inloggen
voeg je netgedicht toe

Netgedichten

1943

netgedicht (nr. 38.227):

Toen zij zich ontplooide

Plooien in het witte kleed vindt men niet terug
in haar gelaat; zij is de schoonste van het
plein

krullen langs de slapen hangen fijn dansend
boven schouders naar achteren in wrong
gevlochten

bewegen van de aarde rond de zon laat leven
bries verlegen langs haar ogen zucht de
schaduw, zij niet alle aandacht wenst

destijds viel Sculptura bijna van haar voetstuk
toen hij met hamer en beitel haar benen
omarmde toen zij zich ontplooide in steen.

... Zonder afbeelding wordt uw fantasie geactiveerd! ...


Zie ook: http://fly.to/laurens.nl

Schrijver: Laurens Windig, 25 maart 2011


Geplaatst in de categorie: kunst

3.0 met 4 stemmen aantal keer bekeken 225

Er zijn 2 reacties op deze inzending:

Naam:
elze
Datum:
25 maart 2011
Email:
lia_elzehotmail.com
jij zet hier een schitterend gebeeldhouwd gedicht neer, vriend.
Naam:
Titia Lodewegen
Datum:
25 maart 2011
Het ontvouwen van dit werk geeft een mooie beeltenis!Dank je wel

Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)