Alle inzendingen over uitbehandeld

En weer: is er een mens opgegeven, kanker diagnose, uitbehandeld niks meer aan te doen. Alles is gedaan kreeg hij te horen, uitgezaaid in zijn hele lijf. Weer is het kanker, je kunt zeggen: waarom niet, maar ik zeg: waarom wel? Waarom deze mensonterende je van binnen opvretende ziekte? Waarom?…

soms begrijp ik onze wereld niet als ik in de ogen van die uitbehandelde ondraaglijke pijn zie en radeloos verdriet en ik zie dat ze smeken we kunnen dit niet aan we willen dit leven niet en toch worden ze gedwongen om in ellende door te gaan en dan zie ik beelden van vluchtelingen op Lesbos die zich stierlijk verveelden ziekte honger…

bewegingloos hangen woorden in de lucht als wolken op een zomerdag maar messcherp zijn hun schaduwen getekend op de nog warme grond waar het zinderen plotseling koelt en koude tocht in ijzige stilte voelbaar wordt speelt mistig licht vals in de stroperige tijd hij is alle houvast kwijt kijkt haar hulpeloos aan in de verte echoot uitbehandeld…

het leven ijlt door hoge koorts onzin over dagen hectiek lijkt de goede diagnose genezing een tijdelijke pose het blijkt een verslaving aan het bestaan op het scherpst van de snede te zijn een ander volgen maar als de messen snijden voel jij alleen de pijnen geen medicatie en uitbehandeld zijn tot de adapter faalt en jij je…

beven, trillen, zweten U zult hem op den duur wellicht vergeten Wat rest heeft hij in verzen u gezegd Hij laat wat doeken na, ze zijn niet slecht Ook Jezus werd door hem breed uitgemeten Als kind schetste hij kruishout al en bloed Hoewel hij daarmee niet was opgevoed Hij dankt hen die met hem zijn meegewandeld Volgens zijn artsen is hij uitbehandeld…

in het land van niemand wonen vele mensen het land van beperkingen leer ermee te leven het land van ziekte uitzichtloos uitbehandeld in niemandsland spreekt ieder zijn eigen taal zoekend naar lotgenoten die hun taal verstaan zoekend naar hoop begrip medeleven er is geen weg terug naar het leven dat geleefd…

zij sloeg de maat als een metronoom waardoor haar opstandig brein zich voegde rust structureerde in het simpele spel van heen weer zij leed aan de groeipijn van krankzinnigheid die zonder naam en diagnose doodeenvoudig niet bestond uitbehandeld zonder mond toch wist zij in de haar toegemeten tijd tussen heen en weer haar…

jij hebt de dood in de ogen gekeken maar wilde van die werkelijkheid niets weten pas later kwam het besef hoe kwetsbaar het leven is en welke uiterste datum er aan onderhoud gegeven is operaties chemo’s en bestralingen hebben je niet klein gekregen in een steeds meer relativerend bestaan ze lieten je gaan in de uitbehandeld sfeer…

in het dorpscafé hangt de zure lucht van verschaalde drank de fanfare oefent in een zaaltje luide hoempa-pa’s de jarige moeder trakteert vanavond op een dinertje oud en vleugellam naast haar zieke zoon gezeten u bent uitbehandeld we kunnen helaas niets meer voor u doen u mag naar huis maak er het beste van had dokter…

behandelingen en medicaties bij kanker hebben mijn latente gevoeligheden voor stromen en krachten verdiept radioactieve isotopen bij de prostaat met 3 maanden halveringstijd bij borstkanker amputatie bestraling en chemo’s het aangezicht van de dood is zo wel heel dichtbij zeker als er gezegd wordt wij kunnen niets meer voor u doen u bent uitbehandeld…

natuurlijk heb ik hartfalen maar erg vaak denk ik er niet aan het is en blijft mijn eigen lijf toch dat opspeelt als ik te snel en teveel en inspannend bezig ben en dan werkt alles ineens een stuk minder dan stop ik ook want ik weet intuitief dat de dood nadert als ik doorga maar er is iets nieuws de laatste tijd rust rond…

je hebt mij uitgedaagd zodra men jou in het vizier had stroopte ik mijn mouwen op was er klaar voor vol goede moed ging ik het gevecht aan na elke ronde dat ik knock-out werd geslagen vond ik keer op keer de kracht om te herpakken hoeveel pijn je mij ook deed mij kreeg je er niet onder tot de dag van vandaag waarin het slecht nieuws…

langzaam gestalte gekregen in nog niet uitgewerkte boosheid en pure agressie over de uitspraken van het trio cardiologen die daarmee mijn leven niet vriendelijk en zeker niet gepast uittekenden en mij met hun diagnose totaal in de wielen reden u kunt ieder moment overlijden zonder dat wij iets voor u kunnen doen dan de pillen u bent uitbehandeld…

Niet ieder die de dood is aangezegd Verstaat de kunst dat monter te verwerken. Vol levenslust nog is er niks te merken, Van Merwijk voert geen ‘ongelijk gevecht’. Zijn joie de vivre was nog nooit zo groot, Er is nog volop leven voor de dood.…

paar jaar, ving hem op, soms zelfs letterlijk, als hij viel, met z’n 115 kilo, door zijn cataplexie Het enige wat ik met mijn 35 kilo minder dan kon doen, is zijn hoofd ondersteunen en zorgen dat ie niet te hard neerkwam Zijn jarenlange wachten werd uiteindelijk beloond: een plaatsje in een zorginstelling met lotgenoten: medisch uitbehandelde…

Mijn verjaardag gaat nog dagen duren Wellicht zelfs wel weken De opgehangen slingers blijven hangen, ook Als ik er niet meer ben Niet om de dood te vieren Maar het leven, mijn gekregen leven Wat ik dan heb weggegeven Als ik er niet meer ben Neem mijn leven dan voor lief Huil gerust, maar laat ook een lach ontstaan als dat te moeilijk is…