer Alles gaat sneller dan Ooit Berooid Nooit De kat blijft prakken Nagels diep Het blijft wel plakken Werelds diep…

Een echte surprise party werd het Simon. We hebben na afloop nog lang op je gewacht, maar je kwam helaas niet meer opdagen. Gelukkig was je toch volop aanwezig. Gefeliciteerd nog Simon. Achteraf dan maar. Lang leven ook je kronkelboeken! Lang leve de genialiteit van het gewone. Lang leve de eenvoud en het ware.…

lood in mijn schoenen Schieweg eenennegentig drie Stolpersteine Simon, Roosje en David voor altijd dichtbij…

Elvis Presley is dood Frank Sinatra is dood André Hazes is dood Simon Carmiggelt is dood Prins Claus is dood En ik voel me ook al niet lekker…

Als mijn vader het boodschappenlijstje voor Simon de Wit invulde, schreef hij achter elk artikel (goed en goedkoop). Hij is nu oud maar beschikt nog altijd over een grenzeloze fantasie. ---------------------------- uit: 'Van 8 tot 5', 1975.…

Zacht, een lied dat hard klinkt, tussen de gordijnen die, als zij gesloten zijn alles verborgen houden Zodra zij zich openen, een magisch gevoel De witte diva, steeds een ander persoon Het lied klinkt zacht toch sterk Op de bank, decors die voorbij schuiven Veelzijdig, voortbewegend Haar lied, steeds anders dansend met of zonder pijn…

zelfs op één been poogde hij nog levenslustig rond te hippen zong nog gedichten als een jonge vogel nu zwijgt hij met gesloten ogen op zijn laatste vlucht…

Dichter Vinkenoog Ik kreeg hem in het oog de vink die over zijn werken boog, een gedicht inspecteerde en zeer goed bij de laatste graantjes pikkend. De nieuwe bejaarde, dat was hij de geraniums voor zijn raam die hij vermijdt naar de tuin bij de welriekende rozen een strijd in tijd. Hoor aanhoor de kraaien zei hij, dat is het…

Ik kreeg een mail van Simon Vinkenoog: "Ik ben hierboven goddelijk ontvangen Met vuvuzela's en met feestgezangen, Ze zongen allemaal: hij leve hoog! Nee, ik ben op dit hemels welkomstfeest Mijn leven lang nog nooit zo high geweest!"…

Sylvana Simons wil niet langer ”Denken” Ze voelt zich bij die baasjes niet meer thuis Het is polariserend hels gespuis Die erop uit zijn anderen te krenken “Artikel 1” gaat dat heel anders doen Discrimineren...doe je met fatsoen…

Zij voelen zich belaagd, de ‘binnenlanders’ Aan hun tradities wordt zo wreed geknaagd Dus wordt op Facebook Simons 'afgezaagd' Zeer grof, want ‘buitenlanders’ zijn zo anders ‘Uit vrees’ ging men Sylvana maar bedreigen Je zou haast medelijden met hen krijgen!…

In de Govert Flinkstraat in de Pijp Was mijn middel tot een lover zo dun Vermagerd en van de noodruft bijkans lijp Heb ik die hongerwinter meegeholpen Aan het slopen van winkelluiken Tot De Grüne Polizei kwam opdagen Als ze lont begonnen te ruiken En iedereen de benenwagen nam Op een zeker ogenblik was er niks Anders te doen behalve in…

Wat zijn het bij dat CDA toch boeven Uitsluitend voor wat politiek gewin Gooit Wopke rigoureus de beuk erin En hoopt de BBB zo af te troeven Een crisis lijkt nu een reëel gevaar En Nick en Simon gaan ook uit elkaar…

Toen ik niets meer deed wist ik wie ik was van alle mogelijkheden nog het meest simon vinkenoog uit stilte ontstaan af- en aanwezig, warm en koud, waterpas. Wat ik tot nader order was bekend en onbekend niet langer meer dat maar een en al oor in de wetenschap dat --------------------------- uit: Gedicht, 1975.…

schrijver: Simon K.…

'de vermoeid ogende man besloot toch maar even plaats te nemen op het met graffeti besmeurde bankje in het park' met deze fraaie volzin voor een mogelijk stukkie wil ik de 100ste geboortedag van Simon Carmiggelt onder de aandacht brengen...…

Als je van mij houdt, Simon Petrus, weid mijn lammeren, weid mijn schapen. In 1942 koos paus Pius XII deze woorden als introïtus van een nieuwe mis voor een paus. Wie wat extra informatie wil kan die hier lezen: www.abelstaring.tk…

Melancholie en mislukte aardse dromen, Simon Carmiggelt kon ze met Een mooie 'kronkel' belonen.…

Sylvana Simons geeft van daadkracht blijk, Al twintig man, voorwaar een gouden lichting. Nog staan de neuzen in dezelfde richting, Maar rekent zij zich niet op voorhand rijk? Geestdriftig toont Artikel 1 zijn ballen, Benieuwd wie er als eerste af zal vallen.…

Perquin Komrij, Nasr en Naomi Esther Simon, Gerrit en ook Anne Vegter aan Tsead de eer des volks poëet te zijn voor 't Moederland; doch wie wij node missen is de vox populi van Driek van Wissen…

Hoera: Ik “denk” goed nieuws voor Nederland Sylvana Simons zegt dat ze gaat “denken” Ik “denk” dat ik me eentje in ga schenken Proficiat met al dat “denk” verstand Ach domme Ebru...’t was je eigen schuld Armeense genocide...dikke bult!…

* [Volgens Simon Stevin, anno 1587: is Nederlands een ideale taal tevens binnen de wetenschap en valt af te leiden uit het grote aantal eenlettergrepige grondwoorden waardoor volgens Stevin onze taal oorspronkelijker is dan en van het Latijn afgeleide taal als het Frans.…

de lijnen van haar lijf lopen rond en welig onder mijn tastende handen die haar tot waanzin drijven ik leg het daarentegen machteloos af tegen haar wereldomspannend gedachtegoed bij Bert en Simon sta ik echter weer bekend om rücksichtslos gebruik van korting en de zegeltjes ook filosofen moeten eten…

wij Amsterdam in hetzelfde gebouw jij bij de Haagse Post en ik bij Dagblad Trouw Jij was er al, Ik start ik rookte niet, jij wel ‘heb je nog wat sigaretjes?’ vent van binnenpretjes: wij dol op onze taal jij markante dichter warrig harenstichter poëtisch rookkanaal ik zal je niet vergeten redenaar van onverbeten wij zijn getreurd…

streel zachte krullen speels warme handen doen twee olijke kijkers stralend glanzen liefde geeft blozende wangen zelfs na twaalf en een half jaar doet hartstocht nog immer branden zij is de bruid hij is de gom twee kleine meisjes volgen dansend 18-12-’97 18-06-2010…

Jacoba zong op klaarlichte dag Haar herfstlied. Ze bracht het laatste offer. In haar verwaaide dromen Had ze het gezien Ze was de droomgetuige van De rode sneeuw in december Ze heeft het aan niemand verteld…