Alle inzendingen over tieren

Dit is geluk: Dit is de vreugde die langer duurt Dan de eigen dag, dan overnacht; De vreugde die groeit in dromen onbedacht En, voor de zon de witte morgen vuurt, Om roereloze slaper wacht In al der aardedingen donkere pracht; Dit is de vreugde die zich niet meer bezint: O onverwonderd wonder, heilige macht Van 't dagelijks herboren kind…

Tijd voor het grove geschut, van schelden en tieren en dichten.…

ik pas niet in het kader van ‘t futuristisch schilderij ik ben te groot voor dat hok met kaalgevreten muizen maar tieren kan ik nog in een slinkse cirkelgang van de digitale luizen…

Lang kronkelig oneindig smerig donker eindeloos razen snorren racen vloeken schelden tieren hij kwam nooit aan wie zoekt er naar hem?…

het drama kijft boven het hoofd ze schrijven niet meer maar brullen de letters van het behang dat stilaan naar beneden komt ik blijf stijf mijn lijf ook al stijf van de zenuwen en ik brul uiteindelijk mee dat ze me niet motte hebbe de stilte spreekt voor zich net zoals ik momenteel de advocaat mag niet wil ook niet, zo bang maar…

Gebrandmerkt door leegte In een eindeloze mist Vacuüm getrokken In het diepste diepste zwart Mijn hart geamputeerd En ik schreeuw en ik huil en ik vloek en ik tier Geluidloos.…

Hun tieren te iel in de mist. Er zijn dieren die loeien. Zo zijn ze geschapen tot loeien. Hun roepen te rauw in de mest. Er zijn dieren onhoorbaar. Scharrelend. ------------------------------------------ uit: 'Fladderen voor de vloed', 2007.…

Hun tieren te iel in de mist. Er zijn dieren die loeien. Zo zijn ze geschapen, tot loeien. Hun roepen te rauw in de mest. Er zijn dieren onhoorbaar. Scharrelend. ------------------------------------- uit: 'Fladderen voor de vloed', 2007.…

Ik loop langs de trap blote voeten koude plavuizen mijn linker kleine teen hij haalt het niet hij blijft even hangen achter de trap een vloek een tier au dat doet pijn…

Ik wil roepen en tieren Maar niemand hoort me Warme waterdruppels Staan te dringen Maar ze vloeien niet De pijn voelt des te scherper nu Verdrongen Maar constant aanwezig.…

Geef mij de zon, zodat ik kan stralen als ik gelukkig ben Geef mij de regen, zodat ik kan huilen als ik verdrietig ben Geef mij de wind, zodat ik kan blazen en tieren als ik kwaad ben Maar geef me vooral je liefde, zodat ik weet dat je van me houdt.…

droog zacht, ruw nat in uit, stoten trekken voor achter, buiten binnen zuchten tieren, fluisteren gillen pijn genot, plezier fijn extase komen, opnieuw genomen rusten knuffelen, lusten tintelen…

Verstand op nul, omlaag de duim, gezellig tieren met z’n allen, bedreiging rechts... naar links een fluim. Al dat schelden, schreeuwen, lallen… Kan niet een keer de kiezer vallen?…

De lijstjes tieren welig getverdemme. Van weer zo’n jaar waarin er muzikaal een hoop gebeurd is maar wij toch massaal weer op ons ouwe favorietje stemmen. Nu Queen weer aan de macht is denk ik even: Als winnaar zou je eigenlijk moeten leven.…

De aarde beefde door verboden knallen Al rellend is vernielingswerk verricht En in het hele land werd brand gesticht Er zijn weer hulpverleners aangevallen Ons landje telt maar weinig wilde dieren Rond Nieuwjaar zie je ‘t aantal welig tieren…

te tieren, uit protest Vrouwe Justitia zegt onvervaard: Le Pen is toch niet machtiger dan mijn zwaard…

Even razen en tieren, ik word gek van de pijn. Even mijn tranen de vrije loop laten. Even niet hoeven te praten. Ik wil even niet, dat je mijn tranen ziet. Pijn kan ondragelijk zijn. Daarom vraag ik: Mag ik even alleen zijn?…

lichaam waarom blijf je weigeren in mijn hoofd blijft het steigeren je doet mij geen plezier ik ben kwaad en vloek en ik tier pijn ging je maar weg luister toch naar wat ik zeg ik speel toneel met mijn lach maar ik heb nu een enorme terugslag heeft iemand een goede tip het duurt te lang deze pijnlijke dip…

Stilte In de nacht Gedachten tieren Gevoelens woekeren Jij zit in mijn gedachten Ik mis je Te erg Verdriet steekt de kop op Ik roep je naam Maar je antwoordt niet Het blijft stil Te stil Uitgesproken Luid roept het verdriet Tranen in mijn hart Weerspiegeld in mijn ogen…

Een ziekbed overvalt je pas Nadat je levenslang gezond was En zoals dementia leunt op het geheugen Achterhaalt de waarheid steeds de leugen Zo is ook het kwaad slechts een charlatan Een bijprodukt dat in feite niets kan Zijn tieren enkel het bewijs Van een alomzijdig paradijs En met het leven vergeleken Is de dood slechts haar ontbreken…

De zaaier ging uit om te zaaien en hij zaaide woorden woorden, die wortel schoten geworteld in kwade aarde om daar kwaad bloed te zetten onkruidsverdelgers hielpen niet de zware zwarte leugens bleven welig tieren en kwamen met kommer en kwel , kwaadaardigheid kwam met pijn die nooit is weggegaan..…

Misschien heb ik de tijd wel nodig Om te weten wat ik mis Misschien heb ik de tranen wel nodig Om te beseffen wat het was Je gaat zonder reden of waarom Je verlaat me zonder te schelden of te tieren Misschien heb ik de woede wel nodig Om te zien wie jij bent Misschien heb ik het onbegrip wel nodig Om te vergeten waarom het begon…

Misschien heb ik de tijd wel nodig Om te weten wat ik mis Misschien heb ik de tranen wel nodig Om te beseffen wat het was Je gaat zonder reden of waarom Je verlaat me zonder te schelden of te tieren Misschien heb ik de woede wel nodig Om te zien wie jij bent Misschien heb ik het onbegrip wel nodig Om te vergeten waarom het begon…

Hier lig ik nu een echte muts de -t- heeft mij verlaten t...t...t...ik stotterde, en stikte dus nu blijft alleen een dode mus -te laat- u nog vermaken, tjesus, nu gaat het wel, te...te...ng, nee, ik ga hier echt niet tieren alleen ik krijg nu wel de pest aan al die t...ng mieren.…

Zie hier wellicht het allerzoetst behagen, Dat ooit het voorrecht van een mens kan zijn, De blijde vrede na de boze plagen, Het welig tieren van het mijn en dijn.…

dek me toe, Osaya bevang me met je adem van hars sluimer in de drang van stilte draag me over aan de goden van weleer het is nacht, Osaya de sterren deemoedig bewaren het geheim van ons verlangen de wind zwijgt over ons lot beken, Osaya hier in het zand van de gestrekte woestijn tieren geen leugens hier is alles waarachtig en…

(fragment) ’t Gedicht Uit plicht Gelukt niet licht, Maar hinkt aan ijzren boeien: ’t Heeft vier Noch zwier, Noch bloei, noch tier, En kruipt in plaats van vloeien.…

Ik heb een zoon, En dat lijkt zo gewoon Maar hij doet me zo’n pijn Ach was hij nog maar klein Ik kan wel brullen schreeuwen tieren Hoe kan ik mijn verjaardag zonder jou vieren Elke feestdag is voortaan voor mij een ramp Hoop is alleen waar ik mij nog aan vastklamp Verscheurd voel ik mij van binnen Zij zal het altijd van mij winnen Einde…

ik slam zonder rem ik krijs en gil vrede is wat ik wil ik spoor ik spoor en dender door langs paal en perk vuur vrede sterk ik schiet met taal woorden als staal ik denk vooruit niet achterom het woord het woord is mijn enige bom ik raas en tier ingehouden op papier een pen en mijn vel zijn een slagveld duel…

Voor de zoveelste keer erin gelopen De valkuil die kwetsbaarheid heet Zolang hun woede en angsten nog welig tieren is veiligheid onder het tapijt verstopt Uitgedrukt in regendruppels storten zij zich uit Hoosbuien waartegen geen paraplu bescherming biedt Pas wanneer de luchtbel zo sterk en helder Pas dan is verdrinken niet meer…