Alle inzendingen over uw

Jaren geleden zat ik tegenover Els Borst in de tram in Amsterdam Zij met een grote bos bloemen ik met de vraag iets tegen haar zeggen in de trend van Bedankt Mevrouw Borst voor de moed over grenzen heen te kijken ook die van de dood `haar pil van Drion´ Ik ben geschokt ongeval, misdrijf of natuurlijk overlijden Haar onverwachte…

Verhuizen is beslist een hele klus. Je leeft, met in- en uitgepakte dozen, voortdurend in een halve dwangneurose. Geen tijd voor actualiteiten dus. Gelukkig werd de leemte opgevuld door kwaliteit waarvan u hebt gesmuld.…

Waar kom ik toch vandaan, waar ga ik heen? Is er een God, bestaat de hemel echt? Zit daar Simonis in, is dat terecht? Waarom toch klaagt de mensheid steen en been? Krijg ik straks koorts en krampen in mijn buik? Wie wint vandaag Luik-Bastenaken-Luik?…

Plooien in het witte kleed vindt men niet terug in haar gelaat; zij is de schoonste van het plein krullen langs de slapen hangen fijn dansend boven schouders naar achteren in wrong gevlochten bewegen van de aarde rond de zon laat leven bries verlegen langs haar ogen zucht de schaduw, zij niet alle aandacht wenst destijds viel Sculptura…

"Weledele, gij primus inter pares Zegt u eens eerlijk en oprecht wat waar is, Wij zagen dat van 't Catshuis 't einde daar is Gij weet toch dat uw Laagland in gevaar is?" Het schip van staat vaart zonder kapitein Gans Hollands vloot gaat jammerlijk verloren Zolang geen "Ik val aan!" klinkt uit de toren Mag hij zich Doorman noemen…

Het rijden hier is verontrustend vreemd; geen snijden, middelvingers, pesterijen, geen bumperklevers, niemand wil voorbij je. Ik voel me dan ook ongehoord ontheemd. Geen auto vóór me, ook geen op mijn hielen, o God, wat mis ik mijn vertrouwde file !…

Het land waar heel veel mooie kerken zijn, gezegend met een goddelijk klimaat, waar zonden meestal worden goedgepraat en waar men nog dineert met brood en wijn. Ik heb hiermee voldoende aangetoond dat God nog altijd hier in Frankrijk woont.…

De krant stelt zeker weer geen donder voor. Hebben ze die poema al gevangen? En is Armstrong weer met geel omhangen? Natuurlijk ook vertraging op het spoor. Het nieuws is niet zo moeilijk te voorspellen. Ik hoef daarvoor niet eens naar huis te bellen.…

Kritieken klinken uit wel uit duizend kelen zijn als de V-hals ietwat doorgeschoten Met diepgang blaat men over al dat blote Vilein bespreekt men vele lichaamsdelen Wat men ook zegt van Trijntje Oosterhuis ’t Is absoluut geen grijze kloostermuis…

Het land van kaarsen, koeien en gedoe, Heb ik maar even achter mij gelaten, Men zal nog wel een tijd erover praten, Maar ik doe er vandaag het zwijgen toe. Uit vrije wil heb ik mezelf verbannen, Ook dichters moeten eventjes ontspannen.…

Als vriendendienst heb ik weer flink geschreven Het mooiste metaforische gerijmel Van dure woorden tot goedkoop gezwijmel Zo vinden zij hun liefjes voor het leven Bij elke lover lever ik kopij In eenzaamheid, want niemand dicht bij mij…

Geen fantasie, maar naakte feiten. Herkennen wie ons EGO is. Wat is daaraan fout of mis? Ons EGO onder ogen durven zien. Wie kan dat? Wie durft? Ken u zelf.... Dat leerden de oude Grieken ons wijs. Laten we die les opnieuw gaan leren, voordat we ziende blind worden, of gewoon te oud, en veel te grijs.…

Wij zijn vertrokken, ruim een week geleden, Naar Zuid-Europa, badend in de zon, In Nederland viel regen in de ton, Maar wij bezochten Italiaanse steden. En nu ligt Noord-Italië in puin, En ik zit in de zon hier in m’n tuin.…

Een mens doet rare dingen op vakantie Zoals een groepsgewijze exercitie Die kond doet van de deelnemers' conditie En inclusief 'niet goed? toch moe!'-garantie De uitslag? Even sneu als expliciet: 'Veel verder dan zes regels komt u niet'…

Een somber lot zal dichters immer tergen al houden zij de schijn op, en zich flink. Soms gappen ze wat ginne, slaan wat kwink, waarmee ze slechts hun peilloos leed verbergen. Bedrukt zet ik een feestneus op, waarna ik eenzaam mompel: “Vijftig, hiep, hoera...”…

U kijkt straks op de buitenthermometer En krijgt het dan meteen weer Spaans benauwd En toch was het in Spanje welbeschouwd Op mijn vakantie nog een heel stuk heter. Maar ook al was de hitte ongewoon, Het landschap was in elk geval brandschoon.…

’t Is wekelijks een hogedrukgebied, Om strak in vorm een nieuwsfeit te vertolken, Daarom vertrok ik even naar de wolken, Een nieuwe sonnettette komt er niet. Op deze hoogte waar ik nu verwijl, Kom ik niet verder dan dit zwak geijl.…

De Rabobank: van boeren-slimheid naar boeren-bedrog 'de nieuwe werkelijkheid'!…

Je kijkt van de ellende weg. Je blik dwaalt naar binnen. Geen beter medicijn tegen medelijden dan zelfmedelijden. Onder het vergrootglas van het eigen falen wordt doorgaans andermans schuld zichtbaar. Kneusje van de klas. Reserve in het voetbalteam. Overgeslagen tijdens de kusjesdans. Transparant aan de toog. Krap bij kas, knaapje tussen…

De zon besprenkelt mij met lome stralen. Terwijl de wijn mijn smaakpapillen streelt, met Bleu d’Auvergne een fraai duetje speelt, voel ik de weemoed in mij nederdalen. Drie weken, denk ik door een tranenwaas; ik mis drop, hagelslag en pindakaas.…

Ik werk graag voor het raam en voor buiten achter het raam laat het buitenlicht op me schijnen zeker in donkere dagen pak ik aan licht wat ik pakken kan Ik kan ook uren turen voor het raam uren turen naar het licht het licht dat mij licht maakt niet altijd gelukkig, maar wel senang niet meer bang niet meer ongelukkig gekscherend noem ik…

Op zondagochtend naar een thema graven De middag voor het vinden van de grap De avond schrijf ik, dicht ik en ik schrap Om in de vroege nacht nog wat te schaven Om klokke twaalf upload ik, met plezier Na twee minuten staat er al een vier…

Nog voor mijn inwendige brutaaltje guitig samenzweerderig in een gedicht kon blikken om iets stouts schrijven, onderbrak hij mijn droom. Hij speelde de Jani van het huis. Hij wou over deze belangwekkende kwestie enkele gedachten verzamelen voor een woordenvloed naar mijn hoofd te laten stromen. Ik zag de bui al hangen. Mijn gefundeerde…

Een adempauze of sabbatical Heb ik mijzelf maar zelden willen gunnen Toch moet dat, óók voor workaholics, kunnen Je leeft tenslotte één keer al met al Ik laat de hele boel de boel. Voor even Tot weerziens in Week 6, 2007…

Mijn pijp is leeg en mijn agenda vol Ik ben verzadigd van de nieuwsberichten Het haast onafgebroken dinsdagsdichten Eist-of ik het nou wil of niet- diens tol Dus houd ik het voorlopig voor bekeken Ik permitteer mijzelf drie sabbatsweken…

Een Fries, vers paard voor volk en moederland! Tsead haalt de teugels aan, spuugt in zijn handen En roept: hier heerst bekrompenheid, een schande De maatschappij lijdt aan een achterstand Zo toont die dichter ons een van zijn gaven: De vaardigheid om lekker door te draven…

Het was een integratieparadijs Veel moslims, leden van Front National Mariska Orban-types zonder tal Tezamen demonstrerend in Parijs Helaas bleek dat zij enkel integreerden Daar zij zich allen tegen homo's keerden…

De gids wijst met een “on-ne-sait-pas...” naar inscripties van het volk der Cro-Magnon, mysterie dat men nimmer duiden kon, en toch zijn de symbolen zonneklaar. De eeuwenoude boodschap die men leest onthult dat Killroy hier óók is geweest.…

De bolhoed van Pierre Kartner is gejat En borsthaar is voor mannen uit de mode. In Utrecht wordt een hobby-bul geboden En Varsseveld is Guus nog lang niet zat. Dankzij de grootste Nederlandse krant Lees ik dit grote nieuws in ’t buitenland.…

Ik heb elk jaar een nogal vreemde kwaal Als eerste op die mooie dag in maart Vlieg ik de winkel in met volle vaart Ik heb ze op de plank staan, allemaal Het is een ziekte, zult u wellicht denken Ik ben verslaafd aan boekenweekgeschenken…