Alle inzendingen over tijdmachine

Beelden van een leven vol van blijdschap maar ook pijn nemen je mee naar het verleden tijdmachine in het klein.…

Gevoel is vaak een warboel van dagdromen met een eigen taal en een eigen verhaal gevoel overspoelt vaak de reden als een tijdmachine rukt het je naar het verleden gevoel is vaak oppermachtig voor woorden dan te groot en onuitspreekbaar krachtig.…

In Dublin schoot je in de tijdmachine van '88 naar 88: Noormannentijd. Maar hier in Rotterdam, niet Oslo, in de vijfde minuut kreeg Bergkamp een kans en faalde. Captain David Platt, drieëndertig keer balbezit, neergehaald aan zijn arm, zei 'Zestig seconden'. Windkracht 8, ongeluk kan dan razen, en 1-0 viel bij de paal.…

In het huis is niks dan leegte ik zet één stap en dan nog één en nog één, stap voor stap ga ik door de ruimte heen de bodem kraakt, boven mij hangt een gouden lamp.... Ik herken het hier, maar ben er niet thuis, ik zit nog in de toekomst rond te dwalen. Buiten breekt onweer los, iets wat ik ken van vroeger, 'k voel me al op m…

straatmuzikant de blues als een echo uit een andere steeg de schelde stinkt zoals de schelde stinken moet voelt thuis als vanouds de kaaimuur weerspiegelt mijn jeugd die verdwijnt bij springtij en keert weer terug als de volle maan geweken is en ik met mijn voeten geen water meer raak de blauwe steen blijft mijn bank mijn boei mijn tijdmachine…

Mijn traan is in een lach overgegaan jij vrolijkt op, jij dartelt op de wind ben jij blij, voel ik me weer kind jij bent mijn tijdmachine in tijden heb ik niet zoveel tijd gezien en jij bent een beetje erotiek jij bent een Mozart en soms wat Bach in elk geval zet jij mijn leven op muziek en dat doe je enkel met jouw lach.…

gaat er wel eens een Japans bedrijf failliet er overlijden tegenwoordig steeds vaker mensen waarvan ik dacht dat ze al dood waren komt dit ooit nog goed het is vandaag later dan het gisteren was, er valt een stukje ruimte tussen twee tijdperken, zeg maar dolenderwijs ter plekke een gedicht als tijdmachine best wel een dingetje…

Vandaag voel ik weer leegte Zie geen weg terug om te nemen Jij bent nog steeds gebroken Dat jij zo moet leven wil ik niet geloven In een droom neem ik je mee Het lijkt een mooi idee Om een tijdmachine in te vluchten Met z'n twee Waar we dan ook gaan Zal onze liefde toch bestaan Jij bent weer compleet En we spreken met elkaar Nu kan…

Net zoals onze passie wegsijpelt, doorheen een eindeloos gat van een tijdmachine. Terug sijpelend naar een tijd, waarin we beide dezelfde taal van de liefde spraken. Maar rust is geen goede tolk voor ons, om elkaars liefde te leren spreken. Hoe kan rust dan mijn vriend zijn? Ook al heb ik dit zo hard nodig.…

Per seconde zal er een nieuw mens worden geboren Tegelijk zal er iemand aan de aarde worden teruggeven Tijd deelt en verdeelt de levenstijd in fasen Hierdoor blijven de wijzers in het nu en heden Soms vliegt de tijd heel even terug in de tijd naar de horizon van een ieders verleden De herinneringen aan tijden van toen laten zich in een tijdmachine…

Tijdmachine, wekamine, wachter over deze lege stad in regionen van gestolde tijd: nergens meer komt zijn blik tot rust in deze onbegonnen werkelijkheid. 't Liefst wil hij vergeten: de hunkering van zijn handen de koorts in zijn gedachten, de tegentaal van zijn zere lijf.…

ook ik kwam met één klap in de tijdmachine van Professor Barabas en werd aldus naar de verre toekomst gekatapulteerd...…