Alle inzendingen over torretje

Lieveheersbeestje het enige torretje dat ons vertederd.…

Een klein torretje dat veel mensen vreugde schenkt en ons vertederd.…

hij doolt maar wat rond het torretje tussen het riet van de tuinstoel…

dacht dit is een groot genot torretje zei, hier ben ik op verzot afgemat reisden ze naar huis (moeder was niet thuis) dat was een groot geluk knor knor puf puf ze waren stuk aan Parijs wordt niet meer gedacht knorretje werd daarna geslacht torretje is later netjes gehuwd en door zijn vrouwtje in een holletje geduwd…

Zoekend naar een torretje, een mug, een mot of vlieg. Dit alles bij een zonnetje, dat afscheidsrood ter kimme neigt. Na het suizend zoeven langsboven dimmend licht, gaat ons kleine vogeltje - de trek gestild, de dorst gelest, op weg naar rust, naar vaste stek.…

ontloken waarvan de doorns stekelig en uitdagend staan alsof ze haar zeggen raak me niet aan een vroege hommel op zoek naar honing wat bijen vinden ook hun vertier hortensia’s in volle glorie staan te pronken en het gebroken hartje lacht haar toe zo stapt ze in de vroege morgen genietend zelfs het zo juist uit de grond gekropen torretje…

Ach, zou het geen verademing zijn, een slim torretje voor de klas? To-To bemerkte dat hij droomde, zo vloeibaar had hij nooit eerder gevlogen, zo zelfverzekerd was hij niet eerder geweest; nee, dit mocht geen werkelijkheid worden; hij sliep.…

." "Beste To-To-torretje, er is geen tijd voor gezever over je moeder in deze overvolle klas." Terwijl hij de kleintjes hielp over de rug van de bever. "Niet zo snel beste Mei, ", zei nu deze waterrat "die kleine heeft wel een punt." To-To keek blij. "Hoe bedoel je dat?", vroeg Mei zich af.…

Alleen al het getal, het aantal mieren dat hij op zijn grondige wegen tegen was gekomen, was zo duizelingwekkend, zo onberekenbaar, daar durfde dit torretje geen uitgesproken zin meer aan te wijden –de hoogvliegende raad, uitstekend in staat tot dodelijk precisiewerk, zij controleren- To-To was zelf levende bijzaak, dat was hem al tijdig…