Absentie
Een ziekbed overvalt je pas
Nadat je levenslang gezond was
En zoals dementia leunt op het geheugen
Achterhaalt de waarheid steeds de leugen
Zo is ook het kwaad slechts een charlatan
Een bijprodukt dat in feite niets kan
Zijn tieren enkel het bewijs
Van een alomzijdig paradijs
En met het leven vergeleken
Is de dood slechts haar ontbreken
... Het niet-bestaan van het kwaad
De werkelijke uitleg van dit onderwerp is erg moeilijk. Weet dat er twee soorten wezens zijn: stoffelijke en geestelijke, die welke waarneembaar zijn met de zintuigen en die welke geestelijk zijn.
Dingen die waarneembaar zijn, zijn die welke worden waargenomen met de vijf zintuigen, dus de uiterlijke vormen van bestaan welke de ogen zien, noemt men waarneembaar. Geestelijke zaken zijn die welke geen stoffelijk bestaan hebben, maar voorstellingen van de geest zijn. De geest zelf bijvoorbeeld, is een geestelijke zaak die geen stoffelijk bestaan heeft. Alle kenmerken en eigenschappen van de mens vormen een geestelijk bestaan en zijn niet waarneembaar.
Kortom, de geestelijke werkelijkheden, zoals alle eigenschappen en bewonderenswaardige volmaaktheden van de mens, zijn louter goed, en bestaan. Het kwaad is eenvoudig het niet-bestaan daarvan.
Onwetendheid is dus een gebrek aan kennis, dwaling het gebrek aan leiding, vergeetachtigheid het gebrek aan geheugen, domheid het gebrek aan gezond verstand. Al deze dingen hebben geen werkelijk bestaan.
Op dezelfde wijze zijn de waarneembare werkelijkheden absoluut goed, en het kwaad is te wijten aan het niet-bestaan ervan, dat wil zeggen, blindheid is het ontbreken van gezichtsvermogen, doofheid is het ontbreken van gehoor, armoede is het ontbreken van rijkdom, ziekte is het ontbreken van gezondheid, dood is het ontbreken van leven en zwakte is het ontbreken van kracht.
Niettemin komt er twijfel in de geest, namelijk, schorpioenen en slangen zijn vergiftig. Zijn ze goed of slecht, want het zijn toch bestaande wezens? Ja, een schorpioen is in verhouding tot de mens slecht, een slang is slecht in verhouding tot de mens, maar in verhouding tot zichzelf zijn ze niet slecht, want hun vergif is hun wapen en door hun beet verdedigen ze zich. Maar daar de bestanddelen van hun vergif niet met onze bestanddelen samengaan, dat wil zeggen, daar er antagonisme tussen deze verschillende bestanddelen bestaat, is dit antagonisme daarom slecht, maar in wezen zijn ze, wat henzelf betreft, goed.
De kern van deze verhandeling is dat het mogelijk is dat iets in verhouding tot iets anders slecht is en tegelijkertijd binnen de grenzen van zijn eigen wezen, niet slecht is. Dan is bewezen dat er geen kwaad bestaat; alles wat God schiep, schiep Hij goed. Dit kwaad is niet-zijn; dood is dus de afwezigheid van leven. Als de mens niet langer leven ontvangt, gaat hij dood. Donker is de afwezigheid van licht; als er geen licht is, is het donker. Licht is iets bestaands, maar donker is niet-bestaand. Rijkdom is iets bestaands, maar armoede is niet-bestaand.
Dan is duidelijk dat alle kwaad neerkomt op niet-bestaan. Het goede bestaat, het kwaad is niet-bestaand.
(Abdu'l-Baha, Beantwoorde Vragen) ...
Zie ook: http://henkjonkerafrica.yolasite.com
Schrijver: Henk Jonker, 29 juli 2019
gmail.comGeplaatst in de categorie: filosofie
niet-zijn charlatan satan
60
Geef je reactie op deze inzending: