Hartenkreten

hartenkreet (nr. 8.982):

Cyclus over jou en mij

Het druppelt
en klinkt kalm
de stem van mijn binnenste
goede mens
zeldzaam schoon
en teder
bezit ik je

Nu spreken we met rauwe tongen
woorden die voor niemand
bedoeld zijn
rollen als knikkers van een houten trap
verdwijnen in echo
niemand te beschuldigen
niemand te vergeven
de enige waarheid is
alles is een leugen

Weet je dat
als ik tegen je aanlig
mijn voeten zich warmen
aan jouw harig onderbeen
ik vaak wens dat we beide sterven
om naar de wereld te gaan
die we samen hebben
bedacht en gedroomd

misschien als ik bovenop je zit
in je rode oren knijp
we er dan ook levend
naar toe kunnen dansen

Toen
op een avond van gewoonte
kroop ik onder je huid
naakt dreven onze gedachten
in één bad
woordeloos
is onze burcht gedicht