Alle inzendingen over taal en (voet

En nu we planken zijn in deze vloer, horen ze ons voor geen meter, terwijl bij de minste beroering vervaarlijk kraken en zij tijdens koken of woorden tal van voeten verplaatsen.…

En nu we planken zijn in deze vloer, horen ze ons voor geen meter, terwijl we bij de minste beroering vervaarlijk kraken en zij tijdens koken of woorden tal van voeten verplaatsen.…

En nu we planken zijn in deze vloer, horen ze ons voor geen meter, terwijl we bij de minste beroering vervaarlijk kraken en zij tijdens koken of woorden tal van voeten verplaatsen.…

Ik haak niet naar elders, Taal er niet naar om Ergens anders dan hier te zijn Iedereen de groeten, Met de hond aan mij voeten Wil ik gewoon nergens anders zijn…

Je taal wil op grote voet zomaar en zonder meer van zich laten horen. Je taal heeft geen poot om op te staan maar gaat met opgepoetste verhalen aan de haal. Je taal gaat graag morsend met woorden op de loop in je knellende kinderschoenen. Taal is een afgebroken tak met onbeschreven blad waarop woorden niet landen.…

We houden afstand: anderhalve meter We volgen deze regel op de voet Bij één of twee of drie werkt het niet goed Nee anderhalf: dat voelt een heel stuk beter Mijn vrouw zegt met een glimlach quasi blij Gezellig schat, je zit nooit zo dichtbij…

de wereld houd je staande let maar eens goed op luister je nog wel luister toch ik hoor het hem nog zeggen zo uit het blote hoofd tegen al die mensen waarvoor hij met zijn woorden vocht zelf ga ik richting een voldoende schat mezelf niet in ik hou mezelf staande net zoals de wereld is…

De voet geven of lichten wie gaat het aan met elke misstap leren we staan we halen hier een wit voetje staan op gespannen voet daar maar… voet bij stuk we gaan op dezelfde voet verder en wordt ons dat voor de voeten geworpen dan gaat het zover als het voeten heeft als het tegendeel blijkt gaat alles mank…

duizend voeten marcheren achter mij beweegt een veld chrysanten gele bloemen dansen op de wind in een bad vol lotusbloemen overweeg jij 't wijl de grond ver weg langzaam rood kleurt © Lucky mei 2008…

het bleef stil toen ze elkaar in verdergaan begroetten één van hen had moeten spreken maar ze zwegen wilden alleen maar in schuifelende voeten een aarzeling horen die eigen gedachten verwoordden…

Mensen krijgen kansen genoeg Maar een nieuwe kans Is nooit te vroeg Pak die kans met beide voeten aan En dan er ook echt voor gaan Ik ben ik En jij bent jij Juist omdat we anders zijn Maakt dat ons blij…

De clou is, zet een man op blote voeten en 't is echt: een heilig moeten!…

Als de ziele luistert spreekt het al een taal dat leeft, 't lijzigste gefluister ook een taal en teken heeft: blâren van de bomen kouten met malkaar gezwind, baren in de stromen klappen luide en welgezind, wind en wee en wolken, wegelen van Gods heilige voet, talen en vertolken 't diep gedoken Woord zo zoet...…

(in de sneeuw van onlangs) het bijna ingetogen samengaan in stilte met slechts het kraken van vers gevallen sneeuw onder twee paar voeten als lang verzwegen taal die zo veelzeggend kan zijn…

Je leest mijn voeten heet brand slaat uit je oren haren raken los vreugde wordt geboren redeloos wart je taal als armen om je heen schaamte kaft het koren.…

zijn vierde kabinet is aangetreden vertrouwensindicatie is niet hoog de oorzaak? dat men gruwelijk vaak loog en óók omdat er zinloos wordt geleden maar velen zijn bekrompen (geen memorie) verdoven zich met RTL of Story…

U baalde van de vorige premier, hij schoot tekort in toeslagreparatie, de woningnood, de zorg en de inflatie. Nou ja, toen stemde u maar PVV. Maar zeg eens eerlijk, had u in de gaten dat Geert niet thuishoort bij de democraten?…

gaspedaal: ontsnapt voor de zoveelste maal naar de vluchtstroken van de taal --------------------------------------------- uit: Vluchtstroken van de taal, 1988…

Woorden ontbreken in alle talen. In zware klei staan voeten vast. een vuurpeloton richt. Een hand gaat neer, de laatste wens wordt neergeschoten.…

ik kijk naar onze kinderen ze spelen ongeacht afkomst of religie ze spelen ongeacht de huidskleur of hun taal zij zijn nog niet gestrand in babylon zij zijn de hoofdrolspelers in hun zelf bedacht verhaal en toen was jij de vader en dan was ik de moeder en jij was dan weer eventjes ons kind en hij was dan weer eventjes soldaat en zij stopt dan…

wat er nu voor of achter ’nadat’ volgt waarom beginnen met lange zinnen en kort eindigen? het zicht is geheel aan mij wie bepaalt de regels? zij die soms niets delen doch alleen incasseren zoals reacties onder poëzie zoals ik, die toch graag deelt want lezen is gelijk uit een bundel zoals de Bijbel de Thora of Koran waar kan ik reageren…

deze zomer bivakkeert hij aan de stroken van lakens en poëzie hij verkeert in een staat van hypothermie alles ligt buiten de tijd woorden verdwijnen alles wordt gezien alles bestaat alles wordt taal deze zomer treedt hij uit zijn lichaam zet hij geen voet buiten de deur hij is overal…

ik schrijf niet langer met een pen maar met zeewater gewoonweg omdat zij alles begrijpt in welke taal dan ook mijn woorden zijn immers de mijne niet het zijn vondelingen van de zee ze golven vloeibaar tot aan mijn voeten waar ik ze enkel op te rapen heb om er daarna mee te spelen tot ze een eigen letterzee vormen…

Daarna blijf ik een poos in de wow toestand aan de voet van de ochtend met de taal van mijn hart.…

verstaan woorden scherp als scheermessen monden vol van oude woorden en nu het zwijgen in alle talen het breekpunt is nabij aan de voeten de hel die gretig geheel gratis inviteert voor de afdaling oren tegen de grond en verstaan voor de eerste keer…

jij en ik voelden ons nooit geworteld elkaars taal verstonden we niet hoe lest men de dorst naar rakende woorden onder onze blote voeten schuift schurend los zand konden we elkaar eens van kroon tot wortel spreken…

Een zee van paardebloemen liep een boomgaard onder de voeten de perelaars kijken ervan op…

Langzaam, hand in hand, gaan twee voeten elkaar begroetend, door het mulle zand. De een na de ander, de ander na de een, en zachtjes teen voor teen, telkens langs elkander. Maar dan stoppen de voeten, Want ze zijn nu plus twee, twintig tenen ontmoeten.…

Deze voeten maken plaats voor een ander, zij die ons beroeren. Bewegen. Voeten die rennen willen. Over het blauw van zee wat wegvalt. Wij nooit meer samen zijn.…

‘k zet mijn ene voet voor de ander om vooruit te komen, maar als ik mijn andere voet achter de ene zet loop ik niet achteruit, maar val temet!…