Alle inzendingen over suzanne wanders

Ik hoef niet te eten zei ze, ik leef van het licht - Een glaasje water is voor mij genoeg. En ze at niet, dronk alleen water en bleef leven. Dunner en dunner werd ze tot ze op een dag in de klas hier bij mij vooraan In de mouwen van haar trui verdween.…

jij noemde mij Suzanne, omdat dat mooier klonk en je vertelde droomverhalen, waar ‘k dolgraag in verdronk, over later, later, strakjes als we ouder zouden zijn en dan sputterde ik zwakjes want ik vond je nu zo fijn ik voelde me tevreden met jouw arm om me heen met Brel heb ik gebeden van: Laat me niet alleen ik dronk je droomverhalen over…

Voor het kind dat werd geboren met een lichaam dat verminkt was Voor de man die schreef niet storen en de dood zocht aan zijn stropdas Voor de oma eens trots moeder die nu kind is maar dat zelf niet weet Voor de merel die zijn lied zingt maar als antwoord slechts de stad hoort Voor de puber die naar rust dingt want het leven sleept hem voort…

wandering about with almost closed eyes half seeing over her vulnerable body she has inevitably sucked me down into her remaining existence wrapped into a white layered gown…

Ik voelde je bijzijn, in de ochtendnevel overal om me heen. Je omhelsde me (zuchtend) alsof je ooit weg bent geweest. juni 2012.…

De boodschap was zo verteld en zo verklaard Het werd gebracht kalm, rustig en bedaard Een schouderklop en een hand Daar stopte het medische verstand. Een half jaar! Wanhoop, verbijstering en tranen Emoties zonder banen berusting, ongeloof en opstand Allemaal kregen ze de overhand Een half jaar! Denken, doen en praten Dit wil ik doen en…

Misbruikt, verminkt en overreden Als oud vuil gedumpt langs de weg Niemand wist hoe je was overleden, of wat er met jou gebeurd was onderweg De waarheid is gruwelijker dan bedacht Jij kreeg een monster te verduren Ik zie nog jouw foto waarop je lacht En denk aan jouw vreselijke laatste uren Ik weet niet wat ik nu moet zeggen Als mijn kinderen…

Al het stil dat in mij woont en 't ruisen van de wind hoor ik als ze zich aan mij vertoont en mij met haar kussen mint Al het lief dat in mij leeft en het kabbelen van de zee voel ik als ze door m'n dromen zweeft en mij mint gelijk een toverfee Al het schoon dat in haar is en het jubelen van het ochtendgloren zie ik in…

Door het duister struin ik in de dieptes van mijn ziel om mijzelf te vinden in een altijd draaiend wiel één met oneindige verhalen hier is waarheid vergezocht en ik loop maar wat te dralen op mijn eeuwigdurende tocht…

5. Kijk ik naar de wereld reeds vergaan verlies ik de greep op de diepste lagen van mijn bestaan vlucht ik in beeld 6. Mens geheel van beige stoffelijkheid kwetsbaar en verwoestend mens geheel van subtiele verlangens en rauwe lusten mens geheel van hebben en zijn strijd 7. Droef beziet zij in spiegeling…

8. Opgepakt door een hand van grijsgeel korrelzand onrustige wandelgang het licht van de nacht wijst mijn weg terug 9. Ik vond mezelf op het dak van de wereld in afwachting tot ik mijn vleugels kreeg…

1. Spelend met ontgoocheling verlies ik balans resten er slechts kluwen krachteloosheid ik figureer in mijn transparante werkelijkheid 2. Vanuit mijn schuilplaats tuur ik de nacht in onschuldig ogenblik vervlogen de maan werpt een verwijtend schijnsel over mijn gezicht verwrongen hunkering…

3. Rood van schaamte vraag ik je waarom ben jij mijn min of moeder niet? strijk je warme hand door mijn haren zie mijn bestaan 4. mijn blinde vlek is wat je ziet als je naar me kijkt voor mij onzichtbaar grijs gebied voor jou donkere nis schatkamer?…

Het druppelt en klinkt kalm de stem van mijn binnenste goede mens zeldzaam schoon en teder bezit ik je Nu spreken we met rauwe tongen woorden die voor niemand bedoeld zijn rollen als knikkers van een houten trap verdwijnen in echo niemand te beschuldigen niemand te vergeven de enige waarheid is alles is een leugen Weet je dat als…

Jij kijkt mij in mijn ogen strijkt zachtjes door mijn haar Jouw hand in de mijne toen, hier, nu en daar Jij vertelt mij van duizend dingen zonder een woord te zeggen Jij laat mij de wereld zien door mij in je armen te leggen Jij houdt me vast en kijkt naar mij Ik ben hier nu, samen met jou wij zijn er allebei...…

Ik breek mijn eigen hart. Ik vergiet mijn eigen bloed. Het kost me heel veel tranen. Toch weet ik dat het moet. De hele dag is wazig. Ik zit vast in een donkere wolk. Ik heb het heft in eigen handen. Ik weet alleen niet wat ik ermee moet. Jij lijkt voor mij de ware. De keuze ligt bij mij. Er zijn honderd mooie sprookjes, Maar de onze…

Vlieg heen Vlieg heen naar verre oorden Vlieg heen waar niets iets zal zijn Spreek de taal die wij niet hoorden En ontdek het leven, zó fijn Ik zal je missen, maar dat is goed Zo voelen we allebei Dat het een liefde is van vlees en bloed Vlieg heen Vlieg heen en wees vrij Vrij als een vogel vliegend in de wind Vlieg heen, mijn kleine…

Waarom is de liefde zo moeilijk, Zo moeilijk te begrijpen. Gevoelens die steeds maar heen en weer jagen, Door je hele lichaam. Geen mens die ze kan zien, terwijl ze smeken om gehoord te worden.. Konden we maar in het binnenste van iemand kijken, dat zou een boel verwarring voorkomen..!…

De voeten van je tenen, Het bos van de bomen, Het huis van de kamer, Andersom is altijd goed, Maar of dat nou wel moet......…

Zoeken is het punt niet. Het niet vinden is het probleem. Ik probeer alleen nog maar te vechten en te vechten. Maar sommige vragen blijven onopgelost. Ik wacht op antwoorden. Ik ben me van het leven bewust en zou niet willen verdwijnen. zo overleef ik in het labyrint dat word beheerst door lijden.…

Schrijven. Verder niets. Alleen maar even schrijven. Zitten kijken. Verder niets. Alleen maar langer bij je blijven. Liggen en naar buiten staren. Veel meer dan tijd verdrijven. Alles wat ik lees. Alles wat ik zie. Het valt bovenop me. En zakt in me weg. Er zijn. Verder niets. Ik wil er zijn voor jou. Filosoferen. En nog veel meer…

Ik wil niet langer tastend in het donker vragen naar de bekende weg Het lichtknopje…

Jij en ik. Anders. Anders in zoveel opzichten een man. Typisch een man.…

Zo ver zijn wij al gekomen, door al het nare heen gevochten. Waarschijnlijk niet eens voor elkaar bedoeld. Onze levens standvast in elkaar gevlochten. Niet bereid om los te laten, heeft het lot uiteindelijk toegegeven. aangepast aan onze harten, konden wij nu plannen maken voor ons samenleven. een huisje,samen wakker worden, Alles wat ik…

Ik zag je kijken Dacht dat jij me nooit zou zien staan Zoals liefde De manier waarop je nu naar me kijkt Je straalde zo Dacht dat jij me nooit zou zien Zoals liefde De manier waarop je nu straalt Je verraste me Met het contact dat je maakte Je zag me staan Je zag me zo Zoals liefde Wat ik nu voor je voel Ik gaf snel toe Aan de…

Je bent mooi, maar jij nog mooier Je kijkt me aan, maar jij nog langer Hoop spreekt uit haar ogen, Berusting misschien nog wel meer Het gezicht vervaagt, als inkt zonder veer Wordt rimpelig maar dan weer helder Kikkers kwaken kort Zouter wordt de oppervlakte Jij bent het die mijn hand pakte Het beeld verdort…

Machteld Nancy Marian Evelyn Elske en Annet Christa Carla en Babette Ans Roos Rianne Natascha Josje Jeanne Sandra Maddy en Yvette Femke Diane Margareth Cora Connie en Suzanne Caroline Mascha en Marlies Agnes Hannah en Hatice Sonia Brigitte Sabine Nouschka Debby en Deniz Janine Jo Julia ..…

In your midnight blue one could wander boundless to be lost among your stars until the morning dew when upon awakening to bathe in the warmth of your golden sun yellow embraced by the radiating elusive passion in your red how overwhelming your universe where I find myself drowning when layers of grays are shed.…

afstand nemen voelde ik je pijn je bloesemde in samenzijn bedwelmend was je geur je rook naar zomer in zacht tasten voelde ik een duim die streelde zomaar zonder te belasten handen drukten weer gevoel in het speelse krachten meten het huid op huid contact wilde ongezien weer onze liefde weten jij ben de blauwe regen in de zon mijn suzanne…

heeft zij, ontegenzeglijk mij opgezogen in haar overgebleven zijn, omkleed met blanke, gelaagde togen Sanfte Hingabe ich, herumirrend mit beinah geschlossenen augen halb sehend, über ihren verletzbaren leib hat sie unweigerlich mich aufgesogen mit ihrem verbliebenen sein umhüllt von weissen gelegten roben Tender Devotion wandering…