De glimlach in de morgen
Net ontwaakt, slaapdronken ogen
vouwtjes en kreukels
in wangen, een half verborgen gaap
achter de hand
de tuindeur open
blote voeten dansen in het vochtige gras
nog wat bedauwd
de morgen zon piept door de wolken
had hij net de maan gekust
de rozen zo juist ontloken
waarvan de doorns stekelig
en uitdagend staan
alsof ze haar zeggen
raak me niet aan
een vroege hommel op zoek naar honing
wat bijen vinden ook hun vertier
hortensia’s in volle glorie
staan te pronken
en het gebroken hartje lacht haar toe
zo stapt ze
in de vroege morgen
genietend
zelfs het zo juist uit de grond gekropen torretje
dat nu over haar tenen kriebelt
vindt ze mooi
Geplaatst in de categorie: emoties