Alle inzendingen over stad achter de wolken

achter de wolken…

je bent er niet dan ben je er weer wel niemand die je ziet ik voel het aan mijn vel vandaag ben je er nog niet straks misschien toch wel alvast zing ik dit smekend lied ik wil je kussen, kom maar snel het werd tijd, je bent gekomen je maakt me zo blij en wel want zon laat mensen dromen... ik hou zo van je warmte op mijn vel…

in gouden zonneschijn straalt het blauw het hemelse blauw waarin jij thuis bent al voel ik telkens weer het gemis ook hier omdat wij van je houden meer dan een droom ben jij ons altijd gebleven omdat in onze harten de liefde voortduren blijft tot tijd ons herenigen zal in stralend hemelsblauw vol gouden zonneschijn…

de wind jaagt wolk tot over het duin de stad er achter wacht mij voor later voor nu voegt zand mij een nieuwe huid eten meeuwen krijsend schuim uit jouw schoot en adem ik water…

achter de wolken het paradijs maar ik zoek niet meer traag hap en kauw ik de dagen weg tot avond en drink daarna de nacht met wijdopen ogen het is het moment waarop eenzaamheid een optie lijkt voor dan niet langer dan heel even rol me als een baby op de koelte van het laken achter de wolken de sterren en de zon ik weet ze te…

't Is of de schucht're maan zich wil omgeven Met breder floers van zwaarder wolkgordijnen, Nu ik het laatste schijnsel zie verkwijnen Van 't zwanendonzen licht, dat was gebleven. Maar zie, daar laat Seléne de ogen even Weer weiden langs de wolkenlijnen, Doch om weer even haastig te verdwijnen : Zij mijdt de blik van wie op aarde leven:…

de handen reiken niet verder dan het kloppen van mijn hart de armen nog verder strekken verlicht ook niet beklemmende smart; ooit kon fluisteren warmte opwekken je aangezicht verstart verwachting vordert verwarring, denken raakt overdadig gehard en wordt hoop een aftreksel van bedeling terwijl de lente toch blauw de aarde bedekt vogels…

Ik heb zo goed als niets meer te vertellen de fles is leeg, wat rest is zielenpijn de eens zo blijde geest is knap vereelt slechts bitterheid komt er naar boven wellen mijn rijmpjes zijn inmiddels als azijn De harde bolster van de pit te pellen vertoont geen blank doch slechts gifgroen venijn de toverfluit wordt zelden meer bespeeld wat slagen…

Augustus. En de herfst lijkt nu begonnen Al weet je dat in Nederland nooit echt 't Is zelfs voorbarig als je zoiets zegt Maar met dit weer wordt zeer aan sfeer gewonnen 't Is binnen knus en aardig te doorstaan De thermostaat mag bijna alweer aan…

Als ze een landschap was ze zou bewegen in de wind stilte opzoeken in het gegil van krekels ze zou de zon om water vragen wolken om genade bladeren om een voetstap de aarde om een vore en een vlieg ze zou het licht verschuiven donker omschudden vogels zouden stilstaan als penselen in de lucht En achter haar uitgestrekt zou de stad…

Luie wolken wemelen in de lucht Ik slaak een zucht Wat een praal, wat een pracht Dit zonnige weer bij de gracht Schaduwen krijgen gestalten En ze krimpen op de asfalten weg in de binnenstad……

Van elke wolk maak ik een dier een vogel, hond of schaap, alhoewel ik de laatste het liefst tel, als ik weer niet slaap. Maar wolken, een prachtig fenomeen al schuiven ze soms wel, voor het zonnetje heen, toch blijft de stille verwondering.…

Stel voor dat er een flitspaal aan de lucht had gestaan dan was menig wolkje vandaag wel op de foto gegaan!…

Stad die je omgeeft Stad die je beleeft Die je steeds weer ziet veranderen Samen met de anderen Stad aan het water Van vroeger en van later Van groen en van beton Van schaduw en van zon Met een goot waarin je koopt En een zwaan waarover je loopt Met gebouwen tot in de wolken En mensen uit een veelheid aan volken Stad die je omgeeft…

De nooddeur viel in’t slot Roofing onder zijn zolen Bleef zonder twijfel Even stil staan Hier, op het dak Van de kantoren Waar hij nimmer Had gewerkt Hier houdt het op Hij wenst zichzelf Een behouden stop Klaar voor het uitvoeren Van zijn laatste actie Bevrijd van beslissen Stapt hij van het dak Het kriebelt Hij kijkt omlaag…

, draai mij om en laat het wanhopig achter in liefde, achter je ...…

Laat los ik ben gelukkig zo alles wat ik ben dank ik ook aan jou er is een geheim zoek het niet en ook jij vindt het geluk…

oneindigheid verdwijnt bedenken hoe lang eeuwig duurt waar ‘t verdwijnpunt weer verschijnt als je nauwkeurig in het uitzicht tuurt eindeloos lang wil ik met je lopen om te genieten van ‘t moment in de mist met beide ogen open overnachten in de hemeltent ontdekken waar de tijd toch blijft onzichtbaar is aan ‘t firmament met ons tussen de wolken…

Als wolken samenspannen, boven het gewelf van de stad. Als krachten ontspringen vanuit het niets, voel ik me zwak. Ik hoop, ik wil zo graag zijn als die wolken. Voorbij te drijven, in kracht, zo sterk heel ver weg.…

kijk om je heen kijk naar de rood gele bladeren voel de ochtend dauw Het is tijd Sla de vleugels uit we gaan Kijk naar het water kijk naar het zand kijk naar de bomen we dalen kijk om je heen kijk naar de groene bladeren voel de warmte…

wolk glijdt voor de maan maan schuift achter wolken weg wat beweegt mijn blik…

De sterren glommen stil en breder Als parels in der neevlen zee, Zilver-doorvloeid was 't maanlicht weder, Wij liepen zwijgend en tevree. Vol was de maan, wier stralen banden In zuivre kring de dampen grijs, Gelijk een meer in marmren randen Omcirkelend een hel paleis. De wegen lijnden blank door donker. Bomen geveld de bermen…

zwerven wil ik zwerven met mijn geest zoekend ontdekken hier ben ik nooit geweest zwerven wil ik zwerven als een beest een pad begaan door niemand daar wil ik zijn geweest zwerven wil ik verdwalen nog ’t meest als ik maar nergens aankom dan ben ik er geweest…

voor de vroege vinder van een vrolijke vlinder fladder, fladder, fladder vind voor jezelf een ladder klim vliegensvlug omhoog tot in de regenboog en verwonder je over de vlucht van de kleurrijke dagpauwoog…

lentelied als het gras mij groet voel ik dat het moet liggen met mijn lief die mij minnen doet als de wind met bloemen wuift mij verandert in een bij die altijd zoekt en zoemt en zo ’t leven kruis bestuift als de zon mijn geest verruimt en mijn blik verdwaast raakt mijn ziel zeer zoet gepluimd vertraagt natuur mijn haast als ik…

Je liet mij achter, in de zon, maar met een wolk – in mijn gedachten.…

De grijze wolken zien er onheilspellend uit. Dan een regenbui.…

Verstop je niet achter een wolk. Na regen komt zonneschijn; Wacht niet te lang met schijnen; Jouw warmte vind ik ook zo fijn. Verstop je niet achter een wolk.…

De ochtend is ontwaakt, het is grijs en nat. Er is lichte regen voorspeld met hopelijk vanmiddag een heerlijk zonnetje. Een vogel is in de tuin druk bezig om een nestje te bouwen en een meerkoet geef liefde aan haar kleine. De ochtend is saai maar een kopje koffie doet wonderen. Het is genieten van de kleine dingen om ons heen…

De zon schuift Steeds maar achter wolken Wolken steeds maar Voor de zon Ik weet nog goed Hoe deze morgen Zonnig Wolkenloos begon…