Meidans
Op blote voeten in ’t bedauwde gras,
Dansen wij in mei de lentedans,
In de vroege ochtendstond,
Als de prille zon de dauw verbrandt.
In ’t warme gras vleien we terneer,
Uitgeput, doch zeer voldaan,
Kus jij vederzacht mijn mond,
Wijl de zon naar haar zenith klimt.
De warme zon maant op te staan,
Onze huid rood verbrand,
Hoogste tijd we huiswaarts gaan.
Brunch niet de liefde wel d’honger stilt.
Overgoten met champagne
Gaat ons ontvlamde minnenspel op tilt.
Geplaatst in de categorie: liefde