Alle inzendingen over simpel

Hoe simpel kan het zijn Geen omwegen Geen pijn O Bodhivasta fout geschreven O dichter van lotje Geen staart noch knotje Alles beklijft maat Hoe graag je ook raakt Zo is het gemaakt…

Mag ik bij jou logeren Oma? En natuurlijk mag dat, ineens is de dag anders, eten we zijn lievelings eten, wordt er ( teveel) gesnoept, zijn de discussies anders. Precies zoals het hoort. Het besef dat ik, als oma dit pleziertje nooit heb meegemaakt maakt dat het me dubbel raakt! Vanzelf We giechelen, we nemen Opa in de maling…

Het antwoord: een simpel bloemetje kan je dag zo opfleuren, ik dacht: dat moet dan maar gebeuren! En 'k moet je zeggen, het helpt oprecht een simpel bloemetje maakt dat ik opnieuw weer vecht, tegen de demonen die me moeten blijven achtervolgen!…

Ik lees de letters van je lippen proef het puntje van jouw tong wil een beetje liefde nippen ben het zuurstof in jouw long ik zie de lach spontaan verschijnen zij wint een liefdevolle strijd tekent nog te leven lijnen in de glimlach van de tijd ik pluk voor jou de regenbogen zacht en teder verdrijf jij kou ik lees de liefde in…

Heel simpel Ik pimpel Mijn nacht naar morgen Verdrink de zorgen Geen zoenoffer Ik duik in mijn koffer Rechtvaardig mijn slaap Met welgemeende gaap Want, wederom Heb ik u gelezen Recht buigt krom Bewering onbewezen…

Een simpele dag in een simpele week net zo’n simpele maand in een evenzo simpel kwartaal. Een simpel jaar waarin van alles goed, maar net zoveel fout kan gaan, zeg maar. Goede dingen verdwijnen als sneeuw voor de zon, zodra er een ramp in je omgeving gebeurd.…

zo simpel ligt het nu eenmaal als je net vijf geworden bent…

Uren heb ik gedaan, Over een simpel gedicht als deze. Waarom kan simpel, nou zo verrekte moeilijk wezen?…

wringen in bochten duistere krochten tierelantijnend soms wegkwijnend kreunend, steunend een brevet naar onvermogen woordenbrij, onvertogen neen, da's niks voor mij ik houd het liever simpel…

Een simpele week, een simpele omgeving, een simpel woord, simpel eigenlijk zou vanzelfsprekendheid een simpeler woord zijn, omdat we vanzelfsprekendheid als vanzelf simpel aannemen, en simpel is gewoon, gewoon is iedereen, maar niet iedereen voelt zich als simpele ziel een vanzelfsprekendheid, tenslotte is gewoon maar gewoon en niemand…

Een merel kwam zich nestelen in mijn tuin een bloempot heeft hij uitgekozen achter een geranium wit vliegt hij af en aan op manshoogte ik kan er makkelijk aan hij kent mij Lancaster in zijn naam een bloempot aan een nagel zo wankel zo simpel zo lichamelijk is het bestaan vindingrijkheid daar komt het op aan…

Vertekende beelden van passie, verhullen geleden lidtekens; of hoe zeg je simpel ik hou van jou?…

---------------------- ------------------------------------ als jij een kip was zou ik je nooit slachten, als jij een kat was mocht je me altijd krabben, als mensen konden kwispelen, stond mijn staart nooit stil voor jou. ------------------------------------ ----------------------…

De eenzaamheid staat in zijn ogen te lezen als hij ziet dat ik hem betrap, sluit hij zijn ogen. Ik sluit niet die van mij, zet me naast hem en zeg: vindt je het erg als ik je gezelschap kom houden? Alleen is maar alleen. Zijn gezicht licht op, alsof ineens de zon doorbreekt een klein lachje rimpelt zich om zijn mond. Zijn…

klein is mijn gedicht in alle eenvoud zonder gewicht immers wat men schrijft of maakt slechts het uiterlijk van het wezen wordt aangeraakt…

we liepen over de brug die stortte in, er was geen weg terug.…

Zo simpel Wat leer je van twee vogeltjes Die vliegen heen en weer? Die samen bouwen aan hun nest Zag jij dat ooit een keer?…

" wat eten we vandaag" we horen het overal? Doe eens een voorstel, maar das een lastig geval, want HIJ weet nooit iets te verzinnen en tja, wat moet ik dan beginnen? Wij dames moeten altijd weten wat de pot schaft, en als er dan iets wordt voorgesteld, had meneer zich net op iets anders ingesteld. Wat eten we vandaag is de alom bekende…

klauwende arenden 't Wordt me een potje Druk, druk, druk Zielige uitvlucht om lam toe te kijken Sensatiebelust wordt haast elk menselijk wezen Theelepeltje empathie en zorgelijk luisterend oor Lieverds, voor dat laatste GA ik hoor Wrok en wrevel net als haat en nijd Energieverspilling en kostbare verloren tijd Lief steunend woord, té simpel…

in dronkenschap en vaker nog in soberheid spreek ik wars van betekenis en met absurde tong mijn dwaze logica systematisch ben ik de onbenul en onttrek ik me aan mijn taak als aanwinst voor de samenleving los van alles consumeer ik als een spons simpel als wat…

Zo simpel!…

Zo simpel is het. Jij bent de waarheid waar ik ben de tijd staat stil de klok verstrijkt en wij zijn altijd samen. ------------------------------------ uit: 'Verzamelde gedichten', 2003.…

leven is een pogen vrij te zwerven hinken naar onbeschreven tijd een pogen heel dit leven iets te stamelen in simpele taal iets te schrijven…

De lengte van je bestaan hangt af van je grootte, de tijdsduur van je aanzicht, bepalend voor dat schitterende zachte licht. De lengte van je schijn kan nooit lang genoeg zijn, maar wacht; ik steek je aan, kort zo je bestaan maar geniet met volle teugen van je geflikker je warmte en je kunst om schaduwen te toveren op de wanden…

Simpele woorden, simpel uitgesproken, rustig en overwogen. Simpele woorden die we te weinig zeggen, zonder verder uit te hoeven leggen, wat we ermee bedoelen. Simpele woorden, die een kleuter me na kan zeggen, herhalen we te weinig, terwijl het geen moeite kost, of zou moeten kosten, dus: ik hou van je!…

1 Regen geselt het dek, de vermolmde sloep die naar het lis drijft. het anker gelicht, En het verheugt ons hoe de oever in de stroom valt. Regen die de visser verjaagt met een lege fuik en aas dat wemelt Het zog van een laatste schip verdwijnt in spatten ‘Een reus drinkt uit een rietje’ zeg jij. We dralen langs het grint. jouw hemd toont…

jan was simpel, maar heel dapper en toch doodsbang voor een kapper want zo'n vent had in 't verleden jantjes lip haast afgesneden daar die slager, na het knippen nog wat haartjes bij jan's lippen met een scheermes weg wou snijden maar dat scherpe ding liet glijden en daarna de diepe wonde met wat plakband had verbonden waardoor jan, niet…

twee paar nee gewoon vier handen zij lieten zich ongezien zien ik keek naar links en zag je op mijn schouder zitten, elke lijn elke rimpel zelfs de sterretjes in jouw ooit zo levendige ogen kon ik heel gewoon tellen zacht fluisterde ik hoi, alleen maar hoi horen kon jij me niet meer maar zou je mij verstaan heel even simpel…

Waar ik op doel, blijft bedreven in een wederkerend ochtenduur, gedreven door een lopend vuur, noem het gewoon maar liefde, dat is alles wat ik kan of voel, wordt simpel in een ommezien geschreven.…

Een simpel ritje met simpele dingen, die een mens in deze tijd, nog gelukkig maken kan. En bij thuiskomst als we besluiten wat we eten, is het: we bestellen een pizza, heb je ’t ooit zo gezellig zoet gegeten!?…