Alle inzendingen over valkuil

de detector glimt niet anders glimmend dan normaal het ruwe zand verminkt zijn gestel maar water verdraagt hij wel de maker maakte hem van roestvrijstaal maar de valkuil van de muntengraver wordt het eind van zijn begin hij graaft hem immers voor een ander...en valt er zelf in…

is het je ook opgevallen ik heb me weer eens flink bezeerd ik ben opnieuw in een gat gevallen ik heb er weer niks van geleerd…

vol verbazing hoor ik dingen hun verleidelijke liedjes zingen in kleur en boodschap raken zij bewust mijn geest en hart heb ze verwacht maar in ontwaken zou ik ze moeten haten zij spelen met mijn aandacht en begeren het onbewuste is niet te negeren verleid worden voelt fijn maar belanden in de valkuil van een ander doet echt…

eeuwen oud, bomen omzomen het graf de dood heeft mij mijn leven ontnomen voor straf geen woorden vuil daar lig ik dan ongerijmd…

met een schep vol moed loopt hij de tunnelvisie in als gegrepen door 'n blinde vlek begint hij na honderd stappen met kracht te graven rechtvaardigheid was hij al tegengekomen, en had dit zonder mededogen snel naast zich neergelegd hoorde hij daar een valk of 'n uil het kon hem niet bommen totdat hij de spade in zijn voet boorde en…

Gij die uitgeput zijt, doe mee met VTM, maar valt niet in de "valkuil" want dan zit ge er weer in!…

een valkuil de buurman een spion de vrouw achter de gordijnen ik sluit mijzelf uit ongevonden ben ik er niet ik kom er niet uit…

Soms denk ik het leven te kunnen doorgronden maar als ik weer in een valkuil trap sta ik met beide benen op de grond voor even en soms langer!…

Het doet zich weer eens voor op grote schaal, Waarvoor een taalgebruiker op moet passen: “Graag laat ik mij eens uitgebreid verassen”, Dé valkuil van de Nederlands taal. Al doet het mij aan beide ogen zeer, Verrassen doet verassen mij niet meer.…

voedsel vond spinnen in hun dodelijk web de strontvlieg in alarmkleur een pissebed laag bij de grond ze ademde de geur van hel sproeide vuur in dubbelzijdig blussen ja ik ken haar wel wilde sussen was te snel nog niet uitgeraasd kreeg ik de volle laag tot in de derde graad heb ik haar toen genomen haar woorden glijden zacht valkuilen…

ik volg je gebaren maar houd me gedeisd je daagt uit, in je stem een verlokkend geluid ik lees in je ogen de wereld van toen proef aan je zoen de wisselende smaken waarmee jij in mij emoties kunt raken je lach lijnt spontaan mimiek toont de sporen van vaker gedaan je onschuld speelt de vermoorde maar wel, heel aangenaam ik valkuil…

Tijdens een nostalgische omhelzing aan het liefdesfront verloren wij zoete woorden in bittere valkuilen. Het begin eindigde met wat nu is moedeloos aanvaarde droefenis.…

ook al lijkt zo’n dag als vandaag vol met valkuilen en beren te zitten Het is als een warme deken van troost dat de zon een glimlach schenkt en de wind speels door warrige krullen streelt dans als je te moe bent om te lopen…

alles is gedicht de woordenstroom aan zinnen geordend hiaten verholpen haperingen aaneengeregen als een prachtig collier de valkuilen geëffend en toegedekt met klinkers en medeklinkers die lopen als in juiste cadans... alles is gedicht met dekselse verzen waarin de dichter zich kan vinden…

In 6 talen moet hij leren zwijgen spreken gaat hem heel goed af de loftrompet zou hij kunnen krijgen als hij zichzelf 10 seconden denken gaf Frans Timmermans ga niet naast je schoenen lopen na zo veel lof liggen de valkuilen open…

niets is zo donker als de doorwaakte nacht waarin kolkende gedachten beuken tegen de starre onverbiddelijkheid van de ontgoocheling niets is zo stil als de vraag zonder repliek niets is zo diep als de valkuil van beschaamd vertrouwen maar als aan de einder het licht ontwaakt verbleekt de wanhoop van de nacht een nieuwe dag een…

Je bent een loser als je keer op keer Weer in je eigen valkuil trapt, meneer Of vrouw, met al dat gemoraliseer Geweldig leuk - maar haar lees ik niet meer! Max houdt z'n knuppel vast zolang hij racet Als schoenmaker houdt hij zich bij z'n leest…

de blauwdruk van mijn leven reist nu al jaren mee als ik verstil en luister herken ik hem, ben congruent zo vaak toch dwaal ik af word boos op mens of ding dan ben ik ontrouw aan mijn ziel versta haar fluisteren niet steeds meer herken ik valkuilen leer lachen doorheen pijn…

je klanken bedriegen woorden valkuilen in het duister tastend naar houvast nee ik vertrouw jou niet niet zoals ik weet dat bomen bloeien in mei niet zoals de kou bijt door mijn wollen wanten in de winter niet om op te bouwen drijfzand draagt het huis waarin ik woon…

Onbescheiden Onbescheiden ben ik graag met eten De koektrommel die is altijd leeg In mijn droom was ik het ooit vergeten Met mijn mond vol filodeeg Plechtte ik Bea toe te spreken: “Mag ik u even onderbreken? Geef mij uw Majestueuze hand en ik neem uw Koninklijke arm! …Bij wijze van spreken”…

Praatgraag In groepen ben ik niet zo stil Ik vergeet dat een ander ook wat wil En als men met een goede reden Niets te vertellen heeft of zegt? - Het is wat het is, al heb ik dat mis Dan klets ik het op mijn manier Wel weer recht…

Slordig schrijven Onzin vond ik netjes schrijven Vaak moest ik er na voor blijven Op mijn schrift kreeg ik geen sticker In plaats daarvan flink op mijn flikker En weer een veeg als ik wat schreef Zonde toch van al dat miepen Juffrouw had toch kunnen weten Dat er ook nog zoiets was als typen…

Mijn agenda Als door mij delen van de dagen bij vlagen over wordt geslagen En ik niet weet wat gaat gebeuren Dan komt er iemand die gaat zeuren Plagend met een vrolijke stem Zodat ik mezelf afvragend Ietwat stressvol check of ik mezelf nog ben…

Pieter peuter Altijd als ik stress heb Krab ik als een kleuter Tot en met mijn tenen pieter-peuter Al is alles afgepeuterd - De wil wil niet beklijven Ik ben te beteuterd En te kriebeleigenwijs Om van me af te blijven…

Eigenwijs Soms wil ik maar niet luisteren Ik ben zo eigenwijs Laat ik argumenten varen Voor een te hoge prijs Al kost het soms mijn kop De meeropbrengst van alles - Ik zal het stiekem fluisteren - Levert toch meer op…

Zakelijk als een stroman Wat levert mij veel op? Als ik ergens geen kaas van heb gegeten Dan is het wel van geld Voor mij is winst - niets wil ik hiervan weten - Als zoeken naar een speld Hooibergen worden onder me doorverkocht Zonder dat ik het door heb Raak ik aan die speld verknocht…

Torenhoge muren Onstuitbaar verdriet Beklemd tussen twee vuren Het gevoel hypocriet Diepe valkuilen Bewust bedriegen Schaamte doet schuilen Verlangen doet liegen Irrationele uitleg Ongecontroleerde razernij Vluchten is de uitweg Een einde aan tobberij…

Bekoord door helderheid glijdt ze uit het duister hunkerend beroert ze de fel verlichte wand Het is haar bitterzoete lot de warmte in te dansen zwevend richting valkuil, waar het onheil toe zal slaan En ze spastisch neerstort gehandicapt voor het leven tot de reusachtige dader haar licht voor altijd dooft…

het prikkeldraad is goed verstopt in linten en guirlandes de valkuil keurig afgedekt een podiumplaats al toegezegd na duizend kandidaten ben jij eindelijk de laatste doet je act met tranen zweet en bloed hun lijnen zijn bepaald jij hebt het niet gehaald het bloemetje houd je tegoed…

wie maakt me wat riep de schijtluis bij de broodmasjien ik ben geen meelmijt laat staan een valkuil die zich laat malen in de vliegmasjien om fijn te dalen op de hudson rivier zeker ook geen mier al ga ik vaak schuil in een grote hoop en duik retevlug terug in het gat zeg mijn biotoop zo gauw ze me zien…