Alle inzendingen

Met voetbal, sjoelen, schaatsen als het vroor, Mens Erger Je Niet, pesten, Pim Pam Petten, Met dammen, Monopoly en kwartetten Hij deed niet mee omdat hij steeds verloor Maar landjepik, daar was Vladimir Putin Als jonge knaap al vroeg behoorlijk goed in…

Een dag waarop de liefde lustig bloeide, vol regen eerst en daarna zonneschijn, zo´n dag waarop mijn hart voortdurend jubelt hoe mooi het is om jij en ik te zijn. De kinderen waren hier, en ook de kleine, die heel de wereld nieuw maakt, ongezien. Kon ik maar altijd leven in september, maar da´s waarschijnlijk meer dan ´k verdien Oktober…

O luchten-goud, o groen van 't woud, o verven, Die, in een laatste opglooiing van de aard, Van al het schoonst des zomers, lang gegaard, Een tooi hem toverdet, tot zacht versterven, Wat was mij nu nog al uw licht-schijn waard, Nu ik die teerste aanwezigheid moest derven? Hoe taandet ge al, gij, die aanwezig waart, Bij wat mij Eén, van ver…

ik zag je met gedachten spelen waarvan de kleuren als ballonnen werden voort geblazen door de lucht niet lukraak want ook de wind had smaak pushte de zachte velletjes die veel intiemer met elkaar omgingen dan de snelle stuiters die opvallend hard hun laatste adem kleur bekennend uit bliezen onder struiken in de meest luwe…

...een subjectieve invulling van een gestolde gedachte over een groot gebied met steeds meer binnengrenzen: ons werelddeel. Over angst, voldongen feiten, hoop en nieuwe kansen, gelanceerd door ons aller Dichteres des Vaderlands... Stel, ik denk met Lieke mee de Dichteres des Vaderlands ik wend mijn hoofd en werp mijn blik naar links en…

Als de zon de dauw van de ochtend beroert, Als de zon de vogels doen fluiten, Als je me in de ochtend kust, Keert mijn hart binnenstebuiten. Als de maan de zon doet verdwijnen, Als de sterren weer ontstaan, Als ik mijn armen om je heen kan leggen, Weet ik zeker, ik laat je nooit meer gaan.…

Waarom ik met open ogen en bij vol verstand als een gup zo stom van de regen in de drup ben beland en de verkeerde kant opzwom? Omdat ik krom denk door mijn vissekom. Ik wou gewoon niet dood toen men mij de wc in goot en weg uit dat goor riool waarin ik somber school. Richting zee zat het me die nacht zonder maan al niet mee. Maar dat ik zwemmend…

De kracht van de zomer, het groen en het graan, de rode papavers in ’t koren, ‘t is alles weer weg en voorbij en gedaan, geen vogels in ‘t veld meer te horen, geen licht in de verte dat feestelijk schijnt, geen warmte die koestert de bomen, alleen nog de mist en de dag die verdwijnt nog eer hij, tot volheid gekomen, de mensen het teken…

als het gedicht geluid kon maken zou het dan klinken als een kraai als een nachtegaal (beide zijn zangvogels) of als de fileberichten wellicht? volgens jongste richtlijnen schuren woorden bij enig ongerief en is zonder blijvende leegte bespoediging van het ongeschrevene niet mogelijk buiten ligt binnenwaarts bederf -het wachten is op…

Als ik uit angst voor het negatieve het positieve wil verspert die angst de weg naar het positieve…

het zinken doodstille dagen in blauwe koelte gewacht op de avondval een duister peilen van verlangen zonder naam eindeloze vlucht de vlagen van het donker het zinken naar de diepte de angst angst is al het wit het suizen in de oren de rand van de nacht het stuurse zwijgen het onuitgesprokene angst is al het wit voor het…

Ga eerst naar huis, bezie het Uwe. Vindt ge daar dan geen gebreken, kunt ge vrij van het mijne spreken.…

Er waait een rechtse wind over de landen Van het verenigd Europese rijk Al zetten we wat zoden aan de dijk De stormvloed is ook binnendijks ophanden De rubberbootjes zullen ons niet helpen Geen Hansje Brinker om de stroom te stelpen…

Uit het hart schrijven luistert nauw, elk spontaan woord -- kan een misser zijn.…

de vingers van je hand speelden gedachteloos met het warme zand terwijl je dromerig in de verte keek je blik niets opnam van alles wat je zag en jij alleen maar intens van het strand gebeuren genoot nooit zo bloot en los van aarde was en toch een met de plaats waar jij dromen weeft de tijd neemt om je luchtkastelen in…

een huis is een rechthoek om de ruimte het lichaam omkadert zichzelf jouw leven een blauw stipje op het canvas contrast tot de leegte de vogel en de boom en de wolken en de zon en de vijver worden zich schenken zich uit, vullen alle mogelijke werelden zonder moeite is alles, wat het is: de precisie van de werkelijkheid degene die…

Arme mens! wat zijt gij trots? Ziet gij ’t zwaard niet opgeheven Van de strenge Engel Gods, Dreigende u de slag te geven? Schat noch rijkdom kan u niet Van een snelle Dood bevrijden, Die gij voor uw ogen ziet, In dees droeve en vege tijden. Nu u God nog leven gunt, Beter u, terwijl gij kunt!…

ik zie je met mijn ogen dicht ik voel je alsof je naast me ligt ik mis je steeds zo dicht bij mij je bent er maar bent er zelf niet bij…

hier in het mij zo vertrouwde UMCG hangt tegenover mijn bed een poster van plafond tot benee van boven zee zwevende meeuwen hoog langs het zwerk vannacht namen ze mij met zich mee ik voelde de wind als het föhnen van mijn haren en onder mij de wild opspattende woelige baren en toen ik wakker werd van het tijdens het nachtelijk uur beleefde…

is een goede dood. Teplettervallen is een goede dood. Verdrinken is een goede dood. Zelfmoord is een goede dood. Elke dood is een goede dood. Maar de dood die je te wachten staat dat is een slechte dood. Altijd. ---------------------------------------- uit: Nagelaten Gedichten (1975)…

De mensenbrander Janus was tamboer Zijn bijnaam was 'de rammelaar der prins' De 17e eeuwer was geenszins Van vrouwvolk vies, hij stond bekend als stoer Toen op een dag kwam er een schuit retour Retranchement raakte totaal van slag De pest heerste aan boord, een hard gelag Want wat te doen, nou, Janus nam het roer . Na tumulteus beraad…

6 G zes g ik zit er niet mee ook niet op te wachten maar in 2030 'n feit dan wordt ik 78 jaar dan gaat digitaal alles nog sneller en met 85 jaar (2037) dan zit ik er ook niet mee maar zeker weten, zit ik er nog bovenop!!…

De gevoelsscherven veeg ik op, het is meer ziel -- dan ik verwachtte.…

Het bewenen de zon gaat onder de lucht kleurt blauw rood en geel een hemelse troost de duisternis valt de moeder beweent haar kind ze rouwt om haar zoon samengevouwen handen smartelijk tegen haar borst Roger van der Weyden, Piëta ( bewening van Christus) Museum voor Schone Kunsten van België, Brussel Het doorbreken wolken…

Passie of invulling je doet het onbewust als het dragen van een ring maar een must een gevangenis een gave terughoudend erin doordraven ook tussenin is veel te vinden want daar is waar ik mijn geluk zal bevinden een balans een kans gegrepen want wie weet, wanneer het te laat is want zo wreed, kan het leven soms zijn het laat…

Heeft zij als een Pandora het deksel opgelicht van het oude Avondland de ondergang belicht Waar de geest van homo sapiens op nieuwe leest geschoeid werd herontdekt opnieuw in kaart gebracht, verlicht? Kleiner werd de oude wereld van mare nostrum een terra incognita lag sluimerend te wachten In gouden tijden zilvervloten…

ik had je getekend met potlood kleur en papier maar in de schetsen verdwaalde jij ik voelde jou niet hier later accenten gehaald van het kleurenpalet je kwam inderdaad toen veel beter tot jouw recht maar je ziel heb ik niet kunnen raken ben toen gaan lopen zag hoe zon bloemen met licht en warmte doopte zo dat zij hart…

geachte fractievoorzitter van de partij van de Heer u tracht met kracht ons te overtuigen pratend aangaande over de mening van Hem zozeer allemaal bijbelteksten tot vermoeiens toe oh wee een grote verantwoording toch u neemt dit wel met zich mee als gelovige denk ik toch het kan een dwaalleer zijn onze heilige…

Kijk eens hoe diep een voetbalcoach kan zinken Als hij voor tips hoe je een strafschop stopt Leergierig op de deur van Murphy klopt, En dat hij met die man gaat koffiedrinken. Bij mij is er van jongs af ingepompt Dat je met Murphy op de koffie komt.…

Toen strekte Gij Uw handen uit En nam mij, als een vrouw een luit, Die zij met met zachte hand betokkelt. Mijn ziel brak open in geluid.…